visal

Giriş

Büyük stadyumda bulunan her bir insanın bağırış ve çığlık sesleri, isimlerimizin seslenişi ve sahneye doğru yürüyüşümüz. Sahnede parıldayan her bir ışık, yüzlerdeki o mutluluk, gözlerdeki o heyecan ve mükemmel bir atmosfer... Her sene aynı ayın aynı gününde düzenlenen Müzik Ödül Töreninin bu seneki açılış performansını sergileyecek olan sanatçılar bizlerdik. Açılan pankartlarda bizim isimlerimiz, grubumuzun amblemi ve bizi sembol eden renkler bulunuyordu. Performans sergilerken bazı komik pankartları görmezden gelmek ciddiyetimizi kaybetmemiz  açısından büyük bir önlem arz ediyordu. Ülkenin önde gelen gruplarından biri olmanın yanı sıra dünyaya açılan sayılı gruplardan da biriydik aynı zamanda. Belki bundandır ki bu kadar kalabalık bir statta tek bir nefes ile adımız söyleniyordu. Venüs...

Elimdeki mikrofonu sıkarak derin bir nefes aldım. Gözlerim kalabalıkta dolanıyor, önde gelen sanatçılar, sporcular, iş insanları ve yüksek sosyetenin yanı sıra hayranlarımızın da bulunduğu yerlere değiniyordu. Yüzümden gülücük, gözlerimden ise mutluluğun eksik olmadığı bir gecede şarkılarımızdan birinin notaları yavaşça çalmaya başladı. Belki de uluslararası tanınmamızdandır ya çoğu albümümüz hem Türkçe hem de İngilizce şarkı barındırıyordu ki iki kültüre de kolay ayak uydurabilelim.

I can feel the flames on my skin
Crimson red paint on my lips
If a man talks shit, then I owe him nothing
I don't regret it one bit, 'cause he had it coming

Arka planda patlayan alevler, bağıra bağıra şarkımızda bize eşlik eden suratlar, büyük bir heyecanla enstrümanlarını çalan grup arkadaşlarım ve en önde şarkıyı söyleyen ben... Yansı Devran. Hayatımızın bu şaşalı ve bir o kadar da alçakgönüllü kısmında her birimiz hayallerimi yaşıyorduk. Seneler süren çabalarımızın sonucu işte burada bir kere daha karşımıza çıkıyordu. Kalabalığa eklenen her bir yeni yüz, fan gruplarımıza katılan her bir isim ve sokakta yanımıza gelen her bir insan bizde büyük bir gurur yaşatıyordu. Tırnaklarımızla kazıya kazıya buralara gelmiş, hayallerimizi gerçekleştiriyorduk. Gözlerimiz stadın her bir noktasına değinmeye dikkat ediyor ve eğlenmeyen tek bir insanın bile kalmaması için büyük bir çaba sarf ediyorduk. Sona eren şarkımıza eşlik eden alkış ve ıslıklar, ayağa kalkan insanlar ve teşekkür amaçlı eğilen bizler eşlik ettik. Yerde bulunan su şişesinden bir yudum alarak mikrofonu ağzıma yaklaştırdım. Bu sırada arka plan ekibi sıradaki şarkımız için hazırlık yapıyordu.

''Hepiniz 2022 Müzik Ödülleri Törenine hoş geldiniz!'' Sonlara doğru yükselen sesimle iyice çıldıran kalabalığa gülümsedim. ''Eveeeet biz de burada olduğumuz için çok mutluyuz. Bizi buraya davet eden sayın jüri üyelerine teşekkür ediyoruz. Ama asıl teşekkürümüz birbirinden değerli hayranlarımıza! Sizi seviyoruz millet! Herkese iyi akşamlar!''

Aradan geçen birkaç saniyenin ardından piyanonun sesinin yükselmesi ile sahnede belirlenen yerime geçerek oturdum. Az önceki performansımıza kıyasla slow bir şarkıyı seslendiriyorduk. Prodüksiyon ekibimiz iki farklı şarkıyı sunmamızın daha iyi olacağını söylediğinde biz de bunun iyi bir fikir olduğunu düşünerek onaylamıştık.

Tell me somethin', girl
Are you happy in this modern world?
Or do you need more?
Is there somethin' else you're searchin' for?

Şarkının nakarat kısmında boğazım zorladığım için biraz acısa da belli etmeden şarkıya devam ettim. Stadyumda son ses bağıran kişi olmak biraz şovdu. İnsanlar belli ritimle ellerini şaklatıyorlar bir yandan da şarkıya eşlik ediyorlardı.

İki şarkılık sahnemizin ardından yerlerimize oturacak ve adaylıkları bekleyecektik. Bizim pek de işimiz kalmıyordu ancak bir işi yapıyorsak da en iyi şekilde yapmaya özen gösteriyorduk. özellikle ödül törenleri bizlerin kendimizi üst kesime kanıtlama zamanımızdı ve burada bu yüzden hata yapma lüksümüz yoktu.