7. BÖLÜM

14 1 0
                                    

Kendime kızıyordum. Niye söylemiyorsun? diye.

Ortaokul bitmişti o farklı bir liseye ben farklı bir liseye gidiyordum. Ama instagramdan takipleşiyorduk. Kararımı vermiştim. Söyleyecektim onu sevdiğimi. 2020'nin Nisan ayı olması lazım. Instagramdan mesaj attım. "Nbr" diye. "İyi senden?" Diye cevap verdi. Bir iki sohbet ettikten sonra "Sana bir şey itiraf edeceğim." Dedim. "Noldu? Söyle" dedi. "Seni seviyorum." Dedim. "Şaka mı?" Diye sordu. Bir an inanmadı sandım. Yoo ciddiyim Dedim. Bir an nefes almaya çalıştım. Bildirim sesi geldi. "Biliyordum aslında" yazıyordu mesajda. Nerden biliyorsun kim söyledi yazdım o anki heyecanla. Belli ediyordun aslında. Dedi. Ama arkadaş kalalım dedi. Bu şekilde mesajlaşırken annem, babam filan yanındaydı. Belli etmemeye çalışmak çok zordu. Telefonun ekranını kapattım. Ne yapsam bilemiyordum. Çareyi arka odaya gitmekte buldum.  Arka odaya gittim telefonu masanın üzerine bıraktım. Ölüm gibiydi bu duygu. Ölsem daha az acı hissederdim.

İşten geldim anahtarımla kapıyı açarken içeriden çocuk sesleri geliyordu. Kapının sesini duymuş olmalı ki kapıda karşıladı beni. O kömür karası gözleriyle bana bakıyordu. "Hoş geldin aşkım." Dedi. O an kalbim duracak gibi oldu. "Hoş buldum güzelim." Dedim. İçeri odadan biri kız biri erkek iki tane çocuk "Babam gelmiiiiş!" Diyerek koşa koşa bana sarıldılar.

AŞK GÜZEL ŞEY Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin