NICOLE POV
Pag gising ko napakamot pa ako sa mata ko agad ko rin sya nakita nakatitig lang kami sa isa't isa
Namiss ko to tipong gigising ka sya unang bubungad sayo not until i realize na...
"What the fuck" sigaw ko bumangon ka agad ako
"Mukang nag enjoy ka yakapin ako kagabi ha pero don't worry i like it" sura nya.
I grabbed my jacket tsaka ko sinabi
"Nek Nek mo!" i said and them i rolled my eyes to him
Tiningnan ko yung labas wala ng ulan binuksan ko agad ko yung sliding door sa terrace
Wala na ding baha
Grabe bagyo ba ung dumaan kagabi halos pinasukan din yung bahay ng baha kaya kami nasa second floor
"Tumayo ka na dyan wala ng baha oh we need to get out of here" sabi ko.
Inabot nya yung kamay nya,
"Kaya mo namang tumayo diba?"
Then he stand up
Binuksan ko na ung pintuan sa kuwarto grabe laki pala netong bahay na toh,
Sayang lang hindi naaalagaan
Sa dami bang kasing Rest House nila dito
Pagkababa namin tumambad sa amin ung mga dahon na nagkalatan sa baba
"Teka where's my phone?" si sandro
Habang kinakapa bulsa nya.
"Baka naiwan mo sa taas" sambit ko.
"Ayy cge wait stay here ha" si sandro.
I nodded.
Maaga naman na wala na akong dahilan para matakot
Dumeretso agad ako sa sasakyan,
Puro putik sa labas
White rubber shoes pa naman suot ko
Pumasok na ako sa loob ng kotse
Dito ko na lang kako hihintayin si sandro.
Fast forward.....
Tagal naman non!
I decided to stay here
Baka kung ano pa makita ko
And andito na sya
Lumabas sya sa gate
Pero paika ika sya hanggang bumagsak sya
I immediately open the door and puntahan sya
Shet!
Bat may dugo!
"Hoyy! Ano nangyari bakit may dugo ka saan mo nakuha yan?!" halos nanginginig ako habang tinatanong sya
Kinuha ko ulo nya at pinatong sa lap ko punong puno din ng dugo ung kamay nya at tyan
"Hoy sagutin mo ko ano ba talaga nangyari?!" sigaw ko.
"You should run nicole iwan mo na ako dito please" he said in his low voice
"No! hindi na kita iiwan kung iniwan kita noon puwes ngayon hindi na ngayon" sabi ko at hindi ko maiwasan maluha
"Ma-maahal mo pa ba ako? " pautol utol niyang sabi
"But you have a girlfriend na so ano pa silbi ng sagot ko" sambit ko habang hinahawakan pisnge nya
"She's not my girlfriend si alexa she's my friend she pretend lang na sya partner ko pero she's not ill do that to make you jealous and mukang nagselos ka" si sandro.
Agad ko naman sya binatukan kaya naman pala may iba sa kanila una palamg
"Ouch!" daing nya
"Sorry" " sabi ko naman
"Teka dadalin kita sa hospital kumapit ka lang please huwag mo naman ako iwan i begging" i begged at hindi ko alam gagawin ko habang ginagala ko paningin ko
"Hindi na kailangan mukang hindi na rin ako aabot pa i just want to know before i die mahal mo pa ba ako?" tanong nya
Mas hinigpitan ko hawak ko sa kamay nya tsaka ako tumango
"Oo sandro mahal parin kita actually wlaa naman nagbago ikaw parin mahal ko mula noon hanggang ngayon"
Bigla naman sya ngumiti tskaa doon nawala sya agad ng malay kaya naman hindi ko na maiwasan tumulo luha ko
"Noo! please lord huwag naman ngayon huwag miyo pa sya kunin please sandro wake up mahal na mahal kita" saad ko at agad naman sya tumayo na parang walang nangyari
"Ikaw ba yan sandro?" takang tanong ko dito
"Ano pa ba sa tingin mo?" nakangiti nyang sambit
Agad ko sya niyakap totoo nga buhay sya pero paano nangyari yun
Binitawan ko pagyakap ko sa kanya tsaka nya biglang dinilaan yung kamay nya na may dugo
"What the heck sandro ano yan" curios kong tanong
"Sarap naman manamis namis" he said.
Nagtataka ako sa ginagawa nya.
"Wait it means hindi ka nasaksak?" tanong ko
He immediately grab my hands. "Wala ng bawian ha comeback na tayo" aniya
"So you fake it?!!" sigaw ko
He smiled
I kick her knee naman agad tarantado sya muntikan na ako maniwala noon
"Ouch!!" sigaw nya.
"Paano mo ginawa yun alam mo ba kung gaano mo ko pinag alala?!" singhal ko habang hinahampas sya
Bigla naman nya hinawakan dalawa kong kamay sanhi para mapatigil ako
"Hindi pa ako mamamatay hanggang hindi pa tayo kinakasal hmm" sabi nya tskaa nya hinalikan noo ko
I just rolled my eyes to him again aalis na sana ako bigla nya ako hinila at niyakap sa likuran ko
"Huwag nanatin pahirapan ung isa't isa alam ko mahal mo ko" sabi nya.
"Sorry for five years na wala ako sa tabi mo sorry kasi wala ako sa panahon na kailangan mo ko" saad nya habang sinisiksik ulo nya sa leeg ko
"Sorry din kailangan ko humiwalay sayo ayoko lang kasi masaktan ka if ever hindi ako maka survive" sabi ko naman
Hinarap nya ako tsaka sya nagsimula umiyak habang dahan dahan na hinihimas pisnge ko
"Im so sorry if hindi kita inintindi agad sorry if may mga masasakit na salita ako binato sayo im so thankful na nakikita kita buo malakas pa thank you for fighting your cancer"
"Im fighting because of you because i wanna see you pa eh i want to spend the rest of my life with you pa ayoko pa mamatay ayoko pa..."
Bigla nya hinila ulo ko tsala to sinandal sa dibdib nya at doon nagsimula nanaman ako umiyak
"Thank for fighting for me love from now on no more secret na okay?" he said and i just nod my head
- time skip -
Tahimik lang kami sa byahe
"Nicole?"
"Hmm?"
"Can i call you love na from now on?"
Hindi ako umimik pingiilan ko kiligin tumingin lang ako sa bintana tska ako sinandal ulo ko eito
"Okay love!"
He understood the assignment
Tama sila kahit ano man mangyari kahit paghiwalayin pa man kayo ng ilang taon kung kayo talaga para sa isa't isa kayo talaga walang ng iba pa
BINABASA MO ANG
Book 1 : MY BOSS (COMPLETE )
FantasyC O M P L E T E D ( ᴜɴᴅᴇʀ ᴇᴅɪᴛɪɴɢ) This story is about of an ordinary woman who gets to lead an extraordinary life as the nanny of the children of a presidential candidate bongbong marcos who eventually becomes the president by accession and electio...
