"Seneler, seneler evveldi;
Bir deniz ülkesinde
Yaşayan bir kız vardı, bileceksiniz
İsmi Annabel Lee;
Hiçbir şey düşünmezdi sevilmekten
Sevmekten başka beni."
-Edgar Allan Poe
⛧
Min Yoongi geceleri internet üzeri...
"... Hayatının tesellisi olacağım daima O yüzden yalnızca yaslan bana ve dinlen arada."
Song Request (Çeviri: btsgalaxyturkey)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Her hafta aynı heyecanla hazırlandığım bir randevu var. Karşımda kim var, nasıl konuşur hatta nasıl görünür hiç bilemem. Sadece benim sesim, benim seçtiğim şarkılar ve konular ile ilerleyen bir randevu.
Böyle söyleyince kulağa sıkıcıymış gibi geliyor. Gerçekten öyle mi bilemiyorum, yayınlarım süresince ben hep eğleniyorum. Radyo yayınlarını, DJ'lik yapmayı hep eğlenceli bulmuşumdur.
Ve bu eğlenceli yayınlarıma özenle hazırlandığım gibi yalnız da olmam. Bahsettiğim, dinleyiciler değil, misafirim. Yayın süresince odamda, bazen yatağımda bazen yatağında bazen de kucağımla olan küçük dostum Holly.
Gerçi ilk seferler oldukça zordu. Ben her konuştuğumda ona söylüyorum sanıp çeşitli tepkiler veriyordu. Havlıyordu, odada birden koşmaya başlıyordu ve... Kısacası bana zor anlar yaşatıyordu ama her nasılsa bunu öğrendi, her zaman akıllıydı zaten. Artık ben konuşurken sadece dinliyor; aynı şimdi olduğu gibi yatağında, gözleri kapalı olsa da uyumayıp bir kulağının bende olduğunu biliyorum.
Profesyonel değilim, ikinci el bir mikrofonum, kulaküstü kulaklığım, bilgisayarım ve spotify çalma listemle; bazen hafta içinde not aldığım konular bazen hiçbir şeyim olmadan konuşmaya başlayan liseli bir çocuğum sadece.
Benim yaşımdaki liselilerin çoğu, çoğu zaman gelecekte meslek olarak edinmeyecekleri şeyleri yaparlar. Resim çizerler, bir spor dalında başarılı olup ödül alırlar, internette kitap yazarlar ya da bir şarkı yapıp youtubea koyarlar. Benim de onlardan hiçbir farkım yoktu işte. Asla bir stüdyoya veya pahalı bir mikrofona sahip olamayacaktım, sahip olmayı düşünmüyordum. Haftada bir gün, kendi odamda öylesine konuşmak bana keyif veriyordu.
Ama daha önce de değindiğim gibi bu benim için öyleydi. Yayınlarımın keyifli olması yani, dinleyenler de aynı şeyi hissediyor muydu, bilmiyorum. Çok fazla geri dönüt alan biri değilim. "Ah, dostum gerçekten iyi gidiyorsun!" ya da "Dinlediğim en kötü şey." gibi geri dönütler pek almıyorum. Sadece canlı yayın sırasında sayılar yükseliyor veya azalıyor. Bazen de sohbet kısmında aktif dinleyiciler konuştuğum şey ne ise, onunla ilgili görüşlerini yazıyorlar.
Dinleyicilerimi kötülemek istemiyorum çünkü her zaman böyle değil. Anonim olarak yazanlar olmuştu ve dün gerçekten güzel bir mesaj da aldım. İtiraf etmeliyim, daha önce hiç böyle bir dönüt almadığım gibi, sadece sesimle birin hayatına dokunacağımı da düşünmezdim.
Dediğim gibi, bu aynı akranlarım gibi keyifle yaptığım bir hobi ve benim için ciddi bir şey olmasına gerek yoktu. Belki de ben birinin sesi olmayı fazla hafife aldım.
