∆ 1 ∆

44 5 7
                                    

Hastanenin soğuk ve cansız koridorlarında bir kadının çığlığı yankılandı.Kadın bir yandan korkuyordu ama bir yandan da bebeğini kucağına alacağı için heyecanlıydı.Bir kızı olacaktı onun.Gelen ani sancıyla bir kez daha acıyla haykırdı ve ıkındı.Artık sona geldiğini biliyordu.Son bir kez daha ıkındı.Odayı bir bebek ağlaması doldurdu.Kadın başını kaldırarak kısık gözleriyle bebeğine baktı.Saçları babası gibi kumraldı."Acaba gözleri kime çekti"diye geçirdi içinden.Maalesef kadın bunu asla bilemeyecekti.Kadının yüzünde bir tebessüm...Gözünde bir yaş...Mavi gözleri usulca kapandı ve başı yana düştü.

O gün annesini kaybetmiş küçük bebeğe ebe Hayat ismini koydu.


🔮

O sırada bir kahin cam küresinden olup biteni izliyordu.Kadının ani ölümü onu şaşırtmıştı ama önemi yoktu.Önemli olan bebekti.Az bir zamanı kalmıştı.Eğer tahminleri doğruysa bu bebek sayesinde eski gücüne kavuşacaktı.Tek kurtuluş yolu buydu.Bebek yaşamalıydı.

🔮

Televizyonu kapatıp banyoya gittim.Pijamalarımı giydim.Çok yorulmuştum.Göz kapaklarım isyan ediyordu.Uyumak istemesemde yatağıma girdim.Tavana bakıyordum.Gözlerim yavaşça kapandılar.Umarım yine olmazdı.

Hava karlıydı.Sabah saatleriydi.Kız etrafına baktı ve burasının evinin iki cadde yukarısındaki ana yol olduğunu gördü.Bildiği bir yerdi.Hemen arkasına döndü ve eczaneden içeri baktı.Tarih yarını gösteriyordu ama uyandığında bugün olacaktı.Ne olacağını görmek için bekliyordu.Az sonra yanına bir adam geldi.Adamın acelesi var gibiydi.Adam birden yola atladı ama gelen arabayı görmemişti.Olacaklar kaçınılmazdı.Araba adama çarptı.Önce durdu ama sonra hiçbir şey olamamış gibi yoluna devam etti.Çarptığı adamsa yerde kanlar içinde yatıyordu.Sonra her şey bir karadeliğe çekilmeye başladı.Koz uyanacağını anlamıştı.Saate baktı.Saat 08.15 ti.Adam bu saatte ölmüştü.

Uykumdan sıçrayarak uyandım.Yine olmuştu.Hep olurdu.Kendimi bildim bileli bu tarz rüyalar görürdüm.Hemen yataktan fırladım ve saate baktım.08.05 ti.Adama yetişmeli ve durdurmalıydım.Hemen üzerime bir mont giydim ve evden çıktım.Hava karlıydı.Her şey rüyamdaki gibiydi.Ana yola geldiğimde adamı gördüm ama geç kalmıştım.Adama doğru koştum ve araba ona vurmadan önce onu ittim.Böyle planlamamıştım ama yinede önemli değildi.Onlarca insanın geleceğini görüp değiştiremiyordum ama bu sefer öyle olmayacaktı.Bu adam yaşayacaktı.Gözlerimi yumdum ve içinden saydım.5,4,3,2,1 ve bilincimi kaybettim.


Adam dengesini kaybedip öne doğru sendeledi.Ne olduğunu anlamadan bir korna ve fren sesi duydu.Arkasına döndü.Bir araba kaldırıma çıkmıştı.Sürücü bir kendisine bir yere bakıyordu.O da yere baktı.Genç kız kanlar içinde yerde yatıyordu.Sürücü hemen gazlayıp kaçtı ordan.Adam kızın yanına çömeldi.Nefes almıyordu.Ambulansı aramak için telefonunu açtı.O sırada gözü saate takılmıştı.Saat 08.15 di.

Kahinin Kızı(+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin