Mirrors Of The Knotted Shadows

Chapter 2

Jiana

Currently on my way to the publishing office for a meeting and to finalize my pre-release book. Just in case, dinala ko na rin ang revise copy ng story. Okay nang maging handa.

And I also need their guidance and approval for the book. Once it's done, the book will be release in the public. Maybe 6 - 7 months from now. I already posted some sneak peaks about the book sa social medias ko for my readers.

Now, I'm just drinking my coffee while fishing through my socials, replying some comments from my dear readers because na stuck ako ngayon sa traffic. Buti nalang medyo inagahan kong lumuwas sa apartment since 9:48 am pa naman and mamaya pang 1 O'clock sharp yung meeting. Nag message rin kasi si Dria, my manager, that I should be there before the meeting starts and for some preparations din.

After few minutes sa traffic ay umusog na ito at nagtuloy-tuloy na. My stomach's growling and kape lang ang laman ng tiyan ko kaya nag drive thru nalang ako. I couldn't focus very well if my tummy's empty.

Nang matapos kong iparada ang kotse ko ay tinext ko na agad si Dria. Kinuha ko na ang mga gamit ko at lumabas na sa kotse. Showing my exclusive I.D kay manong guard at nagmartsa na papunta sa elevator. Nasa 7th floor kasi ang opisina namin.

Kinakabahan ako kahit wala namang dapat ikabahala. I have this strange feeling. Nasa building naman ako pero bakit ako kinakabahan? I always attend meetings and this is way more weird than my first time. Napailing nalang ako at pumasok na sa elevator. The door was about to close but someone's hand prevented from closing.

She entered the elevator then spoke, "Sorry po talaga pero kailangan ko na talagang i-deliver kay Sir Vazques tung papers-- MISS JIANA LUVIN?!" Kung kanina'y hinihingal ito, napalitan naman ito ng pagkagulat. I don't know what to say kaya nginitian ko nalang siya and slightly bowed.

She squealed kaya ayon ang dahilan kung bakit nahulog ang mga bitbit niya.

"Naku po! Ang malas ko naman ngayon! Pasensya po, Miss Luv-- AKO NA PO D'YAN!" Agad ko kasi siya tinulungang pulutin ang mga papeles. I just giggled then replied,

"Ano ka ba! Relax ka lang d'yan. Hindi naman ako nangangagat ng tao..." Tumayo na ako at binigay na sa kanya. Nakatingin lang ito sa akin ng may pagkamangha sa mukha.

I snapped my fingers para ibalik siya sa katinuan. She snapped back at nagpasalamat sa akin. Tinanong ko na siya kung saang floor siya bababa.

Pumwesto na kami ng sumira na ang mga pinto ng elevator. Nakaramdam ako ng awkwardness and I hate it.

"May I know your name, Miss?" Tanong ko sa kaniya para mawala ang awkward atmosphere na bumabalot sa amin.

"Ay! Michelle po! Michelle Diaz, Ma'am Luvin..." Sabay ngiti. She look so young kaya nagtanong ulit ako.

"You look so young to be an employee...Nag-OOJT ka ba rito?" With a smile on her face she answered.

"Opo! Gusto ko pong makatrabaho dito 'tsaka mapalapit din sa pangarap kong maging manunulat kagaya niyo po..."

Nagkwentuhan lang kami saglit. Naputol lang ito ng may sumabay sa amin sa elevator. Habang papalapit na sa 6th floor ay biglang huminto ang elevator which caused small chaos inside the elevator. Napagtanto ko naman na ito ang kinutuban ko kanina pa.

"Shocks! Walang signal sa akin! Kayo ba?!"

"Cannot be reach! Late na ko!"

And it continues. Chineck ko rin ang phone ko and to my surprise my signal, full pa nga eh. How come na wala silang signal? I dialed the number and told them na na-stuck kami sa elevator.