Between The Lies✔ [Del Lascivia Series #1]

Chapter 23

Chapter 23

"WAVE! Ayaw mo mag surfing?" Sigaw ko sa dulo kung saan nakaupo sa buhangin si Wave.

Mula sa dulo ay umiling lang sya at nag thumps up, psh don't tell me papanoorin nya lang ako? Ha! Humanda sya sakin. Nag-aral ako mag surfing kaya marunong ako.

"Give me that board" ani ko sa babae.

"Ito po maam, Muriel" sabay abot sakin ng surfing board.

At isa pa itong babae na kinuha ni Wave, nang malaman nyang lalaki ang nagpapatrain sa surfing ay inutos nya pa talaga sa reception na iresign iyong lalaki kahit wala naman ginagawa yung tao. Kawawa tuloy.

Napailing nalang ako, kahit papaano hindi ko alam o assuming lang ako dahil para syang nagseselos, I'm not sure pero sa pinapakita nya, naghihinala ako.

Tinanaw ko pa sa malayo ang dagat kung saan ang alon saka ko hinagis ang surfing board at sinundan ko ng dapa saka ko ginalaw ang kamay ko.

Damn I miss this, but I'm totally nervous.

Nang makatungtong ako sa malalim ay dahan dahan akong tumayo. Ewan ko nalang sa lagay ko. Para akong natatae sa di malamang dahilan base sa pagtayo ko sa board.

Madali lang naman balansehin. Kaya ng malapit na ang alon ay bumalanse ako para dumaan sa matataas na alon. Ng makayempo ang board ko ay pinaikot ko ito at eksaktong lumapag sa mga paa ko.

Yumuko ako at tuwang tuwa na pina-slide ko ang kamay ko sa tubig habang nasa ilalim ako ng alon kasama ang board. Damn Amazing.

And one more time. I balanced myself on the erection of the board and then I threw my body into the sea.

Nakakamiss pala ulit lumangoy, after 2 years ng simula akong umalis sa Balenciaga ay hindi na ulit ako nakakapagpasyal sa mga lugar kahit nasa akin ang desisyon. Pero masisisi ko ba ang sarili ko kung hindi na ako masaya sa ginagawa ko. Well ganuon naman palagi. Kapag hindi ka na masaya sa isang bagay na paulit-ulit nalang ay kailangan mo narin mag let-go at subukan ang mga bagay na magbibigay sayo ng kasiyahan.

Kaya sa pamamagitan ng panahon, bawat umaga, gabi, araw, ay panibagong yugto nanaman. Masasabi mong lahat nagbabago, kahit tao ay nagbabago rin kapag may harang ay palya.

Umahon ako at gulat na nadatnan ko si Wave na papalapit sakin.

"Fvck! Muriel dammnit! You made me scared! Bakit antagal mo umahon,"

Napanguso ako na kaagad nya akong niyakap at dinala sa mababawa na tubig. Halata sa pagkataranta ang itsura nito.

Ganun ba ako katagal sa ilalim?

"Sinubukan ko lang naman hulihin yung isda,"

"What the fvck! Bibili na lang tayo ng isda kaysa sumisid ka" nakabusangot na ani nito.

Natawa naman ako. Kaya pinisil ko ang magkabilang cheeks nya. Ang init nanaman ng ulo nito. Mas baby pa nga yata sya sakin.

"Kung patay lang na isda o prito, wag nalang" sagot ko.

"You want fish?" Tumango ako.

"Yeah," hindi naman nya siguro totohanin diba?