Deniz

3

Bir deniz kenarında oturmuş öylece duruyordum. Toplantı bitti,insanlar konuştu bazen güldüler ,birşeyler söylediler ve bitti. Konuşulanları anlamaya çalıştım elimden geldiğince ama ne kadar oldu bilemiyorum.

Her doğum günümde buraya gelirdim. Kendime ,adıma ,denize... Öyle durup sadece izliyorum 15 senedir. Neler geçti neler ama benim içimde ki yangın bir kez olsun sönmedi. O acı bir nebze eksilmedi. Ben 15 yaş attım ama içimdeki o çocuk hala bir yerlerde annesini bekliyor.

Bugün 8 Ekim benim doğum günümdü ve aynı zamanda annemin ölüm günü. Biri bunu bilerek yapmış babam öyle diyor. Benim doğum günü hediyem bana ömrüm boyunca verilen bir acı olsun diye biri bunu yapmış. Kim neden yaptı bilmiyorum ama amacına ulaştı. Her doğum günümde acım kat be kat artıyor.

Bazen sıkılıyorum bu kadar acı çekmekten bazı şeyleri kaçırmaktan... Mesela hiç sevgilim olmadı,hiç aşkı tatmadım. Nasıl bir his neler hissettiriyor bilmiyorum veya bir dostunun olması ne demek bilmiyorum çünkü hiç arkadaşım yok. İnsanlar isterdi fakat ben kaçardım,korkardım. Korkardım çünkü annemi öldüren her kimse her sevdiğimi elimden alır diye korktum. 15 yıl yalnız kaldım ben bu dünyada. Bu yüzden borcu var hayatın bana,benden çaldıklarına,yaşamadıklarıma.

Elimde biranın bittiğini farkedince daha çok sinirlendim ve ağlamaya başladım.

Şu an sana birşey söylemek istemem ama ağlamak yerime gidip birtane daha alabilirsin?

Gelmişti yine bir tek o biliyor ya çünkü bir tek onun aklı var ben bilmiyorum çünkü gidip almayı.

-karışmak istemem ama uzaktan kendi kendine konuşunca deli gibi gözüküyorsun ve ağlayınca da pek çirkin oluyorsun.

Duyduklarım sarhoşluğun etkisi desem olmaz çünkü o kadar içmedim ,bana çirkin deme hakkını nerden buluyordu?

Arkanı dönüp baksan daha iyi sanki?

Haklıydı kafamı sinirle çevirdim ve onu gördüm. Devrim Cevher. Toplantıdaki o adam. Şaşkınlığımı atıp konuşmaya başladım

- Kiminle konuşup konuşmamam sizi ilgilendirmez ayrıca çirkinliğimden sizene çirkinsem çirkinim bilmiyorum sanki allah allah .

Devrim Cevher şaşkın şaşkın bakıyordu bana

-Sen kendini çirkin mi buluyorsun?

Niye bu soruyu soruyordu allah aşkına onu ne ilgilendiriyordu?

-Konu benim çirkinliğim mi şu an Devrim Bey?

Gayet haklıydım allah allah ayrıca giderim de var bence?

-Kusura bakma cidden ne alaka anlamadım. Yoldan geçiyordum ve seni gördüm. Neden ağladığını merak ettim. Yardım edebileceğim bir şey varsa elimden geleni yaparım. İyi misin?

İyi misin? O kadar zaman olmuştu ki bu soruyu duymayalı . Bu normal bir iyi misin demek değildi,sanki içimdeki tüm acıların aynısı onun gözünde de vardı. Bilmiyorum ama nasıl olduysa birden ağlamaya başladım. İşte nefret ediyordum,niye ağlıyorum bilmiyorum ama annemi çok özlemiştim.

Ağladığımda elini ayağını nereye koyacağını bilmiyor gibiydi . Niye bilmiyorum ama bir anda beni kendine doğru çekip sarıldı. Saçma biliyorum daha bugünden tanıdığım bir adama sarılmak ama sarıldığımda sanki içimden birşeyler koptu yada tam tersine kopan şeyler yerine oturdu.

Ben ağladıkça o sarıldı,o sarıldıkça ben ağladım.

Kaç dakika geçti bilmiyorum ama ağlamalarım durmuş derin nefeslere dönüşmüştü. Kokusu çok garipti ,çok güzeldi. Güven veriyordu. İstemsizce de olsa geri çektim kendimi. Yüzüne baktım bakmamla beraber surat ifadem değişti. Ağlamış mıydı? Daha neler .  Dağ gibi adamı böyle düşünce garip geldi. Belkide ağlamadı farklı bir şey bilmiyorum ama gözüme öyle geldi.

3-5 saniye bakıştıktan sonra lafa girdi

-Duygularını kaybetmemişsin hala ağlayabiliyorsun, bu da en büyük servet. Korkma ağlamaktan ,eğer ağlamaya ihtiyacın olursa buradayım. Eve bırakmamı ister misin?

Hayır istemiyordum biraz daha oturacaktım.

-Hayır teşekkür ederim. Bugün içinde teşekkür ederim. İyi geldi.

Hafif bir tebessüm edip başını salladı. Ardından arabasına doğru döndü. İki adım attı sonra arkasını dönüp;

-Ve bu gece benimde duygularımın olduğunu hatırlattığın için teşekkür ederim Deniz.