Γνωριμίες

28 1 0
                                    

Όταν γύρισε στο σπίτι εκείνο το βράδυ ξαπλωμένη στο κρεβάτι αισταθηκε. Μια γυάλινη να την διακατέχει και εστι με ένα χαμόγελο στα χείλη τις αποκοιμήθηκε. Την επόμενη
Ξανά είχε μάθημα μπαίνοντας μέσα στην τάξη τον είδε και ξανά το ίδιο

είχε γνωρίσει τα παιδιά που ήταν αναπόφευκτο να ξεφύγει από αυτό αυτή την συναισθηματική συνδέσει που τους ενώνει.
Ο καιρός περνούσε ο χειμώνας έρχονταν όλο και πιο γρήγορα και άρχιζαν να ενώνονται ακόμα περισοτερο. Με βλέμματα που κρύβουν λέξεις που με τύχη υπονούν πράγματα. Το αγγίματα τους που ένιωθαν τον χτυπώ τις καρδιά του ενός και του άλλου τόσο γρήγορα. και περνούσε ο καιρός για εκείνους . Τόσο γρήγορα όσο κυλούσε το αιμα στις φλέβες.

Όσπου αυτά τα λόγια έμειναν ανεκπλήρωτα . Σαν την επιστολή που δεν στάλθηκαν ποτέ στον αποστολέα, Σαν το τρένο που εχασες εκεί την βραδιά. Το όνειρο που πλεχτικε στα δίχτυα του εφιάλτη και ξύπνησε τον ονηρωπολο.

Μα κάθε βραδι την στοίχιωναν η εφιάλτες δεν μπορούσε να κάνει πίσω, πίσω στο και κενό και να πέσει στο ανύπαρκτο όνειρο της. Εκεί που ο προστάτης της είχε φτιάξει το ακλόνητο παλάτι της προστασία στης.

Προσπαθούσε να συνεχίσει με ότι δύναμη τής έχει απομείνει μισό μέσα σε αυτήν την ατελείωτη καταιγίδα χωρίς σταματημό στην ψυχή της.

Και έτσι σιγά σιγά έδειχνε χαμένη μέσα στα μάτια του πλήθους χάνοταναι στα μάτια τις πόλης και σφεντόναν στην νύχτα. Ήταν σιωπηλή και τα βλέφαρα τής όλο και πιο γρήγορα έκλιναν κάθε νύχτα.

Τής ηταν δύσκολο να ξανά εμπιστευθεί κάποιον άνθρωπο από τότε πόσο μάλλον έναν που νιώθει το ίδιο ακριβός συναίσθημα φοβόταν μήπως ήταν σαν αυτόν!. έλεγε φοβισμένη όταν τον κοίταγε μέσα στα μάτια ενώ ο Άρης την κοίταγε με αφοσίωση και σιγουριά. Αργότερα οι μέρες κυλούσαν και η Ηρώ με τον Άρη είχαν συνεχόμενη επαφή μέσο μηνυμάτων.

Αφού και οι δύο δεν είχα περισσότερο χρόνο να βρεθούνε. Λέγανε στο Άλλον κάθε μέρα πως πέρναγαν και εστι έμαθαν ο ένας το πρόγραμμα του αλου. Έφτασε λοιπόν και ένα από τα Σαββάτα μια μέρα που και οι δύο ήταν ελεύθεροι να βγούν.

_Άρης θα βγούμε τελικά σήμερα?

_Ηρώ ναι σε αυτή την καφετέρια ?

_Άρης ναι σε πειράζει να έρθει ένας φίλος μου?

_ Ηρώ όχι καλέ ναι ενώειτε να πω και σε στην Μάρω?

Ξαφνικά γίναμε άνεμοςDonde viven las historias. Descúbrelo ahora