Bitmek bilmeyen bu acının bide üstüne sen ekledin bişeyler, ne zor o kadar çok seviyorken kıskanmamı dahi istemedin senin hakkında karar vermek seni iyi hale getirecek herşeyi susturdun iki dudağımın arasına belkide bir ceza belki bir tutsaklıkdı bir dünyadayız ve bir birbirimizi sevmeliyiz eskisi gibi uzun soluklu şeyler yazamıcağım artık ne garip şey sevgilim beni hissisleştirmek ne acı verici bilirdin duygular benim için önemliydi eğer bunlar yitirilirse birgün bu dünya için bir moros olucam hiç durmadan devam edicek biri olucağım belkide o lanet odaya hapsolucam cıkamıcam aylarca ihtiyacım olan tek şey kulaklık olucak dedim ya yazamayacağım düşünemiyorum artık dün den sonra ben gidiyorum sevgili şimdi uyucam seni nefesinden öpüyorum herzaman yanında olucağım
