Haruto , "Burayı öğrendikten sonra canlı çıkış imkanın yok"
Haruto , "Sırrımı öğrendin"
Yedam , "Ben kimseye söylemem..."
Haruto , "Fakat istisna bir durum olabilir, bana bir öpücük bahşedersen belki canlı çıkabilirsin"
Yedam , "Ne saçmalıyorsun? Seni öpmem!"
Haruto o anda kollarıyla onu sarmalayıp dudakları onun dudakları ile buluşur. Yedam'ı iyice sarmalamıştı. Haruto , Yedam'ın alt dudağını kendi dudakları arasına alıp emiyordu. Yedam'ın ağzında diliyle tur atıyordu. Sanki çölde kalmış bir insan gibi susuz. Yedam'ın dudakları da suymuş gibi doyasıya içiyordu.
Yedam geri çekilmiyor aksine karşılık veriyordu.
Ama Haruto doymamıştı , bu öpücük çok uzun sürmüştü en sonunda Haruto , Yedam'ı kucağına alıp sırtını duvar ile buluşturur.
Ve onu öpmeye devam eder.
Haruto o büyük ellerini Yedam'ın kalçalarından çekmiyordu. Elleriyle onun kalçalarını sıktırıyordu.
Sabah saat 07.37
Yedam sabah uyandığında bir yatakdaydı ve ani panikle yarı uykulu ayağa kalkar.
Yanında Haruto yoktu neredeydi? Gece birşey mi olmuştu?
Yedam odadan çıkarak Haruto'ya bakınır.Ayak sesleri duymaya başlar ve arkasını döndüğünde yarı çıplak duştan yeni çıkmış Haruto'yu görür.
Haruto , "Uyandın mı? , Nereye böyle?"
Yedam , "Bir yere değil seni arıyordum"
Haruto , "İş saatine daha var ama bugün işe gitmek istemezsen gitme, çünkü ben gitmeyeceğim"
Yedam , "Neden?"
Haruto , "Canım hiç istemiyor"
Yedam , "Bende gitmiyorum o zaman, ben çantamı alıp çıkıyorum"
Haruto , "Ne,nereye?"
Yedam , "Evime"
Haruto ,"Ha peki"
Yedam tam gidecekken durur ve arkası dönük Harutoya seslenir.
