Yeonjun belki de saatlerdir oradaydı.Beomgyu'nun bir şekilde o evden çıkacağını biliyordu.Beomgyu sonunda çıktı.Ama kanlar içinde.
Babası Beomgyu'yu bıçaklayıp sokağa atmıştı.Yüzü gözü kan içindeydi.Beomgyu hala gülüyordu.Yeonjun Beomgyu'yu kollarına aldı.Hala şok içindeydi
'Bir insan(?) çocuğuna nasıl böyle bir şey yapabilir'diye düşündü.Beomgyu hızlıca kan kaybediyordu.Yeonjun telefonunu çıkardı ve ambulansı aradı.O sırada Beomgyu bir şey demeye çalışıyordu
'Seni sevdiğimi sakın unutma lütfen.Sen benim sahip olduğum her şeysin'
Nefesi tükeniyordu yavaş yavaş.Yeonjun Beomgyu'ya sarıldı.Bir daha hiç göremeyecekmiş gibi.
Yeonjun 3 Saattir Beomgyu'yu bekliyordu.Bir yere oturup sakinleşmeye çalışıyordu.Tam kapı açılmıştı ki Beomgyu'nun üzerine yavaşça örtülen beyaz örtüyü gördü.Gözlerini ovuşturdu.'Olamaz.Beomgyu ölrmez diye düşündü'Sedye yavaşça odadan çıkarıldı.
'Nereye götürüyorsunuz sevgilimi!'diye bağırdı.Zar zor koşmaya başladı ve yetişti.Son bir kez baktı sevgilisine.Son bir kez baktı hayatına anlam katan kişiye.Son bir kez baktı,onu her daim seven kişiye.
Beomgyu öleli 182 gün olmuştu.Daha önce hiç bu kadar çareaiz hissetmemişti Yeonjun.Bu gece bir barda sahne alacaktı.Son bir kez ona Beomgyu'yu hatırlatan şarkıyı çalacaktı.
Yeonjun pergormansı sergiledi.Herkws beğenmişti.Yeonjun'un yüzü 182 gündür içten bir şekide gülmedi.Keşke daha fazla zaman geçirseydim Beomgyu'yla dedi içinden.
Yeonjun eve gitti.İlaç kutusunu aldı.Tarihi geçmiş haplara baktı.Hap kutusundaki tüm hapları attı ağzına.Hiç şüphe bile etmedi.Yatağına uzandı.Şu kelimeleri mırıldandı
Love of my life,You've hurt me
You've broken my heart
and now you leave me
Love of my life can't you see
Bring it back,bring it backDon't take it away from me
Because you don't know
What it means to me
Yeonjun'un yavaş yavaş gözleri kapandı.Ruhu bedeninden ayrıldı.Sonunda sevdiği adamın yanındaydı
Yıllar ilerledi,Gyu 15,Yeon 16 yaşında takılı kaldı.
_____________________________________
