Sabahın erken saatleriydi. Ne yaptığımı, neyapacağımı bilmeden öyle saatlerce dolaşmak için dışarı çıkmıştım. Rastgelesokaklara sapıyordum. Seni görünce önce geri çekilip sessizce ne yapacağınıkestirmeye çalıştıktan sonra hiçbir şey yapmayacağını anlayıp umursamazcayanından süzülüp geçen sokak kedilerine ve köpeklerine rastlıyordum. Sonrakoşuşturup duran insanları inceliyor, neye bu kadar acelelerinin olduğunuanlamaya çalışıyordum. İş yerine 1 dakika erken ya da geç gitmek bu kadarönemli miydi ? Hani düşünmek, insanların zihinsel ve isteksel özgürlükleri?Özgürlük sadece 'istediğini yapmak' mıydı? Sahi, istediğini yapabilen var mı budünyada ? İnsanlar için laflarına dikkat etmeyen, diğerlerini 'gerçekten'önemsemeyen, canının istediğini saat ve para gözetmeksizin ansızın yapabilen,sevdiği herkesin ve her şeyin koşulsuz şartsız onu sevdiği, asla gönlününkırılmadığı, canının sıkılmadığı, durmaksızın gülüp eğlendiği ve bu bir zamansonra onu yalnızlaştırmadığı kaç kişi var bu evrende ? Evet, evren, bu varbirde ! Ne oluyor bunda, bilmediğimiz kısımlarında ? Ölencanlılar mı var ? Katliamlar mı yaşanıyor ötelerde bir yerde ? Kimler gözyaşıdöküyor, kimler ya da ne için ? Yoksa bizsiz eğleniyorlar mı huzurlu birortamları mı var ? Ya mutluluk diye bir kavram hatta daha fenası mutluluk diyebir his yoksa orada ? Nasıl yaşıyorlar acaba ? Mutlak sessizlikte savruluyorolabilirler mi ? Hayır, hayır sanmıyorum. Evren kocaman ve kapkaranlık. Kimorada süzülerek yaşamak ister ki ! Mutlak bir karanlık içinde saniyeler veyasaatlerin önemsiz olduğu bir yerde ölü ya da diri olarak yıllarca hattayüzyıllarca süzülmek ! Bunu hangi deli ister ki ? Yanımdan bir kadın geçtişimdi, göz göze geldik. Huzursuz gibi bir hali vardı, sorun neydi acaba ? Nedüşünüyor olabilir ? Onun kafasını da böyle şeyler kurcalıyor mudur ? Belki debir keman virtüözüdür ! Ne heyecan verici olurdu, yanımdan yetenekli birsanatçı geçse ! Aslında hayır, bu kötü bir tesadüf olurdu. Onun yeteneklerini icraedişini duyamadan ölüp gitmek ya da yanından hiçbir şey yokmuş gibi geçipgitmek. Hakikaten, hangisi daha kötü olurdu acaba ? Yeteneğini bilmeyerek cahilbir şekilde ölmek mi yoksa bunu bilerek yanından gururla geçip gitmek ama onuhiçbir zaman dinleyemeyerek ölmek mi ? Sonsuzolasılık arasında sıyrılıp giderek yaşamaya çalışıyoruz, belki tam şuandünyanın en yetenekli ressamı eline kalem bile alamadan yitip gitti bu dünyadan? Kim suçlayabilir ki onu ? Kim cesaret edebilir buna ? Söylesenize, kaçınızınhayalleri bir hortumun içine çekilerek ardında kocaman bir hiçlik bırakmadı ?Kaçınız mutlusunuz şu hayatta, gerçekten ? Kimi kandırıyoruz ki... Bu evrendeküçücük bir toz zerresi bile değiliz, neyin kibri neyin başarısı bu tam olarak? Başarılıyız, evet. Peki, kimler katılmadı ya da katılamadı bu yarışmaya ?Gerçekten başarılı mıyız, sorarım size ! Bu arada, başarı nedir hakikatte ?Belli bir grup içerisinde öne çıkmak mı ? Peki bu birilerini geçmekten başka neişimize yarayacak ? Anlayamıyorum ben bunu, anlayamayacağım sanırım bu gidişle de.Koşuşturan bir insan sürüsü var önümde; hepsinin yetişecek bir yeri, birkimsesi var. Sahi, ben; nereye, kime gidecektim ?Bilmiyorum, gerek var mı peki ? Sorulmaması gereken bir soru sanırım çünkükimse bu soruya cevap vermiyor. Haykırmak istiyordum bunları ve daha nicesinilakin sustum. Her insan gibi, herkesleşerek. Açtım bir şarkı, taktımkulaklığımı renksiz hayatıma biraz da olsa hareket ve enerji katsın diye. Bugünayın kaçıydı, saat kaçtı ? Unuttum, hatırlamaya da lüzum görmüyordum. İçimdedipsiz kuyu misali bir umursamazlık vardı. Attığım taşlardan bir dönüt yok,kimsesizlik hissime bir çare yok. Sonsuza dek ağlamak istiyordum lakin niçin,kimin için ? Arayışım sürüyor ve git gide boşluğa daha hızlı çekiliyordum. Hergün kalktığımda bir kelime daha fazla sövüyordum alarma, bir gün kalkınca onuniçin roman yazacağım diye çok korkuyordum. Korktuğumun başıma gelmesine az birsüre varmış gibi bir his boğazıma yapışmış bırakmıyordu. Dünyanın hiçbilinmeyen bir ülkesinin hiç bilinmeyen bir şehrinin hiç bilinmeyen bir mahallesinde.Ruhum ardına atlayabileceği bir duvar, adres sorabileceği bir insan, koşulsuzsevebileceği ve sevileceği bir kimse arıyordu ama önümde ne bir duvar ne deetrafımda bir canlılık belirtisi vardı. Sonsuz bir düzlükte kaybolmuştum,sesimi duyurana kadar bağırıyor ve yardım diliyordum. Neden duyan birisi yoktu,neredeydi yardım ettiklerim ? Kahpeler ! Nefret ediyorum hepinizden,vefasızsınız ! Sevgisizlik en küçük hücrelerinize bile işlemiş, çıkamıyorsunuzo vücudun dışına, özgürleşemiyorsunuz hislerinizde ve hayallerinizde.Yalancısınız, sizin özgürlük çağrılarınız sadece büyük markaların sloganları vepopüler kültürün getirdikleri için ! Ne bir fikir ne de ciddi bir şey istemiyorsunuz hayatlarınızda, sizi ilgilendirmeyen onca şeyin ortasında özgürlük çığlıkları atarken gerçek hayatı ve çevrenizdekileri hiçe sayıyorsunuz. Belki de ölmeliyiz hepimiz, evet, ölmek. Belki de ölüm bu yüzden vardı dünyada, bu yüzden ayrılmalıydık bedenden. Gerçek özgürlüğe doğru gitmek için. Bir parka gelmiştim, sessizce bir köşeye oturup kimseye rahatsızlık vermemeye gayret ederek gözlerimi usulca kapadım. Bir uçurumun kenarında yıldızları seyrediyordum şimdi. Her yerde uçsuz bucaksız, insanı delirtebilecek boyutta bir sessizlik mevcuttu. Yavaşça ayağa kalkmış, aşağıda ne olduğuna bakmıştım. Aşağısı çok güzel gözüküyordu. Yıllardan beri kurduğum hayali tekrar tekrar kuruyordum ve bu da son tekrarımdı. Gözlerimi kapatarak kendimi yavaşça aşağı bırakmıştım. Vücuduma değen hiçbir şey yoktu; sadece yerçekimi, rüzgar ve ben vardık. İliklerime kadar üşüten rüzgarla beraber gülümsedim. Özgürlük hissi işte buydu ! Rüzgar, alabildiğine rüzgar ve tek başınalık ! Huzursuzca gözlerimi açtım, yere çakılırken son düşündüğüm gerçek özgürlük buydu, evet, ya gerçek mutluluk ? Telaşa kapılıp çırpınmaya başladım. Henüz ölmek için çok erkendi, erken ! Gözyaşlarımı ardımda bırakarak ölürken haykırdım. Birisi beni kurtarsın ! Henüz görecek günlerim, üzerine düşünülecek fikirlerim ve daha nicesi vardı. Yere hızlıca yaklaşırken gözlerimi sımsıkı kapattım. Evet, özgürlük, gerçekten istediğim bu muydu ?
20.01.2022
![](https://img.wattpad.com/cover/152108699-288-k635724.jpg)