You Never Know-[HyunHo]

꼭꼭 다 숨기고서 잘 살았네요

"Tanrı aşkına, beni kaç ay boyunca buradan izledin? 3 ay? Yoksa 5 ay?"

Minho onu oldukça tatlı gösteren kocaman gözleriyle etrafı inceliyor, tamamen kendisiyle ilgili bilgilerle ve fotoğraflarla dolu olan bu odada keşfettiği her yeni detayda küçük mırıltılar çıkarmayı engelleyemiyordu. Gözleri ona kenetlenen ve onun bu meraklı tavırlarını tatlı bulan Hyunjin'in dalgın bakışlarını bölen yine elindeki kağıtları sahte bir sinirle sallayan, kaşları çatılmış bir Minhodan başkası değildi.

"Bu fotoğraflar için bir açıklama bekliyorum."

Bunu nasıl açıklayabilirdi ki? Yalan söylemekte oldukça iyiyken şu an doğruları söylemek bile ona zor geliyordu. Bir şey uydurabilme umuduyla etrafta göz gezdirmek istedi. Fakat gözleri, onu çenesinden tutup başını hafifçe kaldırarak kendisiyle göz teması kurmasını isteyen Minho'da takılı kaldı.

"Sana kim olduğunu veya beni ne amaçla takip ettiğini sormayacağım. Çünkü bu soruları cevaplamayacağını veya cevaplasan bile bunun ikimizi de tatmin etmeyecek olan bir yalan olacağını biliyoruz. Bundan dolayı-"

Derin bir nefes aldı ve Hyunjin'e daha da yaklaştı. Bu yakınlık Hyunjin için tehlikeli olsa da belli etmemeye çalıştı.

"Bundan dolayı sadece beni neden buraya getirdiğini anlat."

Hyunjin'in yüzünde oluşan gülümseme Minho'da sorduğu soru hakkında şüphe uyandırırken Hyunjin onun düşüncelerini anlamış, ellerini sorun yok anlamında sallamıştı. Gülüşünü yüzünden silip yerine ciddi bir ifade takınmaya çalışırken söylediği kelimeler ortamın buz kesmesine neden olacaktı.

"Sana bir kiralık katil olduğumu söylesem ne yaparsın Lee Minho?"