Snapshot

Vrijdag 6 Juli 2016

Badend in het zweet word ik wakker. Mijn pyama plakt aan mijn lichaam, en mijn haar is vettig. Gisteren was het 30 graden en vandaag zou het weer zo warm worden. Ik stap uit mijn bed en voel de kou van de kille vloer aan mijn blote voeten. Ik slaak een zucht van verlichting. Eindelijk wat afkoeling. Komt deze ongezellige kille vloer toch nog van pas.

Even later sta ik voor mijn kast weer eens een discussie in mijn hoofd te voeren over wat ik nou weer aan moet trekken. Ik ga voor een zwart shirtje met een schattig wit kraagje gecombineerd met een wit kanten skaterskirt, en vervolgens doe ik een simpele ketting met een diamantje eraan om mijn nek. Deze outfit is wat netter dan hoe ik me gewoonlijk kleed, want vandaag worden de diploma's voor de opleiding fotografie die ik volg, uitgereikt.

Na een vluchtige blik op de klok zie ik dat ik nog maar een uurtje heb, want 10 uur moet ik daar zijn en het is nu 9 uur.

Snel pak ik een ontbijtje (wat inhoudt: een bakje yoghurt met bessen,frambozen,walnoten, amandelen en honing + een glas thee) en werk dat naar binnen. Vervolgens ren ik weer naar de deur die leidt naar de gezamelijke badkamer (ik woon in een studentenflat) en doe wat mascara, zachtroze lippenstift en blush op mijn gezicht om er weer een beetje vertoonbaar uit te zien. Snel pak ik mijn handtas en niet te vergeten mijn camera en een paar minuten later stap ik op mijn fiets.

Even later kom ik bij de fotografie school terecht en zoals altijd ben ik weer veel te vroeg...

Ik zit in de zon op een bankje een boek te lezen om de tijd te verdrijven, wanneer twee handen voor mijn ogen sluiten. Ik schut de handen van mijn hoofd af en hoor een maar al te bekende meisjeslach. En ja hoor daar ploft mijn beste vriendin Kate naast me neer. 'Heeyy meid, vandaag is de grote dag hè.'

Ik glimlach. 'Ja, na vandaag kan ik eindelijk mijn grote droom voortzetten.'

Dat idee geeft me meteen een fijne kriebel in mijn buik.

Kate kijkt me lachend aan en ik merk nu pas dat ze haar handen achter haar rug heeft.

Ik probeer er niet al te opvallend naar te kijken maar ze heeft me al door.

'Jaaa... Wat zal ik nou achter mijn rug hebben hè?' Ze kijkt me mysterieus aan.

'Euhmmm, vliegtickets voor Australië? Of een nieuwe camera?'

'Nounou, je vraagt wel veel van me hoor.'

Ik zie aan de grote lach op haar gezicht dat ze het niet meent.

Ze haalt haar handen achter haar rug vandaan en ik zie dat ze een mooi ingepakt pakje vastheeft.

'Hier voor jou. Hopenlijk wordt je droom hier nog net wat beter van'

Ik kijk haar met grote ogen aan.

'Nou, als je me zo aan blijft staren krijg je nooit te weten wat erin zit! Maak maar gauw open.'

Ik scheur het mooie lichtblauwe papier open en zie dat er twee nieuwe cameralenzen inzitten.

'Maar Kate, dit is toch veel te duur?!'

'Ach wat maakt het uit. Heb er nou maar gewoon plezier van.'

Ik geef haar een dikke knuffel.

Even later zitten we in een grote zaal met honderdvijftig andere afgestudeerde studenten.

De directeur van de opleiding staat op het podium voor alle studenten.

Na een toespraak roept ze iedereen één voor één naar voren.

Na de uitreiking zijn we nog wat gaan drinken in een café met mijn vriendengroepje en vanavond is het gala.

Als het goed is komt vandaag mijn jurk aan.

En na het gala kan ik beginnen met mijn reis uit te stippelen; naar Australië en Nieuw Zeeland.