Between The Lies✔ [Del Lascivia Series #1]

Chapter 28

Chapter 28

"Ito na iyong mangga mo," when Dale appeared in front of me,

Halos kuminang ang mga mata ko ng makitang punong-puno ng manggang pink ang basket, pati ang salt na pink,

I hugged Dale,"thank you! Pero bakit amoy pintura ka?"

"H-ha? A-ano nagpintura ako ng bubong..." he said nervous tone,

bubong?

"Ahh, okay! Thank you this, let's eat na this!"

"Para saiyo yan, kainin mo na" he murmured, but I started to cry,

Ayaw nya ba akong kasabay kumain? Hindi na nya ako kaibigan?

"S-Senyorita... sige kakain na rin ako" he wiped my tears when I suddenly stunned and stared him.

Biglang bumalik yung ala-alang nakita ko kay Wave, I don't want him to get mad at me but I'm stupid, bakit feeling ko wala akong pag-asa?

"Shh, stop crying Senyorita," he gentle kissed my forehead,

Maaayos ko rin ito, darating ang araw na magiging okay na ang lahat. Magiging okay na kami ni Wave.

Tumabi si Dale sa tabi ko, ipinagbalat nya ako ng mangga, kahit kaya ko naman ang sarili ko sinubuan nya parin ako. Hinayaan ko nalang sya dahil wala rin ako sa huwisyo ngayon, my mind only sees Wave, crying. Painful.

everything will be gonna okay...

***

Kanina lang, may nabanggit sakin si Nory, I don't understand her saying, pinagsawalang bahala ko nalang dahil baka hindi naman importante iyon, 

Dala ang mga damit sa loob ng bag ko, I'm leaving. pinapasundo na ako ni Dad sa mga tauhan nya sa labas ng Hacienda ng mga Lacoste and they didn't know someone would pick me up outside.

Napapikit ako ng mariin, binitawan ko muna ang bag ko sa tabi ng hardin. I went back inside and went to Wave's room, saktong naka awang ang pinto kaya hindi na ako nag-aksaya ng oras binuksan ko iyon ng malaki saka pumasok,

I saw him sitting his King size bed. Mag eexplain ako. Kailangan kong tatagan ang loob ko, kailangan ko.

"Wave-"

"I don't need you, get out I don't want to see your face anymore" his coldly voice made me cry,

"Mag eexplain ako. Akala ko nung una hin--"

"I said get out! Muriel, alin duon ang hindi mo maintindihan?!" he pointed at the door,

Kitang kita sa mga mata nito ang pagkadisgusto, his coldly stared. I know he's mad.

"I love you Wave" I whispered.

"Leave me alone, Muriel fvck! You! You're such a liar"

Napahikbi ako, I ran out of his room. this is our last meeting. this is the last time I told him that I love him. I miss him, kahit ngayon palang hindi ko sya kayang mawala pero kailangan kong umalis, my mom waited me