Man Undercover Series I: Alexus Jx Villarasa

Chapter 5

Pagsapit ng alas sinco y media  ay nagpaalam si Aling Brenda para umuwi muna sa kanila. Hindi niya ito mapigilan dahil may sakit daw ang mag-aama nito. Ayaw man niya ay wala siyang nagawa.

Pagkatapos ng nangyari kaninang umaga ay natatakot pa rin siyang mapag-isa. Ni wala man lang kahit isang pusa o di kaya'y aso na kasama man lang sana niya sa bahay.

"That liar," nasabi niya bago ibinaba ang phone sa kama. He said he'll check on me every damn time! Gabi na pero wala man lang kahit isang text para kamustahin ang lagay niya?

As if you are his priority, Bree? Nagdabog nalang siyang bumaba sa kusina para magluto ng ulam. Buong araw siyang hindi kumain at ngayon lang siya nakaramdam ng gutom.

Pinusod niya ang kanyang buhok at muling
sinipat ang cellphone. Nang makitang wala pa rin itong text ay sumimangot nalang siya. Eh 'di 'wag. Kaya niya naman ang sarili niya kung sakaling may pumasok ulit sa bahay niya.

Habang naghihintay siyang maluto ang noodles na pinapakuluan ay nagulat siya sa tunog ng kanyang cellphone.

Unknown number iyon. Nanginig ang kalamnan niya. Malamang ay ang mga pulis ito. Pwede ring hindi. Paano kung isa ito sa mga pumasok sa bahay niya? Umiiling siya habang dahan-dahan kinukuha ang cellphone sa bar. Ngunit natapos na ang tawag. Hindi niya nasagot iyon.

Muli siyang napatalon ng tumunog muli ang kanyang cellphone. Sa pangalawang pagkakataon ay naglakas loob siyang sagutin ang tawag.

"H-hello.." Bati niya sa kabilang linya.

"What took you so long to pick up?" Nakahinga siya ng malalim ng marinig ang boses ng nasa kabilang linya. At least hindi iyon masamang tao. Maniac nga lang.

"Why did you call?" Masungit niyang sagot dito.

"I'm checking up on you, Miss Ma'am." She rolled her eyes up. Nakaramdam ng kakaiba ang puso niya. It was a sudden comfort.

"I'm okay. I'm hanging up now." Nataranta niyang pinatay ang cellphone dahil sa kakaibang nararamdaman.

Napabuga siya ng hangin. Gutom lang 'yan, Bree. She thought. At tsaka lang niya maalala na may niluluto pala siya. Shit!

When she finally turned off the stove she heard a creeked sound somewhere inside the house. Lumingon siya sa kanyang likuran. Sa pintuan. Sa bintana. Sa may hagdan. Sa taas. Ngunit wala siyang makita. What was that? Muling bumangon ang takot at kaba sa dibdib niya.

"Who's there?" She managed to asked. Baka guni-guni niya lang iyon. Napailing siya. Ngunit may bakas parin na takot ang nararamdaman niya.

Another creeked sound and she suddenly grab her phone at the bar. Nanginginig niyang pinindot ang dial button at dali-daling pumindoy sa recent call.

Just a two rings and Lexus picked up.

"H-Hey.." sabi niya sa kabilang linya. Takot pa rin ang boses.

"Hey, baby, are you okay?" Malambing na may konting pag-aala ang boses ni Lexus ng magsalita ito.

Kalilimutan muna niyang maniac ito sa ngayon dahil maaari siyang mapahamak kung hindi hihingi ng tulong.

"I.. ahm.. I heard some..." Hindi niya naituloy ang sasabihin ng makarinig muli ng ingay. Sa pagkakataon ito ay mas lumapit na ang tunog sa pandinig niya. She grab the knife beside her. For defense, of course.

"You heard some what, Breeana Meredith?" Nakarinig siya ng kaluskos sa kabilang linya.

"What is it? What's happening?" Pag-uulit ng nasa kabilang linya.

Humigpit ang hawak niya sa kutsilyo. Malakas ang kabog ng puso. Kailangan niya ng makakasama dahil sobrang natatakot siya sa anumang maaaring mangyari ulit.

"C-Can you come at my house tonight, Detective?" She finally said what she wanted to tell.

"I heard something creeking at my door and.." nanginig ang boses niya sa takot. She was about to cry. Oh God! She didn't know what to do when someone from that door comes barging in.

"Don't hung up. I'm on my way. And please, don't come near the fucking door, do you understand?" Nakarinig siya ng huni ng sasakyan sa kabilang linya. Tumango siya kahit hindi iyon nakikita ng kausap.

She started to cry. She's been holding her tears for a minute now.

"Shh, hush now, baby." his voice is soothing her. It was comforting. The man knows how to calm her nerves. She is safe.

The creeked sound didn't stop. Parang tunog iyon ng nagpupumilit pumasok sa loob. Nanlambot siya.

"Hey, Bree. Are you still there?" Tanong ni Lexus muli sa kabilang linya.

"D-Detective.. malapit ka na 'diba?" She sounded like a baby. A scared cat. Well, she's really scared.

Ngunit namatay na ang tawag. Namatay nga ba o sadyang wala na siyang marinig? Humigpit ang hawak niya sa cellphone. Dinaig pa nito ang horror movies na pinapanood niya. This is a legit freak out.

From creek to to footsteps. Malalakas na yabag ang narinig niya kalaunan. Oh no! Oh God! What will you do, Bree? What should I do? She is freaking out.

Ang malalakas na yabag ay napalitan ng malalakas na kalampag sa pinto.

"Open up, Bree!" That was Lexus.

Dali-dali niyang binitawan ang hawak na kutsilyo at saka tumakbo palapit sa pintuan. Binuksan niya ang lock ng nanginginig pa rin ang mga kamay.

And when she finally opened the door, and saw the man she just called on the phone a while back, she cried even more.

She suddenly throw herself to Lexus. Hugging him tight.

"Hush, I'm here now," She can feel Lexus' hand stroking her hair from the back.

Nakaupo silang dalawa sa may sofa. Pinapakalma niya ang sarili. Her eyes were red after her cry. Nakagat niya ang labi dahil ngayon lang nag sinked in sa kanya ang ginawa niyang pagyakap kay Lexus kanina. She cleared her throat.

"I'm sorry I called you.." tumingin sa kanya si Lexus. She again saw amusement in his eyes.

"..you were on my recent call so.." nangangapa siya ng rason.

The man smirked. Stretched his hands up and stood up. Nagulat siya sa pagtayo nito. Is he leaving? Pero, paano siya? She was still scared.

"W-Where are you going, Detective?" May halong kaba ang boses.

Tiningnan siya ni Lexus at inilagay sa dalawang bulsa ang dalawang kamay.

"I'm hungry. Hindi pa ako kumakain." Sagot nito habang nakatingin pa rin sa kanya. She again cleared her throat for the second time.

"A-Ako rin.." she managed to respond.

"What do you want to eat?" She stood up to prepare some food.

"You?" Walang ekspresyon sa mukha ni Lexus ng sabihin niya iyon.

Nanlaki ang mga mata niya sa sinabi nito. She forgot she's taking to a maniac detective.

But this maniac is her savior for tonight!

"What? Do you wanna eat.. me?" Halos hangin ang lumabas sa bibig niya. Eat me? Eat me like? Oh my God! You mean?

The man in front of her laughed. And she can't help herself but to look at those nice teeth. He has a nice laughed. His eyes were twinkling. Some butterflies in her stomach are doing some back flip.

Napahawak siya sa tiyan dahil doon.

"I'm asking you, baby. How about you? What do you wanna eat?" Nakagat niya ang dila niya sa kahihiyan.

Tangina, Bree.