A Vow On Forever

Yet again

After some time, nagfocus ako sa social life ko nagDJ ako sa online FM stations. Gumagawa ng mga fansign sa mga ngpapagawa na mga tagapagpakinig ko, mga ngng kaclan ko, mga ng-Add sa facebook ko..

Natripan ko isang beses mag Fansign spree mga bente ata mga nagpapagawanung mga panahon na yun. Isa dun ang naging kaclan ko na si Nina, siya ang inuna ko kasi siya mas closeko kumpara sa ibang mga ngpapagawa nung mga panahon na yun, agad ko siyang tinag, may isang lalakeng nasglikeat pinuri ako,kahit feel ko panget ako, siya feel niya maganda ako. Nagpagawa rin siya para sa FB page niya. Ginawan ko naman agad kasi dinaan niya ako sa bola. KC pangalan niya (Not his realname). Ngpasalamat siya mula nun lagi na kami ngchchat. Sinali niya ako sa secret group kung saan myembro sila ni Nina. Nilike ko pa pageng may ari ng secret group na iyon na "Itanong mo kay Pink Pototoy" (Pink Pototoy 3.0 na ngayon. Ilike niyo ah :) ). May isang miyembro doon na winarningan ako na babaero daw si KC, may mga post nga daw siya sa grupo na halos araw araw iba iba ang kasama nitong babae, dinelete lang daw nung sinali ako. Sa takot ko di kpopna sineryoso lahat ng kasweetan o bola na sasabihin niya, minsan sinasabayan ko pa. Nililibog (Kids wag niyo na tanungin meaning nito) ko siya tas tatawanan ko bigla. Pero kht anong gawin ko, nahuhulog ako sa bawat pm niya or text niya. Sasampalin ko sarili ko sasabihin ko "AC personal mo nga nakilala ndi ngend ng maayos, eto pa kayang nakilala mo lang sa internet".

Nanliligaw siya via text kasi taga pampanga siya, Manila girl naman ako.

Nakilala ko siya sa FB lang at sa Tawag at text. Nagtiwala ako agad. Nahulog pa din ako. Alam niya may anak na ako Siya rin daw meron. Tinanggap namin pareho.

Binalak namin magkita sa Cubao,  Kasama ko kaklase ko siya naman mga myembro ng grupo sa FB na taga Pampanga din ata, tinititigan niya ako. Sguro nadisappoint? Oo nga sguro nga. Pero di nawala titig niya. May pupuntahan sila at kami naman ngkaklase ko may thesis.

KC: "hatid ko na kayo sa sakayan"

Me: "Okay sige"

Hinawakan niya kamay ko, oo, kinilig ako, kaya tuloy nung pagkasakay ko sa taxi, nahalikan ko siya.

Naging kami na :) September 11.

Nung November 03. 2nd birthday ng anak ko, pinakilala ko siya sa pamilya ko. Agad agad siya tinanggap ng mommy ko dahil mas okay daw siya tatay ng anak ko. Kasi maeffort siya. Siya nagasikaso ng birthday ng anak ko. At mdami pang iba. Di lang siya sakin ngeffort kundipati sa anak ko at sa mommy at mga kapatid ko..

After some time, ako naman pinakilala niya sa pamilya niya. Naalala ko hinanda pa samin ng mama niya yung ginataang aimango na may kalabasa, sobrang sarap kahit allergic ako sa alimango wala akong pakekumain ako.

Di ko masasabing perpekto na ang relasyon namin. Pero masasabi kong kontento na ako. Eto ang buhay ko, gagawa ako ng sariling fairytale ko.

Siya naman ulit ang lumuwas dito sa Manila, dinala ko siya sa simbahan namin, nagsindi kami ng kandila. Ngdasal ako at sinabi, "Lord, bless us. Pinapangako ko po na siya naang sasaubungin ko sa altar balang araw. Kung hindi man, siya po ang huli kong mamahalin. I vow to him my forever"

Di man niya siguro narinig, mahalaga ang Diyos naging witness ko samga katagang yun.

Nung April, biglang ngbago ang lahat. Di na masyadong sweet. Lumamig na.

May mga nagawa siya, na alam kong di siya proud na ginawa niya. (DI KO MUNA IKKWENTO AH. AYOKONG MAGALIT KAYO SAKANYA EH)

Oo nagkahiwalay kami, April 30

pinuntahan ko siya sa Pampanga kahit 300 lang laman ng bulsa ko. Una nagalit ako, sunod ngmakaawa, at sa dulo sumuko din. Sinabi ko na lahat ng nais kong sabihin sakanya kung gano ko siya kamahal pati mga katagang sinabi ko sa simbahan, inulit ko.

Huli kong sinabi "ikaw ang huli, i promise you my forever"

Umuwi ako. Umiiyak. Lasing. Tulala.

May 1

Nagkachat ulit kami. Humingi siya ng tawad sa nagawa niya.

"Di mo pa ginagawa KC napatawad na kita kasi mahal na mahal kita" wika ko.

Gusto niya padin maayos ang amin, kaso , hmm secret muna ah. :)

Inintindi ko, at sinabi ko  "Sige, hihintayin kita"

Ginawa ko yun. Hands down.

Di dahil ngpapakatanga ako, pero dahil di ko tinupad mga ngng pangako ko sa mga minahal ko ng sobra dati, wala na akong balak na sirain pa ulit itong pangako ko sa mahal  ko ngayon.

Habang naghihintay ako, nagkabunguan kami ulit by chance ni Jonathan sa stadium. nagkakwentuhan kami. Di niya pinakasalan yung babaeng dpt niyang makatuluyan. Bakit raw parang di ako nanghinayang

Me:"May hinihintay na kasi tong puso ko Jon eh. Hinihintay niya yung mahal na mahal ko"

*Napaiyak ako*

Jonathan:" Ang swerte naman niya. Napaka incredible mong tao, napaka alaga, napaka mapagmahal. Sana worth it paghihintay mo"

Me: "No matter what, Worth it yan. Kasi pag mahal mo yung tao, maging sayo man siya o hindi, mahalaga nag-try ka. Mahalaga napaalam mo sakanya na mahal mo siya"

Jonathan: "Pag sakanya ka na ulit, sana wag ka na niya iwan pa. Tanga na siya pag ganun".

May 25

Ano sa palagay niyo nangyari?