...
"Iyi geceler prenses'im"
"Iyi geceler prens'im"
...
Okurken elinizden bırakmak istemeyeceğiniz,
sanki kendiniz olayların içerisinde gibi hissedeceğiniz bir kitap ile geldim hazırsanız başlayalım...
Okuldan çıktıktan sonra kaan'nı okulun önündeki arabasını sürdüğünü gördüm. Bende çıkış kapısından çıktığımda kaan'nın beni görüp ,bana doğru geldiğini gördüm. Ve geldi yanıma...(ağağağağa) "Nereye çakma prenses" "Sanane kardeşim bi rahat bırak beni artık" "Bak kardeşim olmadı ama sinirine veriyorum, hadi atla nereye gideceksen bırakayım seni" "Gerek yok kendim giderim" "Kendin gidermisin diye sormadım hadi itiraz istemiyorum atla" "Gelmicem dedim" "Peki ozaman bende inat ettin eğer gelmezsen gerekirse arkandan gelir yine bırakmam seni sen bilirsin" "Gelmiyorum dedim uzatma hadi git" "Peki" Biraz ilerledikten sonra hâlâ peşimden geliyordu ve bunu okuldaki bazı kişiler gördü utancımdan yerin dibine girdim nerdeyse ya "Ya gitsene herkes bize bakıyor" "Baksınlar ben sana takip ederim dedim ama sen yinede binmedin arabaya" "Ya tamam git yaklaştım zaten evime hadi git" "Olmaz inat ettim yoksa seni merak ettiğimden değil zaten"dedi ve omuz silkti "Uff ya" "Geliyormusun?" Hiç birşey demeden oflaya oflaya arabaya bindim oda sinsi sinsi güldü... Evimin adresini tarif ettikten sonra arabaya çalıştırdı. Ve radyodan özdemir erdoğanın "𝕭𝖆𝖓𝖆 𝖊𝖑𝖑𝖊𝖗𝖎𝖓𝖎 𝖛𝖊𝖗" şarkısı çaldı...
Bende şarkıya eşlik ederken kaan'ı tamamen unutmuş bir şekilde şarkıyı bağıra bağıra söylüyordum gördüm resmen bu halimden zevk alırcasına hayranlıkla bana bakıyordu aha yine bir utanç sebebi utancımdan yanaklarımın alev alev yandığını hissettim ve hemen cama döndürdüm başımı sonra kaan arabayı durdurdu ama burası evim değildi bir sokakta öylece duruyorduk sonra ne olduğuna anlam vermek istercesine yüzüne baktığımda hâlâ yüzünde küçük bir tebessüm vardı. "Eee devam etsene şarkıya çok güzel söylüyordun niye sustunki" "Yok, hadi eve bırakacaksan bırak" "Tamam kızma hemen ya" Sonra dışarıda çok güzel kar yağdığını gördüm ve kaan'a dönerek "Şey ya da yürüsek olurmu dışarısı çok güzel görünüyor" "Olur bencede çok güzel görünüyor" Sanki bir çocuk gibi sevindim bu küçücük şeye ama ben çocukluğumdan beri severim Yere düşen her kar tanesinde hayatın ne kadar temiz ve saf olduğunu düşünürüm... Arabadan indik ve temiz havayı iliklerime kadar hissettiğimi fark ettim hayatımda ilk defa bu kadar huzurlu hissediyolabilirim neden olduğunu bilmiyorum ama çok huzurluyum... Ikimizdende ses çıkmayınca ben başlattım konuyu; "Kar taneleri ne güzel anlatıyor birbirine zarar vermeden de yol almanın mümkün olduğunu değilmi" "Evet, kar taneleri bana çok masum ve temiz gelirler ve onları çocukluğumdan beri severim ama her insan yermi sevdiğini?" "Nasıl?" Dedim anlamayarak "Şey yani ben kar yerimde çok severim kar yemeyi sen sevmezmisin?" Dedi gülerek bende karşılık verdim gülmesine "Hayır, hiç yemedim desem" "Aaa ozaman al ye bakalım beğenicekmisin" dedi biraz eline kar alarak Yedim ve güzel sayılırdı aynı şey gibi dondurma evet. "Immm güzelmiş" dedim Bu arada eve yaklaştığımızda üzülmüştüm sebepsizce içimden 'kızım kendine gel daha 1 saat önce nefret ettiğin kişinin yanından ayrılacağın için mi üzüleceksin' diyordum... Ve geldik eve kaan'a "Işte burası teşekkürler bıraktığın için" dedim gülerek "Ne demek her zaman" dedi gülerek "Görüşürüz ozaman" "Görüşürüz çakma prenses" dedi ve güldü bi kere de öküzlük yapma be kaan. Binaya girene kadar bekledi ve gitti bende direk eve girer girmez hemen sıcak bir duş aldım ve eşofmanlarımı giydim annem ve babamın yanına gittim... "Anne bugün okulda bir duyuru oldu bir etkinlik olucakmış gezi etkinliği 11. ve 12. Sınıflara ve bende gitmek istiyorum ondan dolayı bir belge imzalamalısınız" "Tamam olur güzel kızım neredeymiş gezi?" "Muğla'daymış annecim" "Ya ne güzel getir şu belgeyi imzalayalım kızım" Imzaladılar ve iyi geceler öpücüğümü alıp odama gittim ve bugün olanları düşündüm ama aklımda tek olan şey kaan ve ayaz'ın arasında olanlar bunu çok merak ediyordum ve ilk fırsatta ya kaan'a ya da ayaz'a soracaktım ama Nasıl...
Sabah saat tam 7.00'da telefonumun alarmı odada yankılandı ve hemen uyandım elimi yüzümü yıkadım ve kahvaltı etmek için mutfağa gittim yemeğimi yedikten sonra ne giyeceğime karar vermek için dolabımın başına geçtim ve sonunda karar verdim;
Kombin=
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bugün biraz salaş giyinmek istedim.
Ve okula gitmek üzere evden çıktım bugün yürüyerek gitmem gerekti çünkü babamın önemli bir toplantısı olduğu için erkenden evden çıkmıştı.
Okula geldiğimde sınıfıma çıktım daha 5-6 kişi gelmişti bende kendi yerime geçip telefonumla ilgilenmeye başladım sonra kaan ve arkadaşları emre,onur ve burak'da sınıfa gelip yerlerini almışlardı onlardan 5 dk sonrada zaten ayaz geldi yerine eşyalarını bırakır bırakmaz hemen yanıma geldi ve; "Naber beyza" "Iyidir senden naber" Allahim hemen gitsin nolur nolur yoksa kaan... "Geliyosun değilmi muğlaya imzalattın mı annenlere?" "Evet,geliyorum" "Iyi ben geliyorum"dedi sevecen bir gülüşüyle, sonra bir kız sıramıza gelip tam sıranın önünde durdu ve; "Şey pardon ama burası benim yerim yani bir kaç gün gelmemiştim heralde sen yeni gelen kızsın" "Evet yeni geldim bilmiyordum senin yerin olduğunu kusura bakma" kıza mahcup bir gülüş attıktan sonra eşyalarımı topladım ve boş yer varmı diye aramaya başladım. Sonra ayaz; "Istersen benim yanım boş gelebilirsin" "Ee mecbur oraya gelicem başka boş yer yok" dedim gülerek Sonra tanıdık bir ses duydum hayır olmasın diye dua ederken arkamı döndüğümde evet oydu kaan... "Çakma prenses gel bakalım bi"dedi sanki öldürecek gibi bakarak "Ş-şey tabi" heycan yapma sakin ol beyza... Yanına gittiğimde kolumdan çekip yanına oturtu beni ve konuşmaya başladı; "Ben sana demedimmi bu piçle konuşmayacaksın diye"dedi "Kiminle konuşacağıma sen karar veremezsin" "Ben ne dersem o olur şimdi ben seni bir daha uyarmıyacağım dedim ve sen yine aynısı yaptın ve bakıyorumki yanınada oturacakmışsın izin vermiyorum benim yanimda boş gel buraya otur "dedi emir verir gibi "Emre burda oturuyo"dedim soru sorarcasına. "Artık oturmuyo" "Emre burak'ın yanına geç sen artık ordasın"dedi emre'ye emir verircesine ve emre'de hiç itiraz etmeden dediğini yaptı... Galiba kaderime teslim olup oturmam gerek, ve aynen öyle yaptım hiç birşey demeden yanına geçip oturdum oysa sanki bir oyun kazanmış gibi pis pis sırıttı. Ayaza mahcup bir şekilde baktım ve önüme döndüm daha yeni gülen kaan şimdi surattı sanki buz kesmişcesine sert bakıyordu 'nasıl bu kadar çabuk duygu değişimi yapıyordu bu' diye düşünürken hoca sınıfa girdi ve ders işlemeye başladık.
4.derse kadar herşey normal'di taki bir mesaj gelene kadar telefonuma...
"Sana uzak dur diyorum anlamıyorsun Ozaman katlanacaksın olanlara Sen bir su'sun o ise ateş, söndürürüm sanıyorsun oysa ateş sönecek gibi değil Şimdi son kez uyarıyorum, Ateşe körükle gidiyorsun Kimene onun hayatından, olanlardan Yoluna bak geleceğin parlak Kirletme o pamuk ellerini kanla Sana zarar gelsin istemem Kimim diye sorarsan bir dost..."
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
𝙳𝙴𝚅𝙰𝙼𝙸 𝙸Ç𝙸𝙽 𝙾𝚈+𝚈𝙾𝚁𝚄𝙼 𝚈𝙰𝙿𝙰𝚁 𝙼𝙸𝚂𝙸𝙽𝙸𝚉:)))
(Yine en heycanlı yerinde bitirdim hadi bakemmm EHEHHEHEH)
