||13||

1.2K 204 9
                                    

After a year....

"යා... තමුසෙට තේරෙන්නේ නැද්ද මේක ඉම්පොර්ටන් ෆයිල් එකක් කියලා... තමුසේ ඇයි මේක චෝයි කම්පැනි ඒකට යැව්වේ නැත්තේ...?"

"අ.. අයි.. ඇම් සොරි.. ස්.. සර්.."

"සොරි කියලා හරියනවද? තමුසේ දන්නවද මට මේක නිසා වෙන්න ගිය පාඩුව...?

"සො..රි සර්..."

"මගෙන් සමාව ඉල්ලන්නේ නැතුව යනවා මෙතනින්..."

"ස්.. සර් ෆයිල් එක.."

"අහ්.. එකත් අරන් යනවා..."

උදේ පාන්දර මගේ යකා අවිස්සුව එම්ප්ලෝයිගේ මුනටම ෆයිල් එක දමලා ගහලා මම ආයේ මගේ සීට් එකෙන් ඉදගත්තා...

නෝක්.. නෝක්..

"කම් ඉන්..."

මම ෆයිල් එකක් අස්සේ මුණ හංගන්න ගමන් ආපු කෙනාට ඇතුලට එන්න කිව්වා.. මේ දවස් වල මට ඉහටත් උඩින් වැඩ... ඒ නිසා මම නපුරු වෙනවා වැඩිද කියලත් මට හිතෙනවා...

"මිස්ටර් ජන්කුක්..."

"බෙයා..."

ඔව් ඔෆිස් රුම් ඒකට ඇවිත් තිබ්බේ මගේ බෙයා තමයි.. එයා තමා මගේ කම්පැනි එකේ එච්ආර් ඩිපාර්ට්මන්ට් එකේ හෙඩ්..

"මේක ඔෆිස් එක මිස්ටර් ජන්කුක්.. "

එයා බැරෑරුම් පෙනුමක් මුණට අරන් කිව්වත් මම කලේ එයා දිහා බලලා හිනා උන එක..

"හරි හරි බෙයා මෙතන කව්රුත් නැනේ.. කව්රුත් නැති තැන්වල අපි දෙන්නා සාමාන්‍ය වෙමු හ්යුන්ග්.."

"හ්ම්..."

"මොකෝ මේ පැත්තේ ආවේ.."

"අහ්... මේ ෆයිල් එක දීලා යන්න ජන්කුකි..."

"ඔහ්.. හරි හරි හ්යුන්ගි..."

මම හිනා වෙලාම ෆයිල් එක අරගෙන චෙක් කලා... මම ෆයිල් එක බලනකම් එයා මගේ ඉස්සරහ පුටුවේ ඉදන් මගේ දිහා බලන් හිටියා...

"මේ ඔක්කොම හරි හ්යුන්ගි... ඔයා ඉතින් දක්ෂයනේ..."

"හාකෝ..."

"හේ හේ..."

"ජන්කුකි මන් අහන්නමයි හිටියේ ඇයි අර සෙහා අඩ අඩ කොරිඩො එක දිගේ දුවන් ගියේ.. ඔයා එයාට බැන්නේ එහෙම නැනේ...?

||Love is love||taekook||short story||completed||Where stories live. Discover now