"Coffee" Aya ko kay Nicolas at inilagay sa tabi nya ang tasa
"Thankyou" he said at hindi ako binalingan ng tingin
Dahil sa subrang busy nya sa trabaho kahit dito sa bahay palagi syang nakakulung sa office nya to do work
I think this the right time to tell him about going to Philippines
"Amm Babe I..I have something to tell you"nag-aalangan kung sabi
"What is it?"Malambing nyang sabi pero parin nya ako tinignan
"I want to go to the Philippines"
Bigla syang napahinto sa pag tatype sa laptop nya at tinignan ako,yung Mukha nya galit
"Why?"
"Allison said that one of the orphan in the Philippines was burned so I wanna go to their and help"
Ngayon ay nasakin na ang buong atensyon nya
"I think its okey if we just donate right?"
"Yeah...but I want to go their I want to see the kids"
"No" he answer and continue to he's work
Napatayo ako dahil sa galit first time kung Magalit ng ganito sa kanya
"What's the reason?Bakit ayaw mokong payagan?!"
"I'm busy at work Cristin I can't go with you their pero kahit hindi ako busy hindi parin kita papayagang pumunta sa Pilipinas" walang pakialam nyang sabi
"I won't be alone their I'm with Sansha and Allison with our members marami kami"
"NO" he determined said
Bigla akong napaiyak sa galit "I HATE YOU"
Sigaw ko at tumakbo palabas ng kanyang opisina at pumunta sa kwarto namin tsaka agad na ni lock iyon
Tumalon ako sa kama at tinabunan ang Mukha ko ng unan at don umiyak
Hindi nagtagal ay bigla akong may naramdamang braso na pumuluput sa bewang ko at niyakap ako patalikod
"I'm sorry please forgive me"he said
Dahan dahan nya akong pinaharap sa kanya at nangmagtama ang mga mata namin ay agad nyang pinahid ang luha sa pisnge ko at kitang kita ko sa mga mata nya ang pagod
"You really want to go there?"
Tumango ako "It's my first time to help kids was affected from the fire"
Pagod syang napabuntung hininga "If pumayag ako this is our first time to separate.Tin do you want us to separate?"
Napakagat ako ng labi at dahan dahang umiling "But Nic I really want..to go there"
"Yeah but I can't I have works to do if it can move makakasama ako"
"Bawal iyon because it's already plan'd"
"Then I think you can't go.Hindi ako mapapanatag kung mawala ka sa tabi ko you know I love you much"
"I know but it's just three months,then I'll immediately come back here"
"How can you be sure that you'll safe there? Philippines is a dangerous county"
Napakunot ang noo ko "Pano mo naman na sabi?"
"Because...don ka na ak..aksedente"he said at nag-iwas ng tingin
"Accident is normal Nicolas kahit saan ka pupunta kung maaksenedente ka maaksenedente ka talaga hindi natin yan maiiwasan"
"Yeah but it's must safe If your here if your with me"
"I'll be safe in their Nicolas Philippines is the place were are born,at ayaw mo ba? Mas makikila ko ang Lugar kung saan ako pinanganakat at baka may maalala ako"
Hindi sya nakapagsalita at parang natamimi,parang may mabigat syang iniisip
Hinawakan ko ang pisnge nya para tumingin sya sakin "Please babe payagan mo na ako, promise I'll always make call and text everytime.Ill be safe there"
This words is my last chance,
"If you don't agree I will be get angry with you"
He pause for a second and look at me like a disbelief in his face but in a fear in his eyes
Tinitigan nya ako para bang minimemorize nya ang mukha ko bago marahang bumuntung hininga
"When is the flight?"biglang pumintig ang taenga ko kahit mahina lang iyon
"Next week" I said and I giggled
Sa subrang saya ko nayakap ko sya ng mahigpit na mahigpit.Naramdaman ko ang paninigas nya at ng napagtanto ko ang ginawa ko ay mabilis pa kay flash akong mapabitaw at nag peace sign sa kanya
"HEHE sorry I'm just really damn happy" pag-amin ko
Kahit mag-asawa na kami ni Nicholas medyo na aakwardan parin akong yumakap o humalik sa kanya at alam kung ramdam nya yun kaya sya ang nag fifirst move
I see the beautiful smile in his face at parang lumiwanag ang Mukha nya
"I'm always making you happy and I never make you cry but this is the first time that you hug me that tight and....I'm happy with it very much"
Bubuka ang bibig ko pero hindi ako makapagsalita,ito ba nararamdaman NY sa Araw Araw naming pagsamama palagi syang umaasa sa mga gaming kilos ko na hindi ko man lang naibigay sa kanya palagi nya akong pinapasaya pero kahit sa ganitong bagay lang ay napapasaya ko na sya hindi ko pa binibigay
He's my husband pero ganito ang trato ko sa kanya hindi ito gawain ng Isang dakilang asawa and I fell you guilty about that hindi ko naipaparamdam sa kanya ang pagiging asawa ko
"I..I'm sorry"malungkot kung sabi
"Hey it's okay alam kung nag aadjust kapa,your from coma I understand don't worry about me I can wait"and he held my chin
God his so understanding husband and I'm luck to have him
Pumuluput ang kamay nya sa bewang ko at ang Mukha nya ay na sa leeg ko.This position is kinda familiar to me
Hindi ako mapakali Kasi parang may Mali at parang sinasabi ng isip ko na may magagalit pag hinyaan ko ang ganitong posisyon namin kaya nag-iba kami ng posisyon,ngayon ay naka unan ako sa braso nya at ako naman ang dumantay sa tyan nya ang Mukha ko naman ay nakasubsub sa dibdib nya
Biglang kumirot ang puso ko kaya pasemple ko itong hinawakan ng maramdaman kung normal na ang paghinga nya ay sigurado akong tulog na si Nic natulog sya sa tabi ko at iniwan ang trabaho nya para sakin kaya mas lalo akong na guilty pero hindi eh hindi dahil dito kung bakit kumikirot tong puso ko eh
kaya dahan dahan akong humiwalay kay Nic bigla namang umaayus ang dibdib ko hanggang sa nakatulog ako
SORRY SA MATAGAL NA UPDATE
KEEP READING THANKYOU!!!
