...
"Iyi geceler prenses'im"
"Iyi geceler prens'im"
...
Okurken elinizden bırakmak istemeyeceğiniz,
sanki kendiniz olayların içerisinde gibi hissedeceğiniz bir kitap ile geldim hazırsanız başlayalım...
Sabah alarmın sesi odamda yankılanırken gözlerimi araladım ve yatağımdan doğruldum. Elimi yüzümü yıkadıktan sonra dağılmış olan saçlarımı kafamda gelişi güzel bir şekilde topuz yaptım ve odama gidip okul için kıyafet bakmaya başladım. En sonunda beyaz bir kazak altınada siyah kot bir pantolon giydim karar verdim...
Kombin=
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aşağı indim kahvaltı için kahvaltı için birşeyler hazırladım ve yedim yemeğimi yedikten sonra evden çıkmak üzere ayakkabılarımı giydim ve dışarı çıkacağım sırada arkamdan bir ses geldi... "Kızım seni bizin şoförlerden biri götürecek okula itiraz istemiyorum" Dedi itiraz istemez bir ses tonuyla zaten itiraz edemezdim okulum buraya çok uzaktı ve başka çaremde yoktu... Onaylar anlamda başımı salladım ve dışarı çıktım bahçenin giriş kapısının önünde siyah bir mercedes bekliyordu beni...hızla arabaya atladım ve okula gidene kadar dışarıyı izlemeye koyuldum...
... Okula geldiğimde hiç kimseyle muhatap dahi olmadan sınıfa çıkmak istiyordum zaten bahçede de tek tük insanlar vardı kimseyle muhatap olmadan sınıfa çıkmayı başardım sınıfa girdiğimde 8-9 kişi vardı hızla eşyalarımı bıraktım ve telefonumu elime aldım o sırada bir kaç kez bilinmeyen numaradan arandığımı gördüm fazla umursamadan instegramda dolaşmaya başladım yaklaşık 15-20 dakika sonra tekrar bilinmeyen numara aradı bende aramasını onayladıktan sonra, "Alo,kimsiniz?"dedim "Merhaba beyza,ben seni bir kaç sefer aramıştım zaten hatta bir kere buluşacaktık fakat sen korkaklık yapıp o salak sevgilinide peşinden sürükledin aslında kimseye bu kadar şans tanımam fakat sen iyi kızsın bu olanlardan haberdar olmalısın yani hakkın... eğer bu sefer nelerin döndüğünü öğrenmek istiyorsan şuan atacağım konuma gel ve öğren ama tek gelmezsen olacaklardan ben sorumlu olmam telaşlanma kötü biri değilim"dedi ve telefonun arkasından ilk önce iğrenç bir kahkaha koptu sonrada "görüşürüz beyza"dedi ve cevap vermeme izin vermeden kapatı telefonu... daha olanların şokundan çıkmamışken adamın dedikleri beynimde dolanıyordu gitsemiydim ki? Hayır hayır tabiki gitmeyecektim daha geçen olanları biliyorsun beyza başına gelenleri kaan olmasaydı ölmüş olabilirdin şuan mesela... Ama gitmesem aklımda kalacaktı ve huzursuz hissedecektim... Bu düşüncelerin içinde boğuluyorken telefonumun titremesiyle telefonuma döndüm konum gelmişti aslında gitsem birşey olmaz gibiydi yani en fazla nolabilirdi? Şuan gel demişti hemen karar vermem gerekti galiba merak duygum daha ağır basıp gitmeye karar vermiştim ki kendimi hazırlanırken buldum nasıl oldu bilmiyorum ama en son okul bahçesinden çıkıyordum telefonumuda açık tutmaya özen gösterdim ve bir taksiye bindim konumu gösterdikten sonra araba hareket etti kısa süre sonra boş bir araeziye geldik bu her kimse niye böyle tenha yerler seçiyo? "Geldik abla"dedi "Tamam buyrun"dedim ve parayı uzattım "Abla istersen bekleyim burdan pek araba geçmez zor bulursun ne diye geldin buraya hem?" Dedi "Işim var,beklemenize gerek yok"dedim "Tamam" dedi Arabadan indim ve etrafa göz gezdirdim taksiciler gittikten 5 dakika sonra omuzunda bir el belirdir irkilerek geriye çekildim ve elin sahibine baktım... Siyah saçlı,siyah gözlü dikkat çekici yüz hatlarına sahip 18-20 yaşlarında bir adamdı... "Korkma benim"dedi ay pardonda sen kimsin? "Yani seni arayan" "Anladım ne söyleyeceksen söyle hızlı olmam gerek"dedim "Peki gel biraz ileride dağ evim var" dedi ve ilerlemeye başladı mecburen bende arkasından... Kısa süre sonra bir dağ evinin önüne geldik içeri girdi ve benimde girmem için kapıyı açık bıraktı bir koltuğa oturduğu sırada bende karşısına geçtim ve oturdum... "Evet anlat" dedim tehditkar ses tonuyla "Peki... Aslında buraya seni çağırmamın sebebi kaan..." "Noldu kaan'a? birseymi yaptın yoksa?"dedim telaşla ayağa kalkarken Keyifli bir şekilde güldü ve "Hey otur birşey yapmadım yani en azından şuan... Bu çok sevdiğin sevgilin aslında seninle sırf baban için sevgili olduğunu bilmedigin için acıyorum sana" dedi sahte bir üzüntü ile Dediklerinden sonra bir bir kahkaha attım ve "Aynen karşım bende serenay sarıkaya" dedim alaycı ses tonuyla "Ister inan ister inanma...ımmm şey diyeyim mesela gerçek babanın emre demir olduğunu öğrendiğinde şaşırmaması veya oraya seni kendi elleriyle götürmesi normalde eğer gerçekten bilmeseydi babanın emre demir olduğunu seni oraya götürür mü sanıyordun? Tabiki hayır... hatta babanın en büyük düşmanının oğlu ile sevgili oldugunuda bilmiyorsundur sen"dedi Ben öylece ağzım açık karşımdaki atamı dinlerken gözlerimden akan yaşlardan habersizdim... "Bunları sana üzül diye söylemiyorum sadece gerçekleri bil diye söylüyorum" dedi "Iyide niye sana güveneyim ki?"dedim bir umut "Dediğim gibi ister inan ister inanma ama çok istersen kaan'nın ağzından duymak ara sor"dedi Hızla telefonuma yöneldim ve rehberden kaan'ı bulup aradım bir süre çaldıktan sonra cevap verdi "Alo, efendim güzelim" dedi "Kaan...sen benim babamın emre demir olduğunu biliyormuydun?" dedim direk Biraz duraksasada sonra "Buket...valla bende yeni öğrendim"dedi ona o kadar kızgındımki. "Tamam" dedim ve telefonu yüzüne kapattım... göz yaşların usul usul yanaklarımdan akarken daha adını dahi bilmediğim adam yanıma gelerek yüzümdeki yaşları elleriydi sildi ve "Tamam ağlama dediğim gibi üzül diye söylemedim pişman etme" dedi "Bu arada tanışmadık ben umut kaya"dedi elini uzatırken bende elini sıktım ve "Memnun oldum zaten beni tanıyorsun beyza"dedim Oda başıyla onayladı "Eve gitsem iyi olacak artık teşekkürler... gerçekleri söylediğin için" "Ne demek lafı bile olmaz"dedi güler yüzü ile... sonra evden çıktık ve beni bırakmak istediğini söyleyince bende kabul ettim çünkü taksici burdan araba geçmez fazla demişti yani burda kalmak istemezdim mecbur umut ile gidecektim... yaklaşık 25-30 dakika sonra okulumun önüne geldik ben arabadan inmek için hazırlanırken umut; "Birsey için yardıma ihtiyacın olursa ben hep buralardayım zaten numaran var bende mesaj atarım kayıt edersin sen" dedi bende "Teşekkürler" dedim ve arabadan indim araba uzaklaşırken rahat bir nefes aldım ve eve doğru ilerlemeye başladım zaten okulda bitmişti yolda yürüken telefonuma gelen bildirimlere baktım hepsi kaan'dandı hepsinden 'özür dilerim, bildiğin gibi değil" gibi şeyler yazıyordu hiç birine bakmadan telefonumu sessize aldım ve kulakligimu takarak müzik dinlemeye başladım...
...
Umut=
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Aşık olmayın ha:d)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
DEVAMI GELECEK, FAKAT OYLAR,OKUMALAR VE YORUMLAR ÇOK AZ BİRAZ YARDIMCI OLURMUSUNUZ RICA ETSEM:)))
