I FOUND MY TRUE SELF İN YOU-TAEKOOK

Keyifle bekliyor olacağım..

Umarım konu güzel gidiyordur 💜
💫Keyifli okumalar💫

Bazen bazı şeyleri zorlamamak gerektiğini çok küçük yaşta anlamıştım. Şu an içinde bulunduğum durumda bununla eş değerdeydi. Zorlamadan sana gelmesini bekleyecektin, ne olursa olsun beklemek zorlamaktan daha işe yarardı. Omeganın kendinden emin konuştuğu dakikaları sadece bencilliğine vermiştim. Eş olduktan sonra ne olacağını bilmediği halde kendinden emin konuşmuştu, ben ise arkadaşlarım sayesinde eş olmanın neleri beraberinde getireceğinden haberdardım.

Eş konusuna inanmamamın sebebi birine haddinden fazlı bağlı kalmak bana göre değildi ve sürüden ayrılmamın sebebi de eşimi bulmak istemememden dolayıydı. Arkadaşlarım ise benim gazıma gelip beraberimde geldiler. Şimdi ise kaçtığım şey önümde duruyordu. Tavırlarından anladığım kadarıyla o da böyle bir şeyi istemiyordu ancak ikimizin de kaçtığı şey, bizi hiç olmadık bir yerde bulmuştu. Şimdi ise sonuçlarına katlanmak zorundaydık. Omeganın karşımda bana muhtaç olduğunu bilmek ve daha demin söylediklerine zıt hareket etmiş oluşu kurdumu heyecanlandırdı. Bana kimseye söylememem gerektiğini sertçe belirtmişti, o zaman birazda onun bu halini kullanmalıydım. Dediğini kendimce yapacaktım, kimseye söylemeyecektim çünkü o söylemek zorunda kalacaktı. Gözlerine bakıp ona doğru bir adım attım.

"Elimize buradan kurtulmak için bir fırsat çıktı ve sen beni burada tutan bir şey olduğunu söylüyorsun. Neymiş o? söyle bizde bilelim."

Etrafta sessizlik hakimdi. Omeganın ağır kokusu beni kendine çekse de istifimi bozmadan gözlerine bakmaya devam ettim. Arkadaşlarım arkada olayı anlamaya çalışıyordu. Jiminin ağlayışları durmuştu. Eşiyle ve eşinin efendi diye adlandırdığı adamla beraber bizi izliyorlardı. Omega bana doğru bir adım attı. Gözleri dolmuştu, onun bu hali direk feromon yayıp onu az da olsa rahatlatmak istememe sebep oluyordu. Ancak kurdum ona yaptıklarından sonra onu hemen affetme konusunda benimle hem fikir değildi. Bu yüzden feromonlarımı azalttı ve omeganın bana karşı birkaç adım daha atmasını sağladı.

"Çünkü.. sana ihtiyacım var!" omeganın sinirle bağırıp söylediği cümle yüzünden herkes şok içerisinde bize bakıyordu.

Evet söylediği cümle ona karşı biraz yumuşamamı sağlasa da onun eşi olduğumu herkese kendi ağzıyla söyletmeden ona yardım etmeyecektim.
"Bana neden ihtiyacın var, birbirimizi tanımıyoruz bile." Sırıtmayı ihmal etmedim.
Benim bu tavrıma sinir olduğu belli tavırlarıyla karşılık verdi.
"Çünkü sen.."
Cümlesini tamamlayacaktı ki birden durdu. Ben dahil herkes ne söyleyeceğini merakla beklerken aniden durup cümlesini tamamlamadan arkasını dönüp gitti. Şaşkındım..şaşkındık. Tahminimden daha dayanıklıydı. Arkadaşlarıma doğru döndüğümde bana garip bir şekilde bakıyorlardı bende omuz silkip onların yanına gittim. O kelimeyi söylememekte ısrarlıydı. Kendi bilirdi ben giderdim ama bana muhtaç olan kurdu onu rahat bırakmayacaktı.
Arkadaşlarımla tekrar önümdeki siyah adamları takip etmeye başladık. Buradan çıkamayacağımı biliyordum. Kurdunun muhtaçlığını içimde hissetmek garip bir şekilde içimi sıkıntıya sokuyordu. İçimden on a kadar saymaya başladım. Adımlarım ağırdı bir.. arkadaşlarım bana hızlanmam için sesleniyordu ancak kurdum izin vermiyordu. Plan kurmuştu kendince bende ona uyuyordum. iki..üç..dört..beş..altı..yedi..

Ben kafamdaki kurdumla konuşurken Jimin arkamızdan gitmememiz için bağırıp peşimizden gelmeye çalışıyordu ama eşi ve eşinin efendisi iki kolundan da tutmuş izin vermiyordu. Onu hatırladığımda elimi yumruk yapıp sıkmaktan başka bir şey gelmiyordu, bizimle gelemezdi. Son kez arkamıza bakıp önümüzdeki çıkış kapısının yavaşça açılmasını bekledik.

Sekiz.. o koku tekrar yaklaşıyordu. dokuz.. kurdum yerinden kalkıp ulamaya başladı. On.. işte kurdumun planı işe yaramıştı. Bana doğru hızla yaklaşan omeganın ağır manolya kokusuyla birlikte kurdumun planını anlamıştım. Zorlamamıştı ve onun geleceğini biliyordu ama ikimizin de beklemediği şey omeganın sertçe dudaklarıma yapışması oldu.