...
"Iyi geceler prenses'im"
"Iyi geceler prens'im"
...
Okurken elinizden bırakmak istemeyeceğiniz,
sanki kendiniz olayların içerisinde gibi hissedeceğiniz bir kitap ile geldim hazırsanız başlayalım...
Babamın iş yerine geldiğimde daha doğrusu kumarhanesine geldiğimde odasına çıktım ve babam sinirden bir ileri bir geri yürüyordu...
"konu ne?"dedim tek düz bir sesle. "konu şu ki türkiye sınırına geçirilecek mallarımıza polis tarafından el konuluyo fakat bu işi yaptığımızı kimse bilmiyor her kim söylediyse aramızdan biri anlayacağın bizim adamımız bizi şikayet etmiş" "kim yapmış olabilirki adamlarımızın hepsi uzun zamandan beri yanımızda calışıyorlar böyle birşey yapmaları imkansız gibi birşey" "bilmiyorum ama bunu yapanı bir bulursam doğduğuna pişman ederim, bu her kimse yaptığımız işin bize büyük zararı olacağını bilen biri"
...
𝒃𝒆𝒚𝒛𝒂'𝒅𝒂𝒏
eve girer girmez uyumuşum daha gezi için bavulum bile hazır değil çıldırıcam
sabah saat 6.00'da kalktım bavulumu hazırlamak üzere Hemen bavulumu hazırlandım ve okul için hazırlanmaya başladım bugün okuldan direk heralde muğlaya gideceğiz zaten.
Kombin=
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hemen evden çıkmam gerek yoksa geç kalacaktım bavulumu arkamdan çekiştire çekiştire çıkardım ve merdivenlerden inmeye başladım bina kapısını açtığımda kaan'nın arabası tam karşımda ve kaan da arabasına yaslanmış bekliyordu "Kaan" dedim şaşırmış bir ifadeyle "Bugün birlikte gideriz diye düşünmüştüm" Dedi ve gelip elimdeki bavulu alıp bagaja koydu sonrada on kapıyı açıp oturmalı bekledi ben öyle aval aval bakmaya devam ediyorum tabii "Ee hadi gelsene" "ş-şey tabii" Dedim ve geçtim oturdum oda kapıyı kapatıp şoför koltuğuna geçti...
Yol boyunca sessizlik hakimdi ortama okula geldiğimizde kaan'ı beklemeden indim arabadan oda peşimden indi, yanıma geldi ve bilrikte yürümeye başladık artık yanimda yürümesi bile karnım da kıpırdama meydana getiriyordu sanki kalbim tüm vücudumda atıyor gibi hissediyordum en ufak yakınlaşmamız kalbimin durmasına sebep oluyordu...
Okul giriş yaptığımızda herkesin bi yere gittiğini gördük ve kaan emre'yi durdurup nereye gittiklerini sordu; "Daha yeni müdür konuştu gezi için ilk konferans salonunda konuşma yapılacakmış hadi sizde gelin" "Tamamdır"demesiyle kaan'nın konferans salonuna ilerledik salona girdiğimde ilk gözlerim sameti aradı ve ben daha göremeden samet kendini belli etti "Heyy beyza burda dünyada en en en çok sevdigin bestienn" diye bağırdı el salayarak bu hareketi kıkırdamam sebep olsada elimi ağzıma götürerek durdurdum kendimi ve tam samet'e doğru gidecekken kaan sıkıca elimi kavradı ve kendine doğru çekti beni "Şey samettin yanına gidecektim"diyip en azından kalbimin ritmini yavaşlatmak adına geri adım atsamda geri elimden hızla tuttu bense arkasından sanki bir çocukmuş gibi yürümeye devam ettim o sırada doruk (beyza'nın abisi) 2 arkadaşıyla salona giriş yaptı hızla kaan'nın yanından kalkıp doruk'a doğru ilerledim Yanina geldiğimde; "Naber güzelim"dedi "Ya onu bunu boşver sen niye 5 gündür okula gelmiyorsun anneme türlü türlü yalanlar söyledim bildiğin 5 günde yalan makinesi olarak dolaşıyordum evde" "Arkadaşlarla takılıyorduk"dedi yanağımdan bir makas alarak "Doruk hem sen niye geldin salona" "Malmısın? Hani bende 12. Sınıfım ve bu gezi bizede düzenledi ya hem bide birlikte gidecektik hani" "Ya unutmuşum gerizekalı"dedim koluna vurarak.
