sen kendine kurguladın dünyayı, ben kendime sandım

6

akşam yemeği sofrasında herkes çok sessizdi.

"bi erkekle sevgili olsam nolur?" yejun sorduğunda annesi ve babası kaşlarını çatmış, eunsang sesli bi şekilde yutkunmuştu.

"patavatsızlık yapma, kwon yejun."

"patavatsızlık yapmıyorum baba of soruyorum hiçbi şey anlamıyosunuz zaten ne sohbetiniz var ne tartışmaya açıksınız bıktım sizden kimse beni anlamıyo."

babası sinirle karışık sabır dilerken annesi yatışması adına babasının omzunu okşuyodu. yejun kusucak gibi hissetti.

"kendimi öldürdüğümde keşke oğluma vakit ayırsaydım 'patavatsız' sorularına cevap verseydim dersiniz. bütün insanlar böyle zaten herkes iki yüzlü. asla ne sevildiğimi hissettirdiniz ne başka bi şey, bütün gün eunsang'la evde yalnızım o da sürekli bana ergen diyo beni asla dinlemiyo siz işten geliyosunuz size tartışma konusu açıyorum hemen tersliyosunuz ben mutsuz hissediyorum bu evde ciddiyim isterseniz ergen diyin isterseniz başka bi şey." tabağında oynadığı yemeği bıraktı ve ayağa kalktı. "makarna da çok kötü olmuş içinde tuz bile yok. afiyet olsun size. ben odamdayım kitap okuyorum rahatsız etmezseniz sevinirim."