ve hiç de anlamayacaksın

91 11 8
                                    

"bugün nasıldı midoriya?"

ah katsuki, bugün içimde anlamlandıramadığım bir sıkıntı var sevgilim. son zamanlarda bana soğuk gibisin, inan kalbimi çok kırıyor bu. bir senin yakınında, bir seninle konuşurken hissedebilirken şu sıralar senin de bana verdiğin tek şey kırgınlık, hüzün ve endişe. gerçekten nerede yanlış yaptım bilmiyorum, özür dilerim, çok özür dilerim. ama ben yapamıyorum artık. bana kızgın olmadığını, bir sorun olmadığını söyleyip duruyorsun ama en ufak şeyde çok kabalaşmaya başladın. herkese dışarıdan çok sert, hiçbir şeye alınmayan birisi gibi görünüyorum ama sana farklıyım, sen ne yaparsan yap kalbime batıyor benim. beni ne kadar çok mutlu ediyorsan bir o kadar çok da üzebilirsin, konu sen olunca duyguları çok uçta yaşıyorum; gerçi sadece konu sen olunca duyguları yaşayabiliyorum, o da ayrı mesele.

bana sorun olmadığını söylesen de bir sorun varmış gibi davranıyorsun, ne olduğunu çözemiyorum, gittikçe daha çok batıyorum düşüncelerimin zehrine ve sen resmen beni ittiriyorsun o bataklığa. beni görmezdem gelerek, asla ilgilenmeyerek çok kırıyorsun beni. belki de sana çektirdiklerimin intikamını alıyorsundur, bilemeyeceğim, ama ne olursun dur artık. gerçekten kaldıramıyorum. omuzlarım bu kadar güçsüzken, kırılmışken kollarım onlarca defa, artık bu yükü taşıyamıyorum. çok zorlanıyorum, ve sen, ve sen beni çok üzüyorsun. özür dilerim, ne yapmam gerektiğini, nasıl duygularla başa çıkmam gerektiğini bilmiyorum; kahretsin özür dilerim, ama bilmiyorum işte. senden yardım isteyecek oluyorum ki benim kadar güçsüz ve yorgun olduğun aklıma geliyor, susuyorum, suspus oluyorum.

sesimi çıkaramıyorum çünkü biliyorum, sorsam tersleyeceksin beni ve ben çok kırılacağım ufacık bir ters cevaba bile, biliyorum ve sormuyorum, çünkü ne kırılabilecek bir kalbim kaldı kollarımdan ziyade, ne de onu tekrar onaracak gücüm. yapayalnız kaldım katsuki, sen yanımdasın ama o kadar uzaksın ki bana, aklım almıyor bunu. inanamıyorum. içim çok dolu, ağlamak istiyorum ama ağlayamıyorum bile. çok üzgünüm, çok kötü hissediyorum. özür dilerim. özür dilerim katsuki, çok özür dilerim. hakkım yok bu kadar yorgun ve güçsüz olmaya, hakkım yok sana soru sormaya ve hakkım yok sana çektirdiğim onca acıdan sonra bana verdiğin en ufak kötü cevapta oturup hüngür hüngür ağlamaya. ve en çok da yanında olduğum için özür dilerim katsuki, çünkü intihar etmeye cesaret edemeyecek kadar korkak olduğum için hala benimlesin ve sana bu kadar acı çektiren biriyle olmak zorundasın.

"bilmem, diğerleriyle aynıydı işte. son bir haftadır her şey çok sıkıcı ve aynı, umarım seninki güzeldir."

uyusam geçer mi?┊bakudekuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin