ឆេអោនថេីបជេនដែលនៅក្រោមរាងកាយយ៉ាងរោលរាល គេលេីកប្រអប់ដៃលូកមកក្ដោបដេីមទ្រូងទន់ល្មើយដូចសំឡីរបស់ជេន ដែលវាដូចនិងអារម្មណ៍នាងត្រូវការ មិនចប់ត្រឹមនេះទេអស់ពីថេីប ឆេអោនមកបឺតជញ្ជក់ពីម្ខាងទៅម្ខាងរហូតដល់អស់ចិត្ត ទេីបឆេយ៉ុងងេីបមកដោះភាពទេីសទាល់ចេញពីរាងកាយគេ ដែលនៅសល់តែរាងកាយរឹងមាំធ្វើអោយជេនចង់ស្ទុះទៅសង្រ្គប់គេទៅហើយ បេីកុំតែខ្លួនរបស់នាងកម្រេីកមិនសូវបាន
ជេន: ឆេ...អូនស្រលាញ់បង...អូនត្រូវការបង សូម..សូមមេត្តា ជួយអូនផង..ឆេ~អ្ហាស់...អ្ហឹម...(តម្រូវការជេនកាន់តែខ្លាំងឡើងៗប៉ុន្តែតែឆេនៅមិនទាន់ធ្វើអោយជេនមានក្ដីសុខនៅឡើយទេ)
ឆេយ៉ុង: បានខ្ញុំនិងអោយអ្វីដែលនាងត្រូវការ តែត្រូវស្ដាប់តាមខ្ញុំ និងធ្វើតាមអ្វីដែលខ្ញុំនិយាយគ្រប់យ៉ាង នាងយល់ព្រមដែរទេ
ជេន: បងអោយអូនធ្វើអ្វីក៏បានដែរ អូនព្រមទាំងអស់...អោយតែបងយកភាពវេទនានេះចេញពីខ្លួនអូន
ឆេយ៉ុង: ចឹងនាងចាំទុកទៅពេលនេះ ឥឡូវនេះ វិនាទីនេះ នាងជារបស់ខ្ញុំ តទៅនាងគ្មានសិទ្ធិទៅរវល់ជាមួយអ្នកណាឬអ្នកដទៃឡើយ (ឆេថេីបសៀតផ្ការបស់នាងអូសមកដល់ក គេថេីបឆ្វេងស្តាំ ទៅមកៗធ្វើអោយជេនរមួលកាន់តែខ្លាំង)
ជេន: កុំព្យាយាមគេចពីអូនទៀតអីឆេយ៉ុង អូនស្រលាញ់បង អូនស្រលាញ់បងណាស់ ហុឹម...(នាងអោបគេយ៉ាងណែនដូចខ្លាចគេទៅចោល ពេលនេះអារម្មណ៍ជេនកំពុងគិតដល់ពេលនោះនាងខ្លាចថាគេទៅចោលនាងទៀត)
ឆេយ៉ុង: ចឹងបង្ហាញមកថាអូនស្រលាញ់បងនិងត្រូវការបងខ្លាំងប៉ុណ្ណា (ជេនបានក្រលាប់ខ្លួនងេីបមកអង្គុយលើឆេយ៉ុង រួចនាងបកភួយចេញពីខ្លួនបោះចោលទៅក្រោម រំពេចនោះជេនក៏ចាប់ផ្ដើមបបោសអង្អែលរាងកាយមាំអោយទោទន់ហេីយចាប់ភាពរឹងមាំបញ្ចូលទៅក្នុងខ្លួននាងស្របពេលបបូរមាត់អោនចុះមកថេីបនៅលេីដេីមទ្រូងមាំរបស់ឆេយ៉ុង និងធ្វើចលនាចង្កេះតាមរិទ្ធរបស់ថ្នាំ ឆេសឹងតែមិនជឿថាថ្នាំនេះធ្វើឲ្យមនុស្សសុភាពដូចជាជេននីទៅជាស្រីរោលរាលនៅលេីគ្រែបែបនេះ ដែលបបួលអោយរាងក្រាស់កេីនតម្រូវការតាមនាងដែរ គេងេីបមកច្របាច់ដេីមទ្រូងនាងមុនងេីបមកថេីបបបូរមាត់ដែលកំពុងតែថ្ងួចថ្ងូរយ៉ាងរហឹម ជាមួយនឹងតណ្ហាគ្រប់គ្រងដែលវាត្រូវការបញ្ចេញមកក្រៅ)
YOU ARE READING
ស្នាមស្នេហ៍គ្រាដំបូង
Romanceជេន: ឆេយ៉ុង ឈប់សិន ឆេយ៉ុង: ជេន..មានការអីមែនទេ ជេន: គឺ...ខ្ញុំនឹងបងខៃយើង...ត្រូវគ្នាវិញហើយ ឆេយ៉ុង: ខ្ញុំយល់គ្រប់យ៉ាងហើយជេន ជេនមិនបាច់បកស្រាយច្រើននោះទេ☺"ខ្ញុំព្យាយាមញញឹមព្រោះមិនចង់ទន់ជ្រាយនៅនឹងមុខនាង" ...
