Gece yarısıydı, birden uyandım. Sebebini bilmiyordum. Telefonuma baktım, belki yazmışsındır diye. Yazmamıştın, her zamanki gibi. Kalktım karanlıkta oturdum bir süre. Öylece kaldım. Sonra bir sigara yaktım, ellerimin titrediğini fark ettim, birden gözlerim doldu. Seni özlemiştim. Neden Yanımda olmadığını sordum kendi kendime. Sonra aradım seni, çıkmadın. Birden ürperdim. Ikinci sigarayı yaktım. Bekliyordum. Neyi beklediğimi bilmeden. Öylece oturuyordum. Ne kadar zaman geçti hatırlamıyorum. Sessizlik boğmaya başladı, telefondan müzik açtım ( hala yazmamıştın ). Cem Adrian söylemeye başladı. (3. Sıgara ) ,, Niye yaptın, çocuk. ,,
O an anladım. Sen yoktun artık. Uyanma sebebim seni özlemiş olmam değildi, senin bana verdiğin acıydı. Aramıcaktın, yazmıcaktın, az sigara iç demeyecektin artık. O gece anladım, sen artık yoktun adam. Olmayacaktın, olmayacaktık. Tüm gece o Şarkıyı dinledim, ve ağladım. Adrian ve ben vardık, ve bana senden Hatıra kalan sigaram.
Yarın yeni bir gün başlayacaktı, güneş doğacak, karanlık gidecekti. Ama karanlık bile ışığı terk etmeyecekti, senin beni bırakıp gittiğin gibi..
