Yorum yapınnnn<3
Harry'nin ağzından
"Kime zarar gelecek?" sesimi duymasıyla telefonu panikle kapadı. Derin nefes vererek bana doğru döndü.
"Hiç, hiç kimseye" diyip geldiğimiz yöne ilerdedi. Büyük adımlar atarak ona yetişip kolundan tuttum.
"Zayn kiminle konuşuyordun?"
"önemli biri değildi bebeğim"
"Zayn.."
"Sen kafana takma önemsiz bir şeydi sadece." bıkmışlıkla nefesimi verdim. Tartışmak istemiyordum. Mary bizi bekliyordu. Bu yüzden onu onaylayıp Mary'nin yanına doğtu ilerledim.
Doğum günü şarkısı söyleyerek kutlamıştık Şeftali Nine'mizin doğum gününü. Zayn ile seslerimiz çok uyumluydu. Sesi huzur vericiydi.
Mary'nin gözleri parlıyordu. Aynı bizimki gibi. Hiçbir şey mutluluğumuzu bozamayacakmış gibi mutluyduk.
Uzun uzun sohbetler edip pasta ve sandiviçleri yedik. Hepsi çok lezzetliydi.
Hava kararmış ayrılık zamanımız gelmişti. Ve sorgu zamanı da.
Mary ile vedalaştık. Tekrar geleceğimize dair söz verdik.
Motora bindiğimizde ikimizde sessizdik. Duyabilsin diye yüksek sesle "dur" dedim.
"Bir sorun mu var?"
"Evet. Durdur."
Motoru yavaşlatıp sağa çekti. Motordan önce ben sonra o indi.
"Sorun ne Harold?"
"Bir de soruyor musun?! Benden ne saklıyorsun Zayn?"
"Hiçbir şey saklamıyorum bebeğim."
"Zarar görecek kişi ben miyim?"
"Saçmalama ben varken kimse sana zarar veremez."
"Ne öyleyse?"
"Bir şey değil dedim ya. Gidelim hadi."
"Söylemeden hiçbir yere gitmeyeceğim."
"Lütfen Harry." bıkkınlıkla nefes verdim. Öğrenmeden gitmeyecektim. Şimdi öğrenmezsem bir daha öğrenemezdim.
Motora yöneldi. Ben olduğum yerde çivilenmiş gibi bekledim.
Dudaklarını araladı. Onun konuşmasına izin vermeden ben başladım konuşmaya.
"Günlüğünde bahsettiğin şey mi bu?"
"Ne?"
"Kötü adam olmak"
"Evet."
"Ne yapıyorsun da ben kötüyüm diyorsun?"
"Kötü şeyler." vay amk
Göz devirdim.
"Daha fazla sorma Harry. Yoksa senden gitmek zorunda kalırım."
"Tehdit mi ediyorsun beni?"
"Saçmalama. Sadece her şeyi bilirsen seni korumak için senden uzaklaşmam gerekir."
"Beni korumak için!? Beni neyden koruyorsun ya da kimden? Bari bunu söyle"
"Babam olacak o şerefsizden koruyorum. Oldu mu?"
"oldu" daha fazla soru sormayacaktım. Aklımda türlü türlü sorular olmasına rağmen sormayacaktım. Zamanı gelecekti hepsinin o zaman öğrenecektim her şeyi.
Onun yanına adımlarım. İlk o, sonra ben bindim motora. Kollarımı beline sıkıca sarıp rüzgarı hissettim. Bu kez takmamıştım kaskı. Yüzümün, saçlarımın her zerresinde hissediyordum.
Onun kokusunu getiyordu rüzgar burnuma.
Yine ayrılık zamanı geldiğinde. Bir buse kondurdu dudaklarıma.
Odama çıktığımda ettagımı düşünceler sardı. Zayn ne yapıyor olabilirdi ki?
Zayn'di bu. Kimseyi incitemezdi..
Ya da yapar mıydı?
Bugün okulu tekrar asmak istesem de gitmek zorundaydım.
Zayn ile hep ayrıldığımız sokağa geldiğimde duvara yaslanmış sigara içerek beni beklediğini gördüm.
Beni fark etmesiyle sigarasını yere atıp söndürdü.
Sinirle gittim yanına.
"Bana söz vermiştin! Niye içiyorsun!?"
"Sen yanımda yokken seni öpemem değil mi?"
"Aynı eve mi çıkalım yani?"
"Ben bir eve bakayım."
"Saçmalama annem ve babam hayatta izin vermez."
"O zaman sen yokken içmeye de-"
"Tamam.. Bir yolunu bulacağım." her zamanki gibi sırıttı.
Okula doğru yürümeye başladık.
Okula bir sokak kaldığında
"Benim bi işim çıktı sen git. Hemen geleceğim." dedi. Yanapıma bir öpücük kondurup ilerledi.
Gizlice onu takip edeveğim için gitmesine izin verdim. Benden ne sakladığını öğrenecektim.
Arada dönüp arkasını kontrol etmeyi bıtaktığında peşinden ilerledim.
Olabildiğince sessiz ama hızlı olmaya çalışıyordum. Kuytu bir yere girdi. Hemen ardından ben de ilerledim.
Köşeyi döndüğümde biri beni çevirip duvara yasladı.
Bu oydu. Nasıl yani bu tuzak mıydıı?
Dudaklarını dudaklarıma yapıştırdı. Dili dilimle buluştu. Uzun bir süre öpüştük. Arzumuz gitgide artıyordu ama durmalıydık.
Dudaklarımızı ayırıp hasretle tekrar buluşturduk.
Tamamen ayrıldığımızda ikimiz de nefes nefeseydik. Alnımızı birbirine dayayıp gözlerimizi kenetledik. İkimizde şehvet doluyduk. Onu istiyordum.
Selammm
Ne yazsam bilemedim
Oy vermeyi unutmayın <3
Sizi seviyorum💛💚
