"ම්ම්.."
මොකද්ද මේ සුදු එලිය.. අයිෂ් මගේ ඇස් නිලංකාර වෙනවා වගේ... මම ටිකෙන් ටික ඇස් ඇරලා මම බැලුවේ මම මේ කොහෙද ඉන්නේ කියලා... අහ් හොස්පිටල් රූම් එකක්...
"ජන්කුකි... ඔ.. ඔයා ඇහැරුනා ද...?"
මගේ ඇද ලග මෙච්චර වෙලාවක් නිදි කිර කිර හිටපු ටේහ්යුන්ග් කලබලෙන් වගේ මගේ මුණ දිහා බලලා කතා කලා... පව්..එයාට ගොඩක් මහන්සි පාටයි...
"මට මොකද උනේ ටේහ්යුන්ග්...?"
"ඔයාට මතක නැද්ද ජන්කුකි..?"
"ම්හූ..."
"හුම්... මට සමා වෙන්න... ඒ දේ උනේ මම නිසා... මට එහෙම නොකර ඉන්නයි තිබ්බේ බනී..."
ඇද ලග තිබ්බ පුටුව උඩ ඉදලම එයා මාව ගොඩක් හයියෙන් හග් කලා... මමත් හරි බරි ගැහිලා ඒ පපුවට තුරුළු උනේ ඒ උනුහුමට මම ගොඩක් ආස නිසා... විනාඩියක් දෙකක් නැ පහක්... නැ මම දන්නේ නැ අපි කොච්චර වෙලාවක් මේ විදියට හිටියද කියලා.. එතරම්ම වෙලාවක් අපි එහෙම හිටියා... මේ විදියට තව වෙලා ඉන්න ආස උනත් මගේ හොස්පිටල් කිට් එකට දැනෙන තෙත් ගතිය වැඩි වෙද්දී මම ටේහ්යුන්ග් ව මගෙන් ඈත් කලා...
"මැණික ඇයි මේ... "
ඔව් එයා අඩනවා... ඒ ඇස් අඩලා රතු පාට වෙලා තිබුනා.. ඇයි මේ...?
"ම..ට සමා..වෙන්..න බනී.. ම්.. මම.. ඔ.. ඔයා.. ට.. රි.. දන්න.. හි..තු.. වේ නැ.."
එයා ඉකි ගගහා මගෙන් සමාව ඉල්ලලා එලියට දුවන් ගියා... එත් සමාව ඉල්ලුවේ..මොකටද? මට සිහිය නැති වෙන්න කලින් උණු දේ ගැන මම කල්පනා කරන්න ගත්තා... අහ්... ඒක හරිම අපැහැදිලි මතකයක්.. ම්ම්.. හ්.. කව්රුහරි මාව කිස්.. කලා.. ම්හ්. ම්.. ම්.. මන් බය උනා ඒකට.. දෙවියනේ ඒ ටේහ්යුන්ග් ද...? ඒ.. එකියන්නේ.. එයා මන් ගැන දැනගන්න ඇති... එයා මාව දාලා යාවිද? ඇයි.. ඇයි දෙවියනේ මටම මෙහෙම කරන්නේ? මම මොකද්ද කරපු වරද.. මට සැනසීමක් ඇත්තෙම නැද්ද...? මම හිතින් වගේම ගතිනුත් හඩා වැටුනා...
.
.
.
.
"අනි.. ටේහ්යුන්ග්... ප්ලීස් ම්.. මාව දාලා යන්න එපා... "
"බනී... මම කොහෙවත් යන්නේ නැ.. ඇස් අරින්න.."
YOU ARE READING
||Love is love||taekook||short story||completed||
Fanficමට දැනුනේ මගේ හදවතට පිහියෙන් අනිනවා වගේ වේදනාවක්‍.. ඒ වචන ඕනවටත් වඩා මගේ හිත රිද්දනවා... ඔව් මම සමලිංගිකයි.. මට කෑ ගහලා කියන්න ඕන... මොකද්ද එකේ ඇති වරද... ආදරේ කියන්නේ ආදරේ නෙවෙයිද... ❌️A taekook ff.. ❌️If you don't interest in ship stories please d...
