Geçmiş Bugün Gelecek // Marvel

Son Kez Görmek

°16/12/1991
°𝙵𝚕𝚊𝚜𝚑𝚋𝚊𝚌𝚔

Annesinin güzel sesi, piyanona ile dans ediyordu âdeta. Evde ne kadar neşe olsa da. Ellie, kendisini hiç iyi hissetmiyordu.

"İyi misin tatlım?" Annesi piyano çalmayı burakmış, Ellie'nin solgun yüzünü görünce, bakmak için yanıma gitmişti.

"Keyfim yok o kadar." Annesine bilmeden de olsa son kez sarılmıştı. O an hiç bırakmak istemedi annesini.

"Ben babama da veda edeyim." Kapıda duran babasının yanına gitti. Howard sevgisini çok gösteren birisi değildi ama Ellie, babasının bu yönünü görmüyordu.

"Seni seviyorum baba." Sıkıca sarıldı babasına. Her şeyden habersiz, ailesini son kez bir arada gördüğünü bilmeden.

"Ben de seni seviyorum kızım." Howard, son kez kızına sarıldı. Daha sonra içeriden annesi ve Tony geldi. Bu ikizlerin, anne ve babasını son görüşleriydi.

°𝙵𝚕𝚊𝚜𝚋𝚊𝚌𝚔 𝚜𝚘𝚗𝚞

Tony'nin bulunduğu haberini aldığı an havalimanına gitmişti. Beş yıldır görmüyordu artık bir dakika daha bekleyemezdi. Geçen süre boyunca heyecanı daha da artıyor. Sabrı iyice tükeniyordu. Zaman ona işkence gibi gelmeye başlarken bir ses duyuldu. Havaalanına bir şey iniyordu.

"Sonunda." Uçak yere indi. Tamamen durduktan sonra Tony yere adımını attı. Ellie'yi görünce şaşırmıştı. İkizini yıllar sonra görmek tuhaf bir histi. Bir kaç dakika bakışmalarının ardında ilk adımı Ellie attı.

"Seni özledim." Sarılmak istedi ama Tony'nin kırık kolu buna engel olmuştu.

"Seni burada görmek güzel Ellie." İkizini görmek iyi gelmişti.

"Tek ben değil, hepimiz seni çok merak ettik." Tony'nin kulağını hafifçe uzandı. "Özellikle baş harfi Pepper olan birisi." Tony gülmesini engellemeye gerek duymadı.

°𝙵𝚕𝚊𝚜𝚑𝚋𝚊𝚌𝚔

Evin sessizliğini bozan, çalan telefon sesi oldu. İkisi de bu saatte telefon beklemiyordu.

"Hadi telefona sen bak, Ellie." Bir yastık alıp Tony'nin kafasın atmaya çalıştı ama yastık çok başka yere gitti.

"Hastayım burada ve sen telefona bak diyorsun." Arka arkaya üç kere hapşurdu. İyice hasta olmuştu öyle ki hareket edecek hali bile yoktu.

"Peki. Ben bakarım." Tony giderken yere düşen yastığı aldı ve Ellie'ye attı.

"Götsün sen." Tony parmaklarını dudaklarına götürerek sus işareti yaptı. Ellie gözlerini devirip kitabına devam etti ama kulakları telefon konuşmasındaydı. Tony birkaç dakika hararetli konuştu sonra sesi kesildi. Ellie endişlendi.

"Tony ne oldu?" Tony bir şey demedi. Ellie soru sormaya devam ediyor, Tony ise ısrarla susukunluğunu koruyordu. Bir şey olmuştu ve bu ebeveynleri ile ilgiliydi.

°𝙵𝚕𝚊𝚜𝚌𝚑𝚋𝚊𝚌𝚔 𝚜𝚘𝚗𝚞

"Bak." Tony göğsündeki ark reaktörünü gösterdi. "Görüyor musun? Küçük bir ark rektörü. Bundan güç alan bir zırh yaptım. Bu zırhı geliştirip daha iyisini yapabilirim. Belki senin için de bir tane yaparız."

"Üzgünüm ama göğüsümde küçük bir ark reaktörü olacağına, kolumun demirden olmasını tercih ederim."

"Çok komikti gerçekten. Ben ciddiyim zırh konusunda bana yardım eder misin?" Ellie, ikizinin elini tuttu. Bu soru aptalca gelmişti. Tony'ye her türlü konuda yardım etmeye hazırdı.

"Seninle her şeye varım."

"Bu arada söylemeyi unuttum, Acer için garajını kullandım." Tony bunu duyunca sarsıldı.

"Arabalarıma dokundun mu?" Ellie bir kahkaha patlattı.

"Aslında ilk baş düşündüm ama sonra vazgeçtim. Arabaların sağlam merak etme." Tony derin bir nefes aldı.

"Bunu duyduğuma sevindim." Eski günlerde olduğu gibi birlikte gülüyorlardı.

"Peki geri gidecek misin?" Evet cevabını bekliyordu. Sonuçta İngiltere'de bir hayat kurmuştu ve Amerika'da yaşamasını bekleyemezdi.

"Hayır. Amerika'da kalmaya karar verdim. Zaman hızlı geçiyor ve her an birimize bir şey olabilir. Daha fazla ayrı kalamayız."

"Şaşırtıcı bir karar ama güzel."

"Evet, benimle ilgili olan her şey güzeldir."

"Bayan ego konuştu." Ellie gözlerini devirdi.

"Dedi bunu, bay ego." Bu atışmalarını özlemişti ve artık buraya geldğine göre sık sık olacaktı.

°°°

Yeni bölüm 30 vote olunca gelecek.
Ayrıca instagram hesabım: valniel_