KIRMIZI GÖZ

KABUS./BÖLÜM 1/KG/

1 HAFTA ÖNCE

Günlerdir rüyalarımda aynı çocuğu görüyorum.İkiz kardeşim hakkında uyarılarda bulunup duruyor. Bu rüyalar o kadar sıklaşmaya başladı ki artık bunun sadece bi rüya olmadığını bile düşünmeye başladım. Belki de bilinç altımın bana vermeye çalıştığı bi tür mesajdır daha önce böye şeyler duymuştum. Veya sadece ikizimi koruma iç güdüm artmış olabilir. Çünkü doğduğumuz ilk anda ölümcül bir hastalık geçirdik. Her ne kadar hatırlamasak da o olayın bizi birbirimize daha çok bağladığı kesindi.

GÜNÜMÜZ

Yine aynı rüya,yine aynı çocuk. Hangi sosyopat manyak her gece aynı rüyayı görür? Sanırım hiç bi zaman psikolog olamıycam. Sanırım psikolog olmadan önce şu saçma rüyalarımı bi psikologla paylaşsam iyi olucak.Yada milyonlarımı dökmektense gidip ikizim Izzy'e anlatmalıyım.

Iz?
"Ne var Alice?"
Hiç aynı rüyayı gördüğün oldu mu?
"1-2 kere olmuştur bi keresinde bi ördek beni kovalıyodu.Aynı rüyayı bi kaç kez daha görmüştüm neden sordun ki?"
Nerdeyse bir buçuk haftadır aynı rüyayı görüyorum ve bu çok sinir bozucu.
"Siktir et *gülüşmeler* Bu kadar dert edersen tabii görmeye devam edersin git başka şeyleri düşün mesela bugün aşı olucakmışız *Alice gibi konuşarak* ve bu çok sinir bozucu."
Hadi benle dalga geçmeyi bırak okula geç kalıyoruz daha aşı olucaz.
"Hadi o zaman konuşucağına yürü."

Her zamanki gibi Izzy ile didişe didişe okula geldik. İlk iki ders sanırım uyudum bu yüzden neler kaçırdığım hakkında bi fikrim yok. 3. dersin tenefüs zilini duyunca nası rahatladım anlatamam. Zilin çalmasından saniyeler sonra Larissa sınıfımıza geldi ve kantine gelip gelmiyeceğimizi sordu. Izzy ödev yapmaya çalışıyodu o yüzden bahanesi vardı.Ama ben gelmiyorum desem bile beni sürükleyerek götüreceğine eminim.Larissa bazen çok inatçı olabiliyor.

Kantinde normalde hayvan gibi yiyen Larissa yanında okulun popüler çocuğu -aynı zamanda sevgilisi- olunca bir hanım hanımcık yemeye başlıyo ki artık keşke hep kantinde Christian olsa diyorum. Tabii her zaman olduğu gibi bunlar yemeği bırakıp birbirlerini yemeğe başladılar. Bende fırsat bu fırsat diyerek sınıfa doğru yürümeye başladım.

Kendi sınıfımın koridoruna geldiğimde tüm kapısı açık sınıfları incelemeye başladım.
11-B'ye geldiğimde hafiften duraksadım ve belki Ethanı görürüm umuduyla ordan biraz daha yavaş yürümeye başladım.
Ethanla eskiden daha çok konuşurduk.Sanırım ondan hoşlandığımı sezmeye başlayınca benden uzak durmaya başladı. Bunları düşündükçe üzülüyordum bu yüzden adımlarımı hızlandırarak sınıfıma geldim.İçeri girdiğimde aşıdan korktuğu için parmaklarını kemiren bir Izzy ve sınıfın ineği -adını bile hatırlamadığım- kızı buldum.
Ben sınıfta sağ solu incelerken içeri bir kadın girdi.Aşı olmamız için bahçedeki sağlık araçlarında sıra olmamızı söyledi. Izzyle dalga geçmeye başladım. Onun bu gereksiz fobileri beni güldürüyordu.Sadece biraz canın yanıcak o kadar neden bu kadar abartırsın ki. Neyse ki diğer ezikler gibi ağlamadı sadce tırnak etlerini kemirdi. Bence bu önemli bi gelişme.

Cidden kendimi falan boğmayı düşünmeye başlamıştım neyse ki sıra bana geldi.

"Merhaba adınız ve sınıfınız."
Alice Anderson 11-D
*Aşıyı hazırladı ve benden onay istermişcesine bir bakış attı*
*kafamı aşağı yukarı doğru salladım*
'off.. Daha iğrenç bi ağrı olamazdı sanki tüm kanım dondu.İğrenç.

Acaba Izzy ve Larissa naptı onları bu kalabalıkta göremiyorum ama keşke Izzy aşı olurken yanında durabilseydim.O çok hassas hemen incinir ve çok kolay yıpranır. Bir keresinde sokakta gördüğümüz küçük çocuğa son harçlığıyla bi yemek ısmarlamıştı. Benim aksime çok daha iyi bir insan.

Sanırım herkese yaptığım son iyilik geçen günki ayakkabıları almamak oldu.Çünkü çok ucuz ve çok güzeldi.Üstelik bir tane kalmıştı eminim onu almadığım için çok müteşekkir olan biri vardır.

Herkes aşı olduktan sonra aşıyı üreten bilim adamı (Cole Dawkins) 20-25 dakika boyunca gereksiz gereksiz aşıyı ve ateşimizin çıkabileceğini ama aslında çıkmaması gerektiğini söyleyip durdu.Bir de şüpheli bir şekilde sürekli hükümetin aşıdan haberi olduğunu söyledi. Kendisi ya çok kötü bir yalancı ya da bişeyleri kanıtlama ihtiyacı hissediyo. Yine de en büyük ihtimal olan sadece egoist biri olmasından şüpheciyim.

Selam *.* Önceki kitabımı bazı nedenlerden dolayı yayından kaldırdım. T-Virüsü adlı kitabımı okuyanlar fark etmiştir zaten. Şimdi gelen yoğun istek üzerine yeniden yayınlamaya karar verdim. Kendinize iyi bakın öpüyorum :*