Evlilik ve diğer Cinayetler

3

Pelin, bir gün evliliğini kurtarmak için asla ciddiye almadığı evlilik tavsiyeleri sunan sitelere ve bloglara muhtaç olacağına asla inanmazdı. Ve batmakta olan bir evliliği kurtarmanın bu kadar basit olabileceğine de asla inanmazdı. Eşinin en sevdiği yemekler, kırmızı şarap ve şarap renginde özel kıyafetleri ile özel hazırlanmış bir masa. Aynanın karşısında kıyafetini sıkılaştırırken her şeyin nasıl bu noktaya geldiğini anlamaya çalışıyordu. Her şey aniden oldu ya da sorunlar su gibi yavaş yavaş ısınıp kaynamaya başlamıştı. Pelin, bir kurbağa gibi, hiçbir şey anlamadan, hiçbir şey yapmadan kaynayan suda ağır ağır durmuştu. Genel olarak kim suçlu... Önce onu bulması gerektiğini düşündü. Daha sonra kimin haklı kimin haksız olduğunu bulmanın artık batmakta olan bir evliliği kurtarmanın bir yolu olmayacağına karar verdi.

 ˝Sanırım evlilik yıl dönümünü kutlamak için biraz yaşlısınız˝ Nihal elindeki bir bardak suyla odanın kenarında, pijamasıyla annesine bakıyordu. Yüzündeki hoşnutsuzluk, annesinin elbisesini beğenmediğini açıkça gösteriyordu. 

"Geç oldu kızım. Yatağa!" Pelin kollarını kavuşturdu ve aynı hoşnutsuzlukla kızına baktı. 

"Merak etme, beni çağırsan da gelmem" dedi, bardağını şarap gibi kaldırıp, "Bu harika gecenin şerefine" diyerek odasına gitti.

 "Bardak kaldıracak kadar büyük değilsin, 15 yaşındasın daha küçük hanım." 

Son kez masaya yaklaştı ve masaya dikkatlice baktı. Tabakların altındaki kırmızı peçeteleri düzelti ve ortadaki mumu biraz daha ortaya getirdi. Sonra birkaç adım geri gitti ve tekrar masaya baktı. Masa aslında güzel görünmüyordu. Bunu kendisi de biliyordu. Ama amaç harika bir masaya, harika bir akşam yemeğine sahip olmak değildi. Pelin, uzun süredir yapamadığı bir şey için zaman yaratmaya çalışıyordu. Konuşmak. Başka hiçbir şey. Son birkaç aydır bir evde yabancı gibiydiler. Pelin birkaç kez konuşmaya çalışmıştı ama her konuşma çatışmayla sonuçlanmıştı. Pelin sonunda nerede yanıldığını anladı. Her konuşmada kendini haklı çıkarmaya çalışıyordu. Bu nedenle, ortak bir zemin bulunamamıştı. Ama bu sefer Pelin her zaman aynı hatayı yapmayacaktı. Kendini haklı çıkarmaya çalışmak yerine, haklı olduğuna inansa bile kocasıyla ortak bir zemin bulmaya çalışacaktı. Bu gece iyi bitmeliydi. Aksi takdirde, evliliğinin uçurumunu yuvarlamaya devam edecek ve karanlığın derinliklerinde kaybolmasını izleyecekti. 

Kapı zilinin çaldığını duyunca nefesi kesildi. Kalbi daha hızlı atıyordu. Son kez aynanın karşısına geçti ve saçlarını topladı. Pelin'nın gözleri parlıyordu. Caner ile ilk tanıştığı zamanki gibi heyecanlıydı. Yüzünde anlamsız, saf ve belki de biraz aptalca bir gülümsemeyle kapı kolunu indirdi ve açtı. "Hoş geldi..." cümlesini tamamlamayı bile başaramadı. Caner'ın midesinden arta kalan yemek Pelin'nın yüzüne bulaştı. Pelin birkaç saniye hareket edemedi. Sonra sol gözündeki artıkları sildi ve Canere baktı. Ekşi yiyecek ve alkolün keskin kokusu koridoru sardı. Caner dengesini pek koruyamadı. Kendini Pelin'nın kollarına attı ve yere düştü.