Lost in my Dreams // ft. Bankzitters

Boys will be boys

*POV KOEN* (surprise surprise)

Ik kijk op mijn horloge. Nog 5 minuten. We hebben afgesproken bij Fort Altena, om verstoppertje te gaan doen. Ik ben eindelijk een keer op tijd, ik ben altijd te laat. Maar ja, met een nieuwe auto gaat dat toch wat sneller. Ik kijk even om me heen, maar echt niemand. Opeens zie ik een Audi RS3 aankomen, Rob dus. Hij stapt uit en geeft me een vlugge boks. "Yo. Ben je de enige?" Ik knik. "Roel is nog even naar de dokter, Milo staat in de file en Matt zegt dat hij er zo aankomt." Hij knikt goedkeurend, en dan komt Matt's polo aanrijden. Hij parkeert hem strak en stapt enthousiast uit. "Mannen! Ik zou maar oppassen, want ik ga vandaag keihard winnen." Ik lach hem uit. "Jij? Koen bedoel je!" We lachen een beetje. "Hé Matt, hoe is het afgelopen met die chick? Die ehm, Dana was het toch?" Robbie kijkt een beetje op zijn telefoon, maar eindelijk zegt hij iets tegen Matthy. Hij haalt een beetje sipjes zijn schouders op. "Niks geworden. Super kut." "Maar wil je het wel?" Ik kijk hem aan. Hij knikt wild. "Goed nieuws, ik heb d'r nummer". Hij springt bijna een meter de lucht in, maar vraagt dan: "Hoe kom jij daar aan?" Ik vertel hem dat het via Bo is. Bo en ik klikken zo goed, super leuk. Het is net uit met Jamie, en Juultje was maar voor even. Nu heb ik Bo, dus ja. Ik geef hem het nummer, als Milo aan komt rijden, toevallig achter hem Roel. Ik zeg ze even gedag en zet mijn camera aan. De rest van de jongens volgen me.

"Ze noemen dit het einde van de wereld maar het is eigenlijk niet eens zo heel ver". 

We zitten in een soort kelder, Matthy en ik. Hij heeft Suzan en Freek opgezet, wie mij sinds kort volgen op Insta, legends. "Koen?" "Wat is er?" "Niks. Bedankt voor het nummer van Daan, ik ga haar nu appen."

*POV DANA*

Ik ben ondertussen wel weer bijgekomen van mijn droom. Het is nu 4 uur later, 10 uur 's ochtends om precies te zijn. Ik kijk een beetje Netflix, als er een berichtje binnen komt. Mijn hart slaat een maat over. Na dat gezeik met die Theo kan ik niet meer normaal WhatsApp openen, ik ben altijd bang dat hij me iets stuurt. Maar het is een onbekend nummer. Oh god, niet nog zo eentje...

Onbekend nummer

Onbekend:

Hallo?

U:

Niet weer... Hallo, wie ben jij?

Onbekend:

Ben jij Dana?

U:

Jahaaah, maar wie ben jij?!

Onbekend:

Um ik ben Matthy.

Hoe komt hij aan mijn nummer? Is dit wel de echte?

U:

Hoe weet ik dat zo zeker?

Onbekend:

Waarom ging je nou zo plotseling naar huis?

U:

Oh gelukkig, je bent het echt.

Dana heeft Onbekend verandert naar Matthy

Matthy:

Ben een vid aan het opnemen met de jongens,

we doen verstoppertje...

U:

Haha, zo leuk. Waar?

Matthy:

Fort Altena, ik weet niet of je het kent?

U:

Dat meen je niet...

Dat is 5 minuten fietsen vanaf hier

Matthy:

Srs? Kom!

Dat liet ik me geen twee keer zeggen. Ik ren naar de schuur en ruk mijn fiets uit de stalling. Ik fiets zo hard ik kan, iets te hard zelfs. Want zodra ik de hoek van de straat om ben, fiets ik tegen iemand op. Ik vlieg half over de kop, en kijk op. Daar staat een jongen van mijn leeftijd, en hot as fuck. Ik word er spontaan rood van. "Shit, sorry! Oh, gaat het?" Sjezus, wat doe ik klungelig. Hij lacht. "Met mij wel, maar met jou?" Ik knik vlug, terwijl ik opkrabbel. Hij steekt zijn hand uit. "Diego" ik lach nerveus en strijk mijn haar achter mijn oor voordat ik zijn hand aanneem. "Dana" "Nou Dana, zo te zien had je haast, dus ik laat je maar gaan." Ik knik vlugjes. "Doei dan maar?" "Dag!" Ik stap weer op mijn fiets en race naar fort Altena. Wat een leuke jongen... en nog charmant ook. Zijn lach brand op mijn netvlies, maar ik schud mezelf wakker. Hallo? Matthy dan? Heb je hem gezien? Hij is veel leuker dan die Diego. Maar toch zit het me niet lekker.

Ik kom aan bij fort Altena. Ik zie niemand, alleen Raoul. O wacht, naast hem loopt die lange jongen, Milo volgens mij. Ik loop naar ze toe. "Hey!" Verbaast kijken ze me aan. "Dana? Hoe kom jij hier?" Ik leg het vlug uit, en ze vinden het prima. Ze vragen me nog voor de grap waar Matt zit, maar ik vertel hun zonder te liegen dat ik het echt niet weet. Ik besluit op de binnenplaats te wachten, en krijg van hun camera man een biertje aangereikt. Het is eigenlijk iets te vroeg, maar ik neem hem toch aan en neem een grote slok. Het alcohol brand in mijn keel, lekker. Ik zie Milo en Raoul naar een auto lopen, waar Rob achter vandaan komt. In plaats van te accepteren dat hij gepakt is, rent hij keihard weg. Ik lach, en kijk mee hoe het verstoppertje verder gaat.

Nieuw deeltje, hahahahaha. Er staat wat leuks te wachten...