The Gentle Psychopath & Me [Completed]

Chapter 20

HALOS DUMUGO NA ANG KAMAY NG tinatawag nilang computer angel. Nasa cellar na ako ngayon at agad kong nadatnan ang nagwawalang babaeng ni'minsan ay hindi ko pa nakikita. Nagwawala ito ng sobra dahilan upang maslalong humigpit ang kadenang puno ng nakakatetanong kalawang.

"What did I do wrong!" Halos hindi na maipinta ang naghahalong emosyon sa mukha nito but I still remain on my posture.

"Ask that to yourself", sagot ko sa napakalamig na boses.

"I don't know what your talking about"

Aba!

Ano?

Gusto niya pa akong pagsinungalingan?!

I have enough of her!

Kaya ng hindi ko na mapigilan pa ay agad kong pinulot ang unang armas na nakalagay sa napakalapad na mesa ang pinulot ko-a hunting knife.
A meaningful smirk appeared on my face. If there's an emotion I have no doubt that will appear it is surely the wicked one.
Pagkatakot naman ang rumehistro sa mukha ng babae.
Walang pagdadalawang isip na pinilasan ko ang dalawang palad nito.

"Ahhhhhhhhhhhh!" Halos mapuno ang kwarto sa nakatutulig nitong sigaw. Nanatili namang tahimik ang dalawang taong pinakapinagkakatiwalaan ko.

"So now! Tell me... Where's zachary! I know you know something... You traitor!" Sabay duro ko sa pagmumukha nito.

"I-i dont know.. I d-didn't know a-anything!" Matigas parin nitong tugon na maslalong ikinaiinit ng ulo ko kaya walang sawa kong pinaramdam sa kanya ang nagagawa ng silya elekrikang kinauupuan nito.

"Ahhhhhhhhhhhh! S-stop ... P-please!"

"Well? Anything useful to say?"

"S-si. I w-was j-just payed triple t-the r-reason why I did it", halos pabulong na nitong saad. Agad namang nag-init ang ulo ko sa narinig.

All because of money?!

"Natalie"

"Si. YOUR highness?"

"Give me a hundred dollar"

Wala namang sinayang na oras si natalie at inilagay sa'kin ang papel na perang galing sa wallet nito.
Napaharap naman ako sa taksil kasabay ang pagpulot ng baril na nasa lamesa.

"Eat this!"
"Y-your highness!" Halos maiyak na itong napatitig sa'kin-tinging nagmamakaawa.

"Eat this!" Sa sobrang galit ay sapilitang pinanguya ko sa kanya ang perang papel. Akma niya na sana itong iluluwa ng isang putok ng baril ang umalingawngaw sa kabuoan ng lugar na iyon.

"Ahhhhhhhhhhhh!"

"SWALLOW. IT. NOW!"

Papuputukan ko pa sana ulit siya sa hita ng walang pagdadalawang isip niya itong nilunok ng madalian.

Good girl.

"Now tell me. Where is the prince! Where is my zachary!" Pasigaw ko nang saad kasabay ang paghagupit ng latigong siya namang napulot ng kamay ko.

"In the Philippin-" then a loud gun shot filled the air.

"I already get what information I want. Now. Clean this mess", with that I went out of that filthy place.

I need to go back in the Philippines...

But before that— I need to claim what is rightfully mine. I will be announce as the only inheritor and Dutch of the Dorzato Empire.