uyusam geçer mi?┊bakudeku

hiç anlamadın

"midoriya, bugün nasıldı?"

katsuki, bugün... bugün kötü değildi. bugün sabah kalkıp sana hediye almaya gittim, tokyo her zamanki kadar kalabalıktı ve yaklaşan sevgililer günü de kalabalığı hayli arttırmıştı tabii ki. insanların omuzlarına çarpa çarpa sokaklarda gezdim ve sana bir çift küpe beğendim, kulaklarını birlikte deldirmiştik ve yıllardır aynı küpeyi takıyorsun sırf ben seçtim diye. gözleri zümrütten olan yılanlı bir çift küpe. sana gerçekten çok yakışacaklarımı düşünüyorum.

ama asıl mesele, ben bir yüzük aldım sana. biliyorum, biliyorum, ben mutlu olmadıkça sen de olmayacaktın falan ama ben zaten hissedemiyorum, seni de hissizliğime sürükleyemem. mutlu olmanı istiyorum. can-ı gönülden istiyorum mutluluğunu. ama onu bile başaramıyorum. onu bile yapmaktan acizim. hiçbir şeyi beceremiyorum. ne seni mutlu etmeyi, ne düzgün bir sevgili olmayı, ne de adam akıllı yaşamayı; hiçbir şey yolunda gitmiyor. şakasına "kendini kes" denildiğine bile "e zaten" diyecek kadar umudu kestim her şeyden.

ölmek istemiyorum ama yaşamaya devam edemem, bu şekilde olmaz, hiçbir şey hissedemezken, özellikle senin yanındayken de duygularımı kaybetmeye başlamışken devam edemem yaşamaya. mutlu olduğumu hissedemiyorsun çünkü mutlu değilim katsuki, çok ama çok üzgün hissediyorum. ve bunu kalbimin en derinlerinden bir çatlaktan çıkanıyla hissediyorum, kalbimdeki hüznü ikimiz bile omuzlanamayız. ne senin gücün var ne de benim. bir sorunum olduğunda sana gelmemi söylüyorsun ama gelemem, çünkü sen altından kalkamazsın bunun. çok güçlü olduğunu düşünüyorsun ama dokunsam kırılacak gibisin, çok sevdiğimden bencilce saklıyorum bu hüznü kendime, bencilliğin yanında bir koruma isteği de var tabii.

kırılmana izin veremem çünkü sana yeterince zarar verdim, her zaman da vermeye devam ediyorum ve yeterince büyük bir problemim.

"normal bir gündü katsuki, n'oldu ki?"

"hiiiç öylesine."