Descendants 4 [ON HOLD]

More Parties

Aqua's POV
Βγαίνω στην επιφάνεια πίσω από έναν βράχο και σκέφτομαι κάτι να κάνω για να στεγνώσω και να γυρίσω στους φίλους μου. Σέρνομαι στην ακτή και κοιτάζω γύρω μου να δω μήπως με βοηθάει κάτι. Κοιτάζω τα χέρια μου και σκέφτομαι: Αν εκτός από το να ελέγχω το νερό μπορώ να κάνω και κάτι άλλο?

Σηκώνω το χέρι μου και κάνω διάφορες κινήσεις για να δω αν μπορώ να κάνω κάτι άλλο αλλά τίποτα. Από τα νεύρα μου σφίγγω το χέρι μου και το κάνω μια γροθιά. Όταν το κάνω αυτό νιώθω ένα κάψιμο στο σώμα μου. Κοιτάζω το χέρι μου με περιέργεια και το ξανακάνω μια γροθιά. Η ουρά αρχίζει και εξατμίζεται και μετά από λίγα λεπτά έχω πίσω τα πόδια μου. Περπατάω προς το μέρος που περιμένουν τα παιδιά και όταν με βλέπουν αρχίζουν τις ερωτήσεις.

Evie: Αqua τι έπαθες?

Kalros: Πως ήρθες από κει;

Aqua: Ε όταν έπεσα στο νερό με παρέσυρε ένα ρεύμα.

Jane: Δεν νομίζω πως υπάρχουν ρεύματα στη μαγική λίμνη.

Aqua:Ε εσείς δεν έχετε πέσει εκεί που έπεσα εγώ.

Uma: Περίεργως στέγνωσες ήδη.

Aqua :Εμ... Εγώ θα γυρίσω στο σχολείο γιατί... Πρέπει να γυρίσω στο σχολείο. Γυρνάω στο σχολείο, γυρνάω στο σχολείο. Γυρνάω στο σχολείο γιατί... Γυρνάω στο σχολείο.

Κάνω αναστροφή και περπατάω προς το σχολείο. Ακούω τα παιδιά πίσω να μιλάνε και να αναρωτιουνται. Ας πάω πιο γρήγορα μη γίνει τίποτα και μπλέξω περισσότερο. Μπαίνω στο δωμάτιο μου και κλειδώνω γρήγορα την πόρτα. Τρέχω στο μπάνιο και κοιτάζω τον εαυτό μου στον καθρέφτη. Ξαφνικά τα μάτια μου αρχίζουν να τσούζουν. Τα ανοιγοκλεινω μια φορά και όταν ξανακοιταζομαι στον καθρέφτη, τα μάτια μου δεν είναι πια κάστανα αλλά μπλε. Το βασιλικό μπλε. Τα τρίβω αλλά δεν αλλάζουν χρώμα. Ξαφνικά κάποιος χτυπάει την πόρτα.

Evelyn : Aqua άνοιξε την πόρτα.

Εσύ μας έλειπες τώρα. Συνεχίζω να τρίβω τα μάτια μου αλλά είναι ακόμα μπλε.

Evelyn:Είπα άνοιξε.

Aqua:Εμ... Δεν μπορώ τώρα. Είμαι στο μπάνιο.

Evelyn:Καλά όταν τελειώσεις έλα να με βρεις.

Ναι τωρα. Εδώ έχουμε άλλα προβλήματα και θα μας νοιάζει τι θέλει η εγωίστρια η αδερφή μου. Αποφασίζω να βάλω νερό στο πρόσωπο μου. Γίνομαι γοργόνα και όταν πιάνω έναν μικρό καθρέφτη για να δω τα μάτια μου έχουν πάρει πάλι το κανονικό τους χρώμα. Ξαναγίνομαι άνθρωπος με τη βοήθεια των δυνάμεών μου και πηγαίνω πίσω στην κρεβατοκαμαρα. Όπως περπατάω καταλαθως σκουνραω ένα ποτήρι και ενώ θα έπρεπε να είχε πέσει κάτω και να με είχε κάνει λούτσα, στέκεται εκεί στον αέρα παγωμένο. Το κοιτάζω με περιέργεια και τοτα κοιτάζω το χέρι μου. Προχωράω αργά προς τα πίσω και βγαίνω έξω από το δωμάτιο. Στον δρόμο μου προς το ντουλάπι μου συναντάω την αδελφή μου.