Chapter 04

776 246 17
                                    

මට නිකං දැනුනේ මාව එකපාරටම අන්ධ වෙලා ගියා වගේ....

දත් පේන්නෙ නැති වෙන්න හිනා උනත් ඒ කට කොණකට ආපු හිනාව මාව එක තැනම ගල් කරලා දැම්මා....

" ලස්සනයි "

" මො....මොකක්ද ? "

" ඔයාගෙ හිනාව ලස්සනයි "

" කවුද හිනා උනේ "

" ඔයා "

" මන් හිනා උනේ නෑ "

" නෑ ඔයා හිනා උනා "

" නෑ මන් හිනා උනේ නෑ "

" හිනා උනා "

" හිනා උනේ නෑ "

" හිනා උනා "

" හිනා උනේ නෑ "

" උනා "

" නෑ "

" උනා "

" නෑ "

" උනා "

" ආශ්....මේ පොඩි එකා නං...හරි මෙන්න තමුසෙගෙ ID එක "

" ඔයා ඔහොමද මෙතනට එන customers ලට කතා කරන්නෙ "

" ඒක තමුසෙට වැඩක් නෑනෙ..මේ මගේ shop එක...එන අයට කතා කරන විදිය තීරණය කරන්නෙ මම "

" ඒත් එහෙම හරි නෑනේද ? "

" කට වහනවා !! "

"Oopss අලුත් එකක්....Ok "

" මේ බිමට වට්ටපු කුණු ගොඩ අහුලලා තමුන්ට පුලුවන් අර තියෙන පුටුවෙන් වාඩි වෙන්න "

" ඔයා කියන්න ඕන නෑ මට මේ ටික අහුලන්න කියලා...කොහොමත් මන් අහුල ගන්නවා තමයි...අනික මේ කුණු ගොඩක් නෙවෙයි.. මේ එකක් වත් මන් කාපු ඒවා නෙවෙයි කියලා තමුන්ගෙ ඔය බීරි ඇස් දෙකට පේනවා ඇති නේ ? "

මන් තරහෙන් එයාට කෑගහගෙන ගියේ මන් මේලෝකෙ වැඩිපුරම ආදරේ කරන මගෙ chocolate බබාලා ටිකට කුණු ගොඩ කිව්වම....

ඒත් එයා මේ පාර නං shop එකම දෙදරලා යන තරං හයියෙන් හිනා උනේ මගෙ කන් දෙකත් පොට්ට කරලා.

" ඉක්මං කරනවා පොඩි එකෝ....මට වැඩ තියෙනවා "

" හරි ඉතිං ඔහොම ඉන්නවා චුට්ටක් "

මන් ඔක්කොම chocolate ටික ආයෙම මගෙ පොකට් එකට ඔබාගෙන එයා පෙන්නපු පුටුවෙන් වාඩි උනා....

ඔන්න ඔහෙ චුට්ටක් අවුස්සමු.....

" මේ "

" ඇයි මොකද ? "

" ඔයා හිනා උනා "

" නෑ මන් හිනා උනේ නෑ "

" හිනා උනා කිව්වනේ "

" හින උනේ නෑ කිව්වානේ "

" හිනා උනා "

" නැහෑ හිනා උනේ නෑ "

" උනා "

" කටවහනවා පොඩි එකෝ "

"Ok කලින් කියන්න එපැයි "

" ආශ්....තමුසෙ නං මහ වාතයක් ඕයි "

" Thank you අපෙ අම්මත් කියනවා "

.D🥀

.𝙃.𝙄.𝙈. | 𝙔𝙕 ᵒⁿᵉˢʰᵒᵗ ᶜᵒᵐᵖˡᵉᵗᵉᵈDonde viven las historias. Descúbrelo ahora