The Gentle Psychopath & Me [Completed]

Chapter 18

"W-WHERE...AM I?" mahinang tanong ko ngunit agad iyong nasagot ng unti unting luminaw ang paligid at agad bumulaga ang napakaduming pader sa harapan ko— excruciate chamber. Nandito parin pala ako.

"H-highness? Your highness?! Ow thanks God! Your alive!" Halos pasigaw na nitong saad kasabay ang isang mahigpit na kayap. Agad naman akong napangiti ngunit agad naman itong napawi ng may maalala. Bakit may ekspresyo  paring lumalabas sa mukha ko?

"The excruciate is not finish your highness", walang bahalang sagot ni natalie sa iniisip ko ng mahalata at makitang nakakunot ang noo ko.
"Ow, I see... Let's f—" hindi ko natapos ang sasabihin ng bigla nalang akong pinilasan ni natalie sa kamay at kasabay noon ay ang pagkawala ng masaganang dugo. But to my surprise— I didn't even felt a single pain on it.

"The first excruciate is successful your highness. Sorry if I need to do that, it's part of the test in excruciating", she explained and I just nod on her.

"Please take a seat in that chair your highness...and please don't passed out again 'cuz this time it can be more excruciating...." She reminded me before I take a seat on it.

Isang parang helmet ang ikinabit nito sa'kin. Tinatawag nila itong mental excruciate. Ang mental excruciate na iyon ay nakakonekta sa napakaraming aparatu na kung anomang tawag doon ay hindi ko na alam.

Isa-isang inilagay ni natalie ang strap sa katawan ko.

Shit!

Para na ako nitong baliw na kailangan kuryentihin.

"You will sleep your highness... But please promise me. Don't ever sleep inside your mind... It can be your deepest sleep in which you can't wake up anymore", seryoso at may halong pag-aalalang paalala sa'kin ni natalie. Isang matatag na tango lang ang isinagot ko kasabay ang pagkuha ng malalim na paghinga.

I-i feel so sleepy————