Book 1 : MY BOSS (COMPLETE )

Chapter 39 : Good Bye To You

-

"Shhh kuya will make it hindi sya mawawala tiwala lang" simon said while slowing caressed my hair naman

Hindi ko napigilan sarili ko kaya inalis ko yakap no simon sa akin tskaa ako pumasok sa loob pero hinarangan ako ng nurse

"Please ma'am doon lang ho kayo sa labas kami na po bahala sa patient" sabi ng nurse

"Please do everything to save my boy please i begging" i said

Hinila na din ako ni simon palabas ng room halos mamaga at mamlabo mga mata ko kakaiyak ko dito

Napailing yung doctor kaya naman kinabahan ako tinanggal nila damit ni sandro tsala sinibukan nila irevibe

"Please lumaban ka love i begging huwag mo muna kami iwan please?" bulong ko sa sarili ko habang nakasilip dito

Dumating na rin sila tita liza at tito bong kasama si vincent lahat kami dito parang nabunutan ng tinik ng nakita namin may heartbreat na sya

"Sabi ko sayo eh" simon said

Chinecheck lang nila si sandro bago pa ako makaalis sinigurado ko lang na safe sya at wlaa ng mangyayari

Mahirap sa akin na makita sya maraming nakakabit sa kanya at maraming machine naka paligid sa kanya may oxygen na naka monitor sa kanya

"Mauna ka na sa labas susunod ako hintayin mo lang ako" aniya at tumango naman ako agad

Wala si tita liza dito dahil inaasikaso nila media sa labas wala din ako balak na magpakita sa kanila matapos ko gawin lahat ng to

Lumapit ako kay sandro tsaka ko mahigpit na hinawakan kamay nya kiniss ko to pati na rin noo nya

"Lumaban ka love para sa akin gusto ko pagbalik ko wala ka na dyan okay?" bulong ko sa kanya

"Mahal na mahala kita" dagdag ko pa bago ko sya iletgo ng tuluyan kamay nya

May isa nanamang tao muntikan na mawala sa akin at ayoko na mangyari ulit yun lalo na sa taong mahal ko

Marami paring media at press na nasa likod at pilit na kumukuha ng statement sa kanila mga chismosa talaga

Humanap ako ng way para makalagpas sa kanila sinuot ko sumbrero ko tsaka salamin tskaa nagpanggap na simpleng tao

Nakita ko rin si tita liza at tito bong na pinapalibutan ng media mukang hindi sila makalabas

"Heyy!" sigaw ko at lahat sila lumipat sa akin kung ano anong tanong natanggap ko about sa mga issue na nag trentrend ngayon sa soc meds

"Please tita mauna na ho kayo kailangan po kayo ni sandro" saad ko

Sinuot ko cap ko tsaka shade masyado na ako nasisilaw sa flash na nangagaling sa kanila tinabing ko yung isa para maka takbo palayo sinundan naman nila ako

Habang tumatakbo ako may humila sa akin papunta sa likod ng kotse

"Simon?" tanong ko at tumango naman sya

Nakasandal kami dito habang hinihintay na makalagpas mga media after non sumakay na kami sa sasakyan

"Grabe para akong hollywood star na hinahabol ng mga fans" saad ko

"Star ka naman talaga" aniya tsaka pinastart yung kotse

Fast forward....

Nakauwi na kami sa bahay ginabi na rin kami dahil sa traffic nahirapan din ako makalabas sa hospital dami kasi bantay

Pagpasok kami sa loob sumalubong sa amin si mama halos mapahawak ako sa dibdib ko sa kaba

"Nicole where have you been ba simon halos mabaliw kami kakahanap sayo" si mama.

I understand her nag worried lang sya kaya okay lang na masigawan ako kahit ayoko ng ganon

"S-sorry ma"

"Bat ka umiiyak? May nangyari ba?" tanong nya

"Ma i want to take a rest na bukas na lang po mauna na po ako" matamlay kong sabi sa kanya

Umakyat na ako sa taas at dumeretso sa kuwarto ko ang tamlay ko ngayon feeling ko magkakasakit ako na ewan

Nag decide ako na buksan yung TV sakto naman na lumabas sila tita liza iniinterview nakita ko naman si sandro sa likod

Gising na sya habang nakasandal mukang nanghihina pa sya suot suot parin nya ung bracelet na binigay ko

Napansin ko rin mga bandage na nakapalibot sa ulo nya lalo ako nanghihina sa nakikita ko ramdam ko yung sakit

Binuksan ko lang yung TV kahit sila tita at tito iniinterview naka tutok ako sa likod nila kay sandro

Kahit sa tv man lang masubaybayan kita mahal ko.

Pinatay ko na agad yung TV nung iba na ung palabas bukas na yung flight ko papuntang America gusto ko din umalis ako ng walang pinagsisisihan

I decided na mag sulat ng letter hindi ako sure if makakabalik ako or gagaling ako pero i will try my best na bumalik ng buo at makasama ulit yung taong iniwan ko

Bigla naman pumasok si simon.

"Nicole hindi ka ba talaga magpapakita kay mom hina hanap ka nila doon" si simon.

"S-simon alam mo naman diba ginawa ko kay sandro for sure galit din si atty liza sa aken"

"She understand you sinabi ko tungkol sa sakit mo sorry nadulas ako"

"What?! Simon naman e' baka sabihin nya kay sandro yun hindi nya pwede malaman"

"Don't worry she promise me na she will not tell to anyone gusto ka nya makita kahit bago ka umalis"

Napabuntong hininga na lang ako wala ako choice kundi tumango kmgusto ko din sila makita bago ako umalis naging malaki na sila ng parte ng buhay ko utang ko buhay ko sa kanila

Lumapit ako sa kanya tsaka ko sya niyakap na walang malisia lagi sya andyan para sa akin

"Im gonna miss you ikaw lang nakakaintindi sa akin sana makita pa kita ulit" sambit ko

Pinutol ko na din pagyayakapan namin ayoko bigyan nya ng meaning toh

"Sus para na kitang kapatid tsaka huwag mo nga sabihin yan babalik ka pa tsaka i will do anything for you.... for kuya na din" he said and i just give him a smile

"Una na ako ha bukas na lang baka magtaka na sila kuya"

"Ingat ka tsaka pede ba pa bigay toh kay sandro" Inabot ko sa kanya yung letter tumango naman sya tsaka umalis na

Humiga ulit ako ng nakaramdam ako ng pag ubo kaya tumakbo ako sa cr umubo ako ng umubo hanggang sa sumakit na toh

Nakita ko na lang na may dugong lumalabas kinabahan ako kaya agad ko toh flinash mukang unti unti na nagpapakita ng symptoms yung sakit ko

Bumalik ako sa kama masakit parin lalamunan ko umiiyak ako habang pilit na natutulog. Inaalala ko si sandro sana maintindihan nya lahat balang araw at sana malaman nya na hindi ko sya iniwan dahil sa hindi ko na sya mahal

Sa pag lubog at pag sikat ng araw, nariyan parin ako aking araw, nag hihintay, na muli tayong pag tagpuin ng tadhana, at ng oras. Sa huli, ang bawat pag ulan, ang patak nito matapos ang makulimlim at madalim na kinahaharap, makakaasa kang nag hihintay ako sayo kahit alam kong hindi na ako ang iyong makakasama muli.....