𝐔𝐧𝐢𝐜𝐨𝐝𝐞
အခန်း [7]
"ဟိုနေ့က...."
သဘော်၏ဉီးပိုင်းတွင်...
ဘောင်ကိုလက်နှစ်ဖက်လုံးထောက်ထားကာ..
ရေပြင်ကိုငေးနေသော ဂျန်သည်
သူ့ဘက်လှည့်လာပြီး မေးဆတ်ပြသည်။
"ဟိုမိန်းကလေးလေ"
"သြော်...
သူက ကိုယ့်ကိုကြိုက်နေတာ...
ကိုယ့်အဘိုးမဆုံးခင်က သူနဲ့လက်ထပ်ဖို့စီစဉ်ထားကြတာလေ...."
"..........."
ကောင်မလေးက လှလှလေး။
ဒါပေမဲ့ သူ့ကိုပြောတဲ့စကားတွေသည်
ရုပ်နဲ့မှ မလိုက်.....။
ကင်မ်သည်..သူ့အတွက်ဖြင့်ထိုမိန်းကလေးအား
လက်ပါခဲ့တာကိုတွေးမိတော့
သူ့နှုတ်ခမ်းတွေ ပြုံးမလိုဖြစ်သွားတာကို
မနည်းထိန်းလိုက်ရသည်...။
ငါ..ဘာတွေဖြစ်နေတာလဲ.....။
"အရင်တည်းက
ကိုယ်ကရှင်းကိုမချစ်ခဲ့ဘူး...
ဒါကြောင့် ကိုယ်ဘက်ကလက်ထပ်မဲ့ကိစ္စကိုဖျက်လိုက်တာ..အခုကိုယ်လက်ထပ်မဲ့သူကမင်းပဲ..."
"ဘယ်သူက
ခင်ဗျားကိုလက်ထပ်မယ်ပြောနေလို့လဲ..!!"
"ကိုယ်မင်းကိုချစ်တယ်လေ...."
"ကျွန်တော်ကမချစ်ဘူး!!"
"မချစ်လဲနေပါ..
တစ်ချိန်ကျ မင်းကိုယ့်ကိုချစ်လာမှာပဲ.."
"ခင်ဗျားစောက်ရူး..."
ဂျောင်ကုသည် သဘောဉီးပိုင်းကနေ..
အခန်းသို့ ပြန်သွားသည်။
သူအနောက်ကနေ လိုက်သွားတော့သည်။
"ကိုယ်ပြောတာနားထောင်အုံး..
ကိုယ်အတည်ပြောနေတာ
မင်းကို တကယ်ချစ်တာပါဗျာ..."
"အဲ့တာခင်ဗျားကိစ္စ"
"အင်းး ကိုယ့်ကိစ္စဆိုပေမဲ့
မင်းနဲ့ဆိုင်နေတယ်လေ မဟုတ်ဘူးလား..."
"ကင်မ်ဂျန်..!!
ခင်ဗျားက တကယ်သောက်ရူး.."
နံရံကို ဖိကပ်လိုက်ကာ.....
ထိုနှုတ်ခမ်းများကို သူနမ်းသည်။
နှုတ်ခမိးဆီအကြည့်ရောက်မိရင်
သူ့ရင်တွေဗြောင်းဆန်ပြီး
တစ်ခုခုလုပ်ပစ်ချင်တာသူပဲအသိ။
ကြာကြာကြည့်မိရင် အောက်က ဟာသည်..
မဖြစ်စဖူး...မာမာ လာတတ်သည်။
![𝐖𝐡𝐢𝐫𝐥𝐢𝐠𝐢𝐠[𝐂𝐨𝐦𝐩𝐥𝐞𝐭𝐞𝐝]](https://img.wattpad.com/cover/301733045-64-k864414.jpg)