Bilinmeyen Mektuplar | jaywon

iki

Tekrardan merhaba,
  Yine çantanda buldun bu kağıdı,öyle değil mi? Umarım seni rahatsız etmiyorumdur böyle yaparak, rahatsız oluyorsan özür dilerim. Ama inan bana hislerimi yazmazsam kendimi patlayacakmış gibi hissediyorum. Bu kağıdı ve bundan sonra gelecek kâğıtları çöpe de atabilirsin. Benim istediğim sadece senin okuduğunu kendime inandırmak. Sadece böyle biraz da olsa iyi hissediyorum.
Bilmem derslerde hissediyor musun bir çift gözün üzerinde olduğunu ama,hissetmiyorsan güzel. Seni rahatsız etmek isteyeceğim son şey bile değil. Bu cümleyi yazarak kendimle çeliştiğimin farkındayım.
  Dersi dinlerken bir anda kendimi sana bakarken buluyorum ve inan bunun nasıl olduğu hakkında hiçbir bilgim yok. Sana bakarken nefret ettiğim tek şey zihnim. Öyle düşünceler, korkular ile doluyor ki bir anda, gözlerimdeki yaşlar seni görmemi engelliyor. Merak etme ama alışkınım bu tür düşüncelere, şu anlık iyiyim. Bir de sana bakmamı engelleyecek bir durum olmadığı sürece.
  Biliyorum bahsettiğim tek şey sana bakmak olabilir ama o bakışların altında ne gibi hislerin yattığını sadece ben biliyorum,kelimelere dökemeyecek kadar garip olabilirler. Normal de olabilirler ama benim için alışılmışın dışındalar. Umarım kendini kötü hissetmiyorsundur ve günün kendin kadar güzel geçer.

[10/02/2015]

Senin kim olduğunu bilseydim sana cevap verebilirdim,ama madem sen kendini gizli tuttuğun için sana ulaşabileceğim bir yer yok şuanlık ben de senin yazdığın kağıtların arkasına cevabımı yazarım. Umarım hissedersin mektuplarını okduğumu. Endişen olmasın,bu notlar hep benimle olacaklar.

Jay

[10/02/2015]