ილუზირებული ზაფხული

დაუკავებელი ემოციები

-ხომარ გვეცურავა?

ისმის ხმა,ტიმი ტრიალდება და არიცის რაუპასუხოს,ასეთ შემოთავაზებას არელოდა,
ლუი ხელში ხელს ავლებს და გარბის.

-წამოდი ტიმ

შუა გზაში ტიმი ხელს აშვებინებს.

-არარის აუცილებელი ყოველ ჯერზე ხელ ჩაკიდებული მიმარბენინებდე.

ეუბნება უხერხული სიცილით ლუი კი სიცილნარევი ტონით ეუბნება:

-კარგი.

და უკანა კარისკენ გარბის.

-როცა მეხება ჩემიგული ისე სწრაფაც ძგერს.

რატომ?
ამას თვითონაც ვერ გეტყვით, რადგან ჯერკიდევ ვერ გაუგია რაარის მიზეზი.

ფიქრებში გართული ტიმი აუზთან მივიდა,ლუის უკვე მოუსწრია მაისურის გახდა და შორტებით წყალში ჩამხტარიყო.

-ტიმ რაღას უცდი?

ეკითხება მომცინარი ლუი.

-ჩამოხტი მალე!

ტიმიც იხდის მაისურს და აუზში ხტება.

-აჰ სასიამოვნოდ ცივია

ოხრავს ტიმი მცხუნვარე მზის ქვეშ.

-გინდა გავცუროთ?

-რატომაც არა.

ეუბნება ტიმი და გასაცურად ემზადება.

-მოიცა!ეგრე მოსაწყენია მოდი ვინც პირველი მივა ის მოიგებს,წაგებული კი ერთ სურვილს უსრულებს.

ამთავრებს ლუი.

-ხომ მაგრამ ჩვენხომ არვიცით რასურვილი იქნება?

დაეჭვებით ჩაეძია ტიმი.

-ზუსტად!

აღტაცებით ამბობს ლუი.

-ზუსტად ეგარის სახალისოც და აზარტულიც,მოკლედ დავიწყოთ!

აუზიდან ამოდიან,კიდეზე დგებიან და ლუი ამბობს:

-წესები:ვინც პირველი დაბრუნდენა ამ ადგილას ისიქნება გამარჯვებულიც
ერთი,ორი,სამი!