Number One Zombie Wife (第一尸妻) (BL)

63. Burası Acıyor

Iyi okumalar!!!

Akşam yemeği 11'de bitti. Han Restaurant'tan büyük bir grup insan sendeleyerek dışarı çıktı. Zhan Beitian o gece birkaç bardak daha içtiği için Mu Yifan'ın onları eve götürmesine izin verdi. Villaya vardıklarında saat gece yarısını çoktan geçmişti, bu yüzden ikisi de uyumak için kendi odalarına gittiler.

Mu Yifan kapıyı kapattığı an rahat bir nefes verdi. Daha önce, yemek sırasında, insan kokusu her yönden burnuna hücum etmişti. Neredeyse kendini kontrol edemeyip ve onları ısıracaktı. Şimdi, nihayet yalnız uyumaya geri döndüğüne göre, erkek  lideri uykusunda ısırmaktan endişelenmesine gerek yoktu. Tabii ki, bu aynı zamanda erkek başrolü de öldürmüş olabilir, böylece erkek başrolü öldürmeye yönelik orijinal planını tamamlamış olabilirdi. Ancak, o tür bir et yiyen canavara dönüşmeyi gerçekten istemiyordu.

Erkek liderden kurtulmak için her türlü yöntemi kullanabilirdi, son derece küçümsenenleri bile. Yapamadığı tek şey ısırmaktı, şimdi düşününce iğrenç hissediyordu. Mu Yifan banyoya doğru yürüdü, önce duş aldı, sonra ne kadar zombileştiğini kontrol etti. Ancak vücudunda olağandışı bir şey olmadığını doğruladıktan sonra tuvaletten çıktı ve uyumak için yatağına uzandı. Bu gece yanında uyuyan erkek başrol olmayınca, bir kez daha uykusuzluğa dönüştü. Midesi çok rahatsızdı, ne kadar uğraşırsa uğraşsın uyuyamadı. Ve bu tür bir rahatsızlık, ağrı ya da batma hissi gibi yüzey seviyesinde bir şey değildi, daha çok bir şey onu boğuyor gibiydi. Hem rahatsız ediciydi hem de nefes almak zordu.

Mu Yifan basitçe uyumaktan vazgeçti, rastgele şeyler düşünürken tavana baktı. Sonunda erkek başrolün uyuya kalıp kalmadığını merak etti. Yanında o olmadan erkek başrol huzur içinde uyuyor olmalı, değil mi? 

Ancak, diğer odada, Zhan Beitian, Mu Yifan'ın düşündüğü gibi uyumuyordu. Az önce biraz şarap içmiş olmasına rağmen, tamamen ayık ve uyanıktı. Bu alışkanlığın gerçekten korkutucu bir şey olduğunu hissetti. Mu Yifan ile sadece dört ya da beş gün yatmıştı, ama şimdi, o kişi ona sarılmadan, yanındaki boşlukta aslında bir şeylerin eksik olduğunu hissediyordu. Zhan Beitian uyuyamadığı için kalktı ve odasına gitti.

Çok geçmeden geri geldi ama bu sefer elinde zarif bir şekilde yapılmış tahta bir kutu vardı. Odasından çıkıp yan odanın kapısına gitti. Mu Yifan'ın odasının kapısını sessizce açmaya çalıştı, sadece kapının açık olduğunu değil, içerideki kişinin de hala uyanık olduğunu gördü. Sonra, onun gelişi nedeniyle, o kişi şok içinde dimdik oturdu.

Mu Yifan, içeri giren kişinin Zhan Beitian olduğunu fark edince rahatlayarak içini çekti. 

"Beni neredeyse ölümüne korkutuyordun, bir hırsızın içeri girdiğini sandım."

Zhan Beitian yatağın önüne yürüdü ve sordu, "Neden hala uyumadın?"

"Uyuyamıyorum," Mu Yifan karnını ovuşturdu. 

"Burası acıyor."

Zhan Beitian küçük tahta kutuyu vermeden önce hala aynı boyutta olan büyük göbeğe baktı.

Ahşap kutu mükemmel bir küp şeklindeydi ve sadece 20 cm boyunda ve genişliğindeydi. Üzerindeki oymalar son derece hassas ve ayrıntılıydı, tıpkı eski insanların değerli eşyalarını saklamak için kullandıkları gibi. 

"Bu nedir?"

Mu Yifan merakla almaya gitti, aldığında hemen midesindeki ağrının çok azaldığını hissetti. Bu tür bir his, o ham taşlara dokunduğu zamankiyle aynıydı. İçinden, 'Bu kutunun içinde yeşim taşı olamaz, değil mi?'

Zhan Beitian ona cevap vermedi, döndü ve sola döndü. Gitmek üzere olduğunu gören Mu Yifan, aceleyle elini uzattı ve kıyafetlerini kavradı, "Bekle.  "