Book 1 : MY BOSS (COMPLETE )

Chapter 45 : Ending??

Si tita lanna,

Hawak hawak nya frame ni nicole

"No... No...this can't be..." unti unti ako napaluhod sa nakikita ko

"Noo!!!" sigaw ko.

Umiiyak ako ng bigla nya akong niyakap mula sa harap naka hawak ako sa braso nya

"Tita why you didn't tell me about this??" i whispered while crying rn

"Sorry sandro ayaw nya i paalam sayo kasi ayaw ka nya mag alala at masaktan kapag nangyari na kinakatakutan nya"she stated

"Masaktan? tita nasasaktan ako wala ako nung panahong kailangan nya ako" depensa ko

Patuloy nya ako pinapakalma pero hindi ko kaya kumalma

"Month ago when she passed away almost 10 months sya lumaban sa sakit nya because gusto ka niya balikan at pakasalan"

"Sinabi niya yun tita?"

"Yes gusto nya lumaban para sayo oo pero hindi nya kinaya medyo malala na yung sakit nya"

Lalo ako nanghina i feel so guilty dapat ako yung kasama nya dapat sabay kami lumaban kung ano ano pa inisip ko about sa kanya..

Unti unti ako lumapit sa kama nya iniwan ako ni tita dito.

I seat beside her bed.

"Sorry nicole sorry because wala ako sa tabi mo hindi ko alam na sa mga panahong nagsasaya ako naghihirap ka" sambit ko habang umiiyak

Nakita ko din yung frame na pictures naming dalawa kinuha ko toh

"Why did you leave me?" sambit ko habang tumutulo luha ko.

"You said na babalik ka" dugtong ko.

"I remember na when I got accident after you left me naririnig kita that time you said na babalik ka yun yung pinanghawakan ko..... hindi lang ako gumising kasi puno ng galit ung puso ko...."

Nag agad pansin sa aken yung box na nasa harap ko,

Binaba ko muna pictures namin sa kama.

Binuksan ko toh,

Tumambad sa aken puro letter, at yung engagement ring nya,

Binasa ko toh isa isa,

(1st letter)
"hi mahal ko for sure kung nababasa mo toh wala na ako, sinulat ko toh para sayo sandro promise if ever mawala na ako babalik ako gagawa ako ng paraan mahal ko,"

(2nd letter)
"Promise sandro wag kang iiyak kapag wala na ako, tatanggapin mo yung totoo ha ayoko kasi na nakikita kang umiiyak"

(3rd letter)
"Promise to me mahal na magiging successful politician ka ha, wag mo sila pakinggan sa mga nangbabatikos sayo palagi mo tandaan ako yung number 1 fan mo".

(4th letter)
"Basahin mo toh kapag nalulungkot ka, palagi mo tandaan hindi kita iniwan, mahal na mahal kita".

Marami pang letter dito pero nag decide ako na basahin toh sa bahay,

Gusto ko sya dalawin.

.
.
.
.

Hindi ko napansin, I sleep here na pala

Gumising na ako naginat ng kaunti

Halos mamaga mata ko baka dahil sa kakaiyak ko toh kagabi.

Tumayo na ako at inayos yung higaan ni nicole.

Pagkababa ko sakto andoon sila lahat,

"Sandro mag breakfast ka muna, sorry hindi na kita ginising Nakatulog ka kasi" si tita lanna.

I smiled at her.

Sumabay na ako sa kanila,

"Gusto mo ba sumama sandro?" tita lanna asked.

"where po tita?"

"Kay nicole sa cemetery, actually pupunta kami ngayon"

I nodded.

Fast forward.....

We're here at cemetery

Iniwan ako ni tita lanna dito nasa van lang sya,

I can't accept wala na sya,

But I need to accept the truth.

Umupo ako sa grass,

This is so unfair,

Pede naman tayo lumaban ng magkasama ha,

Pinunasan ko yung lapida nya, sariwa parin yung mga bulaklak

Syempre hindi mawawala yubg favorite niyang sunflower.

Hindi talaga ako makapaniwala na wala na sya,

Wala na yung star ko,

Nagsimula nanaman ako umiyak,

Sorry Nicole hindi ko kaya na hindi umiyak,

I remember when you said na gawin ko responsibility ko sa ilocos kasi gusto mo ko maging successful na politician right?

Gusto mo makatulong ako sa mga taong nangangailangan, you said na sasamahan mo ko tumulong

Pero iniwan mo ko,

Bakit.....

Pero I need to accept the fact na wala ka na masaya ako sa mga alaalang naiwan mo,

Mananatili mga yon sa puso ko,

No one can replace you....

.
.

Marami na rin ako naipatayo sa ilocos,

I did it very well nicole,

Ginawa ko yung sinabi mo nicole

And I will continue doing this for you.

Tsaka hindi ko ata mapapangako na makakahanap ako ng iba,

Ikaw lang yung minahal ko at mamahalin ko wala ng iba.

Sabi nga nila first love never dies,

Thank you for memories....

Thank you for being part of my life and journey....

Mahal na mahal kita.

.
.
.
.
.
.
-end-