"We're near." Nathan said. Patakbo akong pumunta sa tabi nya para makita din ang tinitignan nya.
"Wow!" I said when i saw a small village. "Alam mo ba dyan?" I asked at tumingin sa kanya. Tumingin din sya saakin bago sumagot.
"Yup. I did buy one house, and pumupunta ako don pag kailangan ko mapag-isa." Sabi nya. I just stare at him. I don't know what's on his mind. If he wasn't open the things up inside his head to anyone, I would be happy if I am the first to listen those.
"Stop staring." Sabi nya at pinitik ang noo ko pero mahina lang. I smiled at him before I give hime a tight hug.
"I'll always by yourself side." I said. He just tap my head.
"Well thanks if you really mean it." He said. Kumawala ako sa yakap nya at salubong ang kilay ko g tumingin sa kanya.
"Wag mo ko minamaliit!" I raised my voice to him then i rolled my eyes.
"Ayokong umasa sa sinasabi mo." Sabi nya kaya napatingin naman ako agad sa kanya. "You know what? I felt happy the day you were looking for me while you were crying.." he said while he's only looking at the water. "Wala pang.. naghanap sa'kin ng ganon. Begging for my presence? Haha no one was, just you."
"You know what my life was? My parents did not gave attention to me.. even once. Lumaki ako sa yaya lang, till at this age, yung yaya ko pa din tinuturing kong magulang. Thanks to her." He said then inayos ang buhok nya. I didn't know he was miserable as I am.
"Hanggang sa pinsan, tito at tita ko, my dad.. mga kapatid ko.. they have different treat when it comes to me. They were ignoring me. If I want to ask something, I am just like a wind or something that not existing."
"That's why, umaalis nalang ako. Baka kasi sakaling hanapin nila ako." Sabi nya at tumawa ng peke.
Nathan giving me more reason to stay with him. Hindi ako naaawa sa kanya o what. I just really want to stay. And be with him through his ups and downs.
"I am happy." I said then hug his arm.
"Why?"
"Because you open up something to me about you... I do not know when I am being insensitive since i didn't know what you feel. Kaya sanayin mo na sarili mo sa magsabi ng nararamdaman mo. It's hard to keep it by yourself." I said but he just tap my head..
"You can't stay with me.. You should do something for yourself. Something that can make you happy." I looke at his handsome face.. how could i leave this beautiful view?
"Yes, I do. I do want to stay with you because it makes me happy. And I am doing it for myself, not for you."
-----
"Wooosshhh! Nakatapak din sa lupa!" Sabi ko habang nag-iinat. "Ang ganda talaga dito!" Sabi ko at tinignan ang paligid.
"Bago ka magpantasya dyan, kunin mo muna mga gamit mo don." Sabi nya habang bitbit ang gamit nya.
"Bago pa ko magpantasya dito, pinagpantasyahan ko muna ang katawan mo kanina." Sabi ko. Napailing naman sya habang may ngisi sa mga labi. Yes, we had sex bago bumaba. Hehhehehe!
Kinuha ko na ang mga gamit ko at bumaba nang dahan dahan dahil may kabigatan din iyon. Nakita kong medyo malayo na sya kaya napairap nalang ako at nagmadali na din para mahabol sya.
"King ina talaga, kalaki laki ng katawan hindi manlang ako tulungan!" I hissed. Bwiset talaga!
"Miss?" Nagulat ako kaya nabitawan ko ang iba kong gamit.
"King inang yan, oo!" Sabi ko at pinulot ang mga nalaglag. "Bakit ba nang-gugulat ka?!" Inis kong sabi.
"Sorry, nakita kasi kitang hirap na hirap e, baka kailangan mo ng tulong?" He politely said. Napakurap ako ng ilang beses at hindi alam ang sasabihin.
"Ahm.. oo mabigat pero kaya ko naman e." Sabi ko at ngitian sya.
"Are you sure? Saan ba punta mo? Tara hatid na kita." Sabi nya at kinuha ang iba kong gamit.
"Ay teka--"
"Get off, Hanz." Nagulat ako nang sumulpot si Nathan. Napatitig nalang ako sa kagwapuhan nya. Aghh!
"I am just helping her." Sabi nunng Hanz daw eka ni Nathan.
"I can help her, bitawan mo gamit nya." Parang iritang sabi ni Nathan. Maybe they are friends noh?
"Kung kaya mo, edi sana kanina pa." Sabi ni Hanz. Salubong na ang kilay nilang dalawa na parang batang may pinag aagawan.
"Wala kang pake." Sabi ni Nathan.
"Ako na ang magdadala nga sabi e!" Sabi ni Hanz at hinila ang bag ko. Nanlaki naman ang mata dahil putang ina! Mahal yon!
"Ako na! I am with her, so get off!" Nathan raised his voice before pulling the bag on him. Hindi ko na napigilan ang sarili ko...
"Putang ina! Pag nasira 'yang bag ko, ha--" Sabi ko at akmang aagawin na.
"I'll buy you a new one!"
"Bibilhan nalang kita!"
Sabay nilang sabi kaya napabitaw ako ng dahan dahan. So hindi ko alam kung gaano sila kayaman, I can't judge him.
Nauna nalang ako maglakad dahil mukhang hindi sila matatapos doon. Tumuloy na ako sa loob ng village at masasabi kong mas maganda pag andito ka na mismo. It is nice to live here.
Naririnig ko sa likod ko na nakasunod ang dalawa saakin habang hindi pa tapos mag away.
"Tang ina, Hanz! Umalis ka na nga!" Narinig kong sabi ni Nathan.
"No! Sasama ako sa inyo!" Pagmamatigas ni Hanz.
"Tantanan mo siya! Nanggigigil na ko sa'yo!" Napalingon ako sa kanila. Salamat talaga sa bag ko at matibay! Jusko po!
"Hoy! Manahimik na kayo at nakakarindi na kayo!" Inis kong sabi.
"Gusto mo doon ka na tumuloy sa bahay ko? Wala ako katabi matulog e." Sabi ni Hanz. Ohh, he's lonely.
"You are alone? Okay, where's your house?" I asked. Pwede siguro ako doon kaysa makaistorbo kay Nathan. Baka nag sasawa na sa maganda kong muka e.
"No! You'll come with me!" Gulat ako sa pagtaas ng boses ni Nathan.
"Para makapagpahinga ka na din ng maayos, diba?" Sabi ko tinapik ang kanyang braso pero inirapan lang nya ako at napailing pa.
"You said you'll stay with me?" Napakurap ako ng ilang beses sa sinabi nya. Yea, sinabi ko yon.. but
"Hindi naman ibigsabihin non e hindi na ko mag-stay sayo. I am just giving you time for yourself." Sabi ko at nginitian sya.
"Ikaw ang pahinga ko, got it?" Bulong nya saakin. Bumilis ang tibok ng puso ko at parang may kiliting naramdaman sa loob ng tiyan ko.
Hinila na nya ako pati ang bag na pinag aagawan nila. Nagpatangay nalang ako ang hindi pinansin ang nagmamaktol na si Hanz.
"From now on, you are mine."
----
♡(> ਊ <)♡
