Yorum yapın plss<33
Zayn'in ağzından
Koltukta kucağıma kıvrılmış başı göğsümde öylece yatıyordu. Tam toparlanmışken tekrar dağıtmıştı babası onu.
"Şeftali nineye gitmek ister misin?" başını sağa sola salladı. Şeftali nineye bile gitmek istemiyordu. Ne yapacaktım?
"Sadece burada kalmak istiyorum" dedi göğsümü kast ederek.
Dudaklarımı saçlarına kondurdum. Bu koku.. Her şeyimdi..
Ben nasıl yaşamıştım bu zamana kadar? Aldığım şey nefes miydi onsuz?
Telefonumun çalmasıyla yanımda duran telefona uzandım.
Kayıtlı olmayan bir numaraydı.
Harry gerildiğimi hissetmiş olmalıydı ki balını kaldırdı. Sorun yok dercesine başımı oynattım.
"Telefonu açmayacak mısın?"
Ortam daha fazla gerginleşmesin diye telefonu aöıp kulağıma götürdüm.
Beklemediğim bir sesle karşılaştım.
"Zayn? Sensin değil mi?" onaylar bir mırıltı çıkardım sadece.
"Harry..oğlum.. Onu sakın yalnız bırakma." telefon kapandı.
Bu adam beni sevmezken neden böyle demişti şimdi.
Telefonuma tekrar gelen bildirimle gözlerim telefonu buldu. Mesaj Louis'tendi.
Babamın buraya doğru sinirle geldiğini söylüyordu.
Hemen Harry'i belinden ve babaklarından kavrayıp arabamın anahtarını vs alıp kapuya yöneldim. Harry soran gözlerle bana bakıyordu.
Arabayla Şeftali Nineye doğru yol aldım. "Neden Şeftali nineye gidiyoruz?"
"Seni korumak için."
"Kimden?"
"Babamdan."
Şeftali bahçesinden geçtikten sonra zile bastım. İçeri girdik Ninem hiçbir şey sormadı.
Sakinleşmeye çalışarak oturuyordum. O an kapı çaldı. Camdan baktığımda babamı gördüm.
Ne kadar aptalım. Onu babamın bildiği bir yere götürmüştüm.
"Zayn aç kapıyı yoksa ikisi de zarar görecek."
Yapardı. İkisine de zarar verirdi.
Evi turladım. Çıkabileceğimiz kaçacağımız bir yer aradım ama etrafımızı sarmışlardı.
Aklıma hep saklandığımız dolap geldi. İkimiz için fazla küçüktü ama Harry sığabilirdi. Harry'i praya sakladım. Derin bir nefes alarak kapıyı açtım.
"Ne işin var burada."
"Çekil şuradan."
"her yeri arayın bulun o çocuğu."
Korkudan ellerim buz kesilmişti. Ona zarar verme ihtimali beni çok korkutuyordu.
Babam bağırmaya başladı.
"Haroold!"
"Neredesiiin?"
"Ortaya çıkmazsan Zaynie zarar göreceek!" sesi alaylıydı. Sanki küçük bir çocuğu saklambaç oynarken arar gibiydi.
Harry'nin bulunduğu odaya girdiklerinde gergince kımıldandım. Çok korkuyordum. Ya onu bulursa.
Babam bunu fark edip alayla gülümsedi. Sadece bu odayı arayın.
" Hayır!" onları engellemek için koşacakken adamşarı beni tuttu.
"Harry. Ya kendi isteğinle çıkarsın ya da Zaynie'ne zarar veririm."
Harry'nin çıkmamasını umut ederek adamlardan kurtulmaya çalıştım.
Harry saklandığı dolabın kapağını açtı.
"Ah Harold hiç değişmemişsin. Hala Zayn için kendini feda ediyorsun. Ne acınası."
"Harry!" babam Harry'i kolundan tutup kapıdan çıkardı. Adamları hala beni tuttuğu için bir şey yapamamıyordum.
Arabaya bindiler. Harry kurtuşmak için hiçbir şey yapmadı. Benim için...
Araba uzaklaşırken "Harry.." diye fısıldayabildim sadece. Onu kurtarmam gerekiyordu.
Adamları beni bıraktı. Birini yumrukladım diğerine tekme attım. Tekrar tuttular. İçlerinden biri ayağımu tekneleyip diz çökmemi sağladı.
Babamın sağ kolu olan "Eğer ona zarar gelsin istemiyorsan eve git." diyip kapıdan çıktı.
Şeftali nine çok korkmuştu. Onu rahatlatıp eve gittim. Yağacak bir şey bulmalıydım.
Sinirle volta atarken zil çaldı. Adamlarından biri olduğunu düşünüp kapıya koştum.
Kapıyı açmamla yüzüme bir yumruk yedim.
" Sana onu koru demiştim!" gelen Harry'nin babasıydı. Burnundan soluyordu.
"Sakin olun. Oturup düşünmemiz gerekiyor. Onu nereye götürebilir?"
"Her yere gitmiş olabilirler. Lanet olsun!"
"Merak etmeyin babam sadece benim canımı yakmaya çalışıyot ona zarar vermez." umarım..
"Senin değil benim canımı yakmaya çalışıyor. Onun derdi benimle."
Seneler sonra bölüm yazdım
Yehuu
Bölüm nasıl olmuş?
Oy vermeyi unutmayın 💚💛
