Married to a disabled man in the 70s (Myanmar translation )

Chapter 3

Song Qinghan လည်း မတ်ပဲစွပ်ပြုတ်ကို သောက်ပြီးနောက်တွင်၊ အောင်သွယ်စနစ်၏ ချစ်စရာကောင်းသော အသံက ထပ်မံထွက်ပေါ်လာသည်- [လုပ်ငန်း 1 ပြီးသွားသည်၊ ဆုငွေထုတ်ပေးပြီး အိမ်ရှင်သည် အချိန်မရွေး ထုတ်ယူနိုင်သည်။ 】

Su Jiao Jiao က ပြုံးလိုက်ပြီး  စုန့်ချင်းဟန်မျက်နှာကတော့ တည်ငြိမ်နေတယ်။ ရေနွေးအိုးထဲထည့်ထားတဲ့ ပဲစိမ်းမှုန့်ကို သောက်ဖို့ စောင့်ဆိုင်းရင်း ရေနွေးအိုးကို ကိုင်ထားရင်း “အဖေနဲ့အမေကို ပေးစရာရှိလို့ သွားခွင့်ပြုပါဦး။”

"မရီး ဖြည်းဖြည်းသွားပါ!" လူငယ်တော်တော်များများက ပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင်နဲ့ ပြောကြတယ်။

Su Jiao က ခေါင်းညိတ်ပြပြီး ခြေလှမ်းသေးသေးလေးဖြင့် ပြေးလိုက်သည် ။

သူ့နောက်တွင်၊ Song Qinghan ကို စနောက်​ေနသည့် အသံများကိုလည်း ကြားနေရသည်။

အပြင်ကို ထွက်သွားပြီးနောက် Su Jiao Jiao တစ်ယောက်တည်း လမ်းပေါ်တွင် လျှောက်သွား​
နေခဲ့သည်။
သူ့မျက်လုံးများက အပြုံးများ ပြည့်နှက်နေကာ မျက်လုံးများ တောက်ပနေသည်။ သူမသည် အထူးတလည် လှုပ်လှုပ်ရှားရှားဖြစ်သွားသည်။ အဓိက အားဖြင့် သူမတွင် အိတ်နှစ်လုံး အမှန်တကယ် ရှိနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသောကြောင့်ပင်။ ဒီ​ခေတ်​မှာ ပိုက်​ဆံရှိ​သေးတယ်​။

သူမချမ်းသာရန် စနစ်ကို အမှန်တကယ် အားကိုးရမည် ။ ခက်ခဲကြမ်းတမ်းသော ဘဝနေထိုင်မှုအတွက် စိတ်ပူစရာမလိုတော့ပါ။

ခဏလောက် လမ်းလျှောက်ပြီးနောက် Su Jiao Jia သည် သူမ၏မျက်နှာပေါ်ရှိ ပျော်ရွှင်မှုကို ငြိမ်သက်စေပြီး "ဖေဖေ မေမေတို့ရေ လာသောက်ပါ" ရေနွေးအိုးကို သူ့မိဘတွေဆီ ပို့ပေးလိုက်တယ်။

စွမ်းဖန် သည် အလုပ်လုပ်ရန် ကိုင်းညွတ်နေ၍ သမီးဖြစ်သူ၏ အသံကိုကြားလိုက်ရာ ရုတ်တရက် အနည်းငယ် လှုပ်သွားပြီး အလုပ်အား ဝမ်းသာအားရ ချလိုက်ကာ အမြန်ရောက်လာကာ “အပြင်မှာ နေပူလို့ ဘာလုပ်နေတာလဲ၊ (အခြောက်လှန်းထားသော ဂျင်း)?''

Su Jiao Jiao က ပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင်ဖြင့် ရေနွေးအိုးထဲသို့ မတ်ပဲဟင်းအမြောက်အများကို လောင်းချလိုက်ပြီး "ရပါတယ်၊ သမီးပဲတီပြုတ်ပြုတ်ပြီးပြီ အမေ၊ စမ်းကြည့်ပါလား"