Number One Zombie Wife (第一尸妻) (BL)

39. Seni Rüyamda Görebilmek Güzel

Mu Yifan, Zhan Beitian ve Xiang Guo'nun kendisine soğukça baktıklarını gördü, umutsuzca, sakinleşmek için içindeki paniği bastırdı. Yavaş yavaş, şaşkın bakışı sakinliğine döndü. Aynı zamanda, Mu Yifan'ın zombi olduktan sonra Zhan Beitian'a ve diğerlerine nasıl baktığını hatırlayarak, Xiang Guo'ya sabitlenen bakış sakinden soğuk, karanlık ve gaddar bir şeye dönüştü. Xiang Guo titremeden edemedi. Az önce Mu Yifan açıkça zararsız bir his yayıyor gibiydi. Göz açıp kapayıncaya kadar, daha önce tanıdıkları Mu Yifan'a nasıl dönmüştü? - Hayır, önceki Mu Yifan'dan daha korkunç olduğu söylenmeli; Onu parçalara ayırmak isteyen cehennemden bir iblis gibiydi.

Böyle hissetmesinin nedeni, zombi olduktan sonra Mu Yifan'ı henüz görmemiş olmasıydı. Zhan Beitian kıpırdanarak Mu Yifan'ın görüş alanını kapattı. Mu Yifan, Zhan Beitian'ın soğuk gözleriyle karşılaştı ve hafifçe irkildi. Açıkçası, oyunculuk becerileri Zhan Beitian'ı zaten aldatmıştı. Dudaklarının kenarı yavaşça yukarıya zalim bir gülümsemeyle yükseldi. Sesini kontrol ederek boğuk bir sesle, "Zhan Beitian, onu çok koruyorsun, onu yiyeceğimden mi korkuyorsun?" dedi. Bunu söyledikten sonra gerçekten kendine bir tokat atmak istedi, bu sözler şimdi sadece ateşe yağ döküyordu. Romanda, kahramanın ilk hayatı sırasında, zombi kralı Mu Yifan, iki astını Xiang Guo ve Lu Lin'i - ısırık lokma, hemen önünde yemişti. Zhan Beitian soğuk gözlerini kıstı, sıktığı yumrukları da çatırtı sesleri çıkarıyordu ve elin arkasındaki damarlar şiddetle birer birer ortaya çıktı. Duygularını dizginlemeye çalıştığı belliydi. Mu Yifan'ın kalbi çılgınca atıyordu. Erkek başrolün parlaması çok korkutucu, ne yapmalıyım? Biri gelip onu kurtarsın. "Patron!" Xiang Guo, Zhan Beitian'da çok yanlış bir şeyler olduğunu hissetti, hemen yanına gitti, Mu Yifan'ı oracıkta öldüreceğinden endişelendi.

Bundan bahsetmişken, aynı zamanda garipti. Daha önce, Patron Mu Yifan'ı ne zaman görse onu hiçe sayardı. Bu sefer nasıl bu kadar gergindi? Xiang Guo erkek başrolü geri tutarken Mu Yifan soğuk bir şekilde burnunu çekti. Dönüp taksiye binerek şoföre onu götürmesini söyledi. Zhan Beitian tereddütsüz bir şekilde taksinin gittiği yöne baktı. Xiang Guo, taksinin gözden kaybolduğunu ama Zhan Beitian'ın hala gevşemediğini görünce çok dikkatli bir şekilde "Patron mu?" diye sordu. Zhan Beitian gerçeğe döndü, Xiang Guo'ya baktı, yavaş yavaş yüzü dikkatle tarafsızlaştı. Sakince, "Dr. Ge hangi dairede?" diye sordu. "Patron, Dr. Ge bina C, seviye 7'de." Zhan Beitian döndü ve C binasına doğru yürüdü. Xiang Guo aceleyle takip etti, sonra Mu Yifan'ı gündeme getirdi, "Mu Yifan hakkında o kadar uzun zamandır haber almamıştım, öldüğünü sandım." Mu Yifan'ı duyan Zhan Beitian'ın gözleri soğudu. "Neden öldüğünü düşündün?" diye sordu.

"Patron, sanırım unuttun, Mu Yifan son görevimizde yaralandığında kemik kanseri olduğunu öğrendiler, bu yüzden eve dönmek ve iyileşmek için taburcu edildi. Daha sonra ondan haber yoktu, bu yüzden onun öldüğünü düşündüm. Bence kanser olmak ona iyi oldu. Yaptığı onca korkunç şeyden sonra, Tanrı bile buna dayanamıyor ve onu cezalandırmak istiyor."

Kemik kanseri? Zhan Beitian olduğu yerde durdu. Mu Mu'yu düşünmeden edemiyordu. Ayrıca kemik kanserinden de muzdaripti ve fazla zamanı kalmamıştı. Buraya kadar düşünen Zhan Beitian kaşlarını çattı. Nedenini bilmiyordu ama kalbi aniden biraz sıkışmış hissetti. Xiang Guo da durdu, "Patron, sorun ne?"

"Önemli değil." Zhan Beitian bu açıklanamaz acıyı görmezden geldi ve yürümeye devam etti. Zombi kralı Mu Yifan tarafından öldürüldüğü için, Mu Yifan'ın kemik kanseri teşhisi konduktan sonra taburcu edildiğini çoktan unutmuştu. Kim olduğuna bakılmaksızın, vahşi zombi kral Mu Yifan'ın bir zamanlar ölümcül bir hastalığa yakalanmış bir kişi olduğu düşünülemezdi. Zhan Beitian daha sonra hemen bir şey düşündü ve "Yarın gidip Mu Yifan'ın nerede yaşadığını ve G şehrinde kalıp kalmadığını araştırın" emrini verdi. Xiang Guo anlamadı, "Neden onu araştırıyorsunuz, o zaten zaten ölmek üzere." Zhan Beitian, Mu Yifan'ın solgun yüzünü düşündü, gözlerini kıstı ve soğuk bir şekilde güldü, "Sen ölürsün, yine de o ölmez."