"දන්නවද ඇයි හද හැමදාම පායල එක දවසක් විතරක් නොපෙනී ඉන්නෙ"
ටේයොන් ඇහුවෙ ජන්කුක්ගෙ උකුලෙ ඔලුව තියාගෙන අහස දිහා බලං හිටපු වෙලාවකයි
"ඒකට මං උත්තරයක් දෙන්නද?"
ජන්කුක් එයාගෙ අතැගිලි ටේයොන් ගෙ කෙස් අතරින් යවන ගමන් ඇහුව
"අහ්...නෑ නෑ ඕන නෑ .....ඔයා කියයි පෘථිවි පරිබ්‍රමනය හරි මොකක් හරි නිසා කියල"
ටේයොන් නෝක්කාඩුවෙන් කියද්දි ජන්කුක් කරේ හිනාවුන එක විතරයි
"ඉතින් ඔයාගෙ මෙතඩ් එකට අනුව ඇයි හද මාසෙකට එක දවසක් විතරක් නොපායන්නෙ"
ජන්කුක් ටේයොන්ගෙන් ඇහුව. ටේයොන් කොච්චර උගත් බුද්දිමත් උනත් ආදරේ කොයන තැනදි ගොඩක් බොලද ආදරවන්තයෙක් කියල ජන්කුක් දැනන් හිටිය...
ටේයොන් හැම දාම මොකක් හරි දේකට ආදරේ ගාවල එයාගෙම අර්ථකථනය දෙන ගමන් වෙනස් වෙනස් කතා ගොඩනැගුවා. පොඩි කාලෙ ඉදන්ම රලු විදියට හැදුන ජන්කුක්ගෙ හිත පවා මේ පුංචි බොලද ආදර කතා වලින් ලොකු සතුටක් ලැබුවා
"හද හරියට මං වගේ ජන්කුක්"
ටේයොන් ඇස් පියන් කිව්වෙ ජන්කුක්ගෙ ඇගිලි තමංගෙ ඔලුවෙ ස්පර්ශ වෙනකොට දැනෙන සුවපහසුව විදින ගමන්
"ඒ ඇයි එහෙම කියන්නෙ?"
"හද මාසෙ එක දවසක් ඇර හැම දවසක්ම ලෝකෙට පේන්න පායනව. අදුර නැති කරන්න එයාට හැමදාම එන්න වෙනව. එයාට ඇත්තටම එන්න ඕන උනත් නැතත් එයාට එන්නම වෙනව. මුලු ලෝකෙම එයාව බලාපොරොත්තු වෙනව. හරියට මං වගේ...
මං මේ කිසි දෙයක් කරන්නෙ මට ඕනවට නෙවෙයි, මට ඕන නෑ ජන්කුක්. ඒත් මට ඒ හැම දෙයක්ම කරන්න වෙනව. මොකද ගොඩක් අය ඒක බලාපොරොත්තු වෙනව. මට ඒකෙන් පැනල යන්න බෑ. ඒත් හදට නිවාඩු දවසක් ලැබෙනව වගේ මටත් ඔයාගෙ උනුහුම ලබන්න පුළුවන් වෙනව....
මාත් හද වගේ නේද"
මෙච්චර වෙලා වහන් හිටපු ඇස් අරින ගමන් ටේයොන් ජන්කුක් දිහා ගොඩක් ගැබුරු බැල්මකින් බලං හිටිය..
"මං මොකද්ද ටේයොන් ඒකට කියන්න ඕන. මට කියන්න බෑ ඕව අතෑරල පැනල එන්න කියල. ඔයා කිව්ව විදියට ඔයා හද වගේ තමයි. ඔයාට ඕන උනත් ඔයාට ඒක කරන්න බෑ. ඒත් මට පුළුවන් හද ගාව හැමදාම පායන පුංචි තරුව වෙලා ඔයාගෙ තනියට ඉන්න"
YOU ARE READING
OPERA... || TAEKOOK || Slow Update ||
Fanfiction"හද මාසෙ එක දවසක් ඇර හැම දවසක්ම ලෝකෙට පේන්න පායනව. අදුර නැති කරන්න එයාට හැමදාම එන්න වෙනව. එයාට ඇත්තටම එන්න ඕන උනත් නැතත් එයාට එන්නම වෙනව. මුලු ලෝකෙම එයාව බලාපොරොත්තු වෙනව. හරියට මං වගේ... මං මේ කිසි දෙයක් කරන්නෙ මට ඕනවට නෙවෙයි, මට ඕන නෑ ජන්කුක්. ඒත්...
